Η μαμά πονάει για δύο

Γράφει η Έλια Κωνσταντινίδη

Η μητέρα είναι συνυφασμένη με την φροντίδα και την αγάπη. Οι γυναίκες έχουν στη φύση τους έντονα αυτά τα συναισθήματα και περιμένουν με ανυπομονησία τη στιγμή που θα αποκτήσουν το παιδάκι τους και θα ξεκλειδώσουν την αγνή και ανιδιοτελή αγάπη που έχουν μέσα τους.

Όταν όμως ξεκλειδώνει το συναίσθημα της απέραντης και άνευ όρων αγάπης, ανοίγει και μια άλλη πόρτα, με μια τεράστια πινακίδα από πάνω που γράφει “ΜΑΜΑ”, που θα σε συντροφεύει για πάντα. Είναι κεφαλαία τα γράμματα, γιατί όλα όσα νιώθεις για το παιδί σου είναι στον υπερθετικό βαθμό. Η αγάπη, η αφοσίωση, η έγνοια, η αγωνία, όλα. Άπαξ και γίνεις μητέρα, ο εαυτός σου κατεβαίνει ένα σκαλί και πάνω βάζεις το παιδί σου. Κι αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει ποτέ.

Το χρέος της μαμάς δεν σταματάει -ειδικά της ελληνίδας, που είναι απ’ τις πιο “δυνατές” μάνες. Το παιδί της, είναι για πάντα το μικρό της παιδί, ακόμα κι αν είναι 70 χρονών. Η σχέση αυτή στο ταξίδι που διανύει έχει πολλές εντάσεις, πολλές αγωνίες. Η γιαγιά μου μου έλεγε “η αγωνία της μάνας είναι όσο μεγάλη είναι και η αγάπη της προς το παιδί της”. Και έτσι είναι.

Όμως οι μητέρες είναι δυνατές και στέκονται βράχοι σε όλες τις συνθήκες. Οι μαμάδες πονάνε για δύο -για εκείνες και για το παιδί τους. Είναι τόσο άξιες, που στέκονται με επιμονή και υπομονή δίπλα στα παιδιά τους ακόμα και σε τρομερά δύσκολες καταστάσεις, που μόνο που στις περιγράφουν λυγίζεις. Η αγάπη τελικά σου δίνει δύναμη. Μόνο με πολλή αγάπη μπορείς να μείνεις στα πόδια σου και να πολεμήσεις.

Ο ρόλος της μαμάς είναι ιδιαίτερος. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολος. Κανείς δεν είπε ότι δεν είναι εξαντλητικός -σωματικά και ψυχολογικά. Όλες οι μαμάδες μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες, καμία δεν είναι “τρελή”, “υπερβολική”, “υπερπροστατευτική”. Όλες εξετάζουν όλες τις παραμέτρους απλώς και κάνουν τα πάντα για να είναι καλά το παιδί τους. Όλων οι αντοχές δοκιμάζονται, αλλά στο τέλος της μέρας μένει μια γεμάτη αγκαλιά και μια αγάπη χωρίς όρια, που σε αποζημιώνει για οποιαδήποτε λαχτάρα.

Θα με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον egwthasoutapw