Ο καθαριστής τζαμιών που έπεσε από τον 47ο όροφο και έζησε

Την απίστευτη ιστορία του «σούπερμαν» Alcides Moreno, ενός καθαριστή τζαμιών που έπεσε από ουρανοξύστη 47 ορόφων και επέζησε, παρουσιάζει το BBC.

Στις 7 Δεκεμβρίου του 2007, ο ίδιος και ο αδερφός Edgar καθάριζαν τα παράθυρά ουρανοξύστη στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Από την οροφή, όπου βρίσκονταν, κινήθηκαν για να μπουν στην ειδική πλατφόρμα όπως κάνουν πάντα, με τη διαφορά όμως πως αυτή τη φορά, κάτι δε πήγαινε καλά. Σύμφωνα με την έκθεση ατυχήματος του υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ, τα καλώδια που συγκρατούσαν την κατασκευή βγήκαν από το σημείο πρόσδεσής τους.

Ο Alcides εξηγεί στο BBC: «Πρώτα βγήκε το καλώδιο στην αριστερή πλευρά. Ήταν η πλευρά του αδελφού μου ο οποίος και έπεσε από ύψος 144 μέτρων και προσγειώθηκε σε ένα στενό σοκάκι».

Οι υπολογισμοί αναφέρουν πως η πτώση έγινε με τον άντρα να «ταξιδεύει» με 120mph (μίλια ανά ώρα). Στη συνέχεια, χαλάρωσε και το καλώδιο στην πλευρά του Alcides και ακολούθησε τον αδελφό του.

Διασώστες και πυροσβέστες ήρθαν αντιμέτωποι με μια φρικτή σκηνή ατυχήματος στο έδαφος: ο Edgar προσγειώθηκε πάνω σε έναν ξύλινο φράχτη και ο αδελφός του πάνω από ένα σωρό με παλιοσίδερα, κρατώντας στα χέρια του το χειριστήριο του ικριώματος. Ανέπνεε και προσπάθησε ανεπιτυχώς, να σταθεί όρθιος.

Οι πυροσβέστες θυμούνται πως επιχείρησαν να τον μεταφέρουν σαν να κουβαλούσαν «ένα εύθραυστο αυγό», γνωρίζοντας πως και η παραμικρή κίνηση θα τον σκότωνε. Ο Alcides μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο πλησιέστερο νοσοκομείο και έπεσε σε κώμα. Είχε πολλαπλά τραύματα στον εγκέφαλο, στη σπονδυλική στήλη, στο στήθος και την κοιλιά, σπασμένα πλευρά και άκρα. Υποβλήθηκε σε μια σειρά από κρίσιμες επεμβάσεις -του τοποθέτησαν καθετήρα για να αντιμετωπιστεί το οίδημα στον εγκέφαλο και του μετάγγισαν αρκετές φιάλες αίμα.

Οι γιατροί έκαναν λόγο για ιατρικό θαύμα καθώς «οι πιθανότητες επιβίωσης ακόμη και από ένα τετραόροφο κτίριο είναι μηδαμινές, σύμφωνα με τον Δρ. Herbert Pardes, ο οποίος ήταν τότε πρόεδρος του νοσοκομείου Presbyterian στη Νέα Υόρκη. Σύμφωνα με τον ίδιο, «ένα χέρι από ψηλά έκανε κουμάντο».

Όταν ξύπνησε από το κώμα έπειτα από σχεδόν τρεις εβδομάδες, την ημέρα των Χριστουγέννων, βρήκε με τη σύζυγό του στο πλευρό του. «Το μυαλό μου ήταν θολό. Κατάλαβα ότι ο αδελφός μου ήταν νεκρός γιατί κοίταξα γύρω μου και είδα μόνο τη γυναίκα μου», σημειώνει.

Ακόμα δεν έχει δοθεί μια πειστική εξήγηση για το πώς επέζησε ένας άνθρωπος από τέτοια πτώση: Μήπως η σκαλωσιά απορρόφησε την περισσότερη ενέργεια ή οι σανίδες της πλατφόρμας λειτούργησαν σαν σανίδες του σερφ στον αέρα επιβραδύνοντας την πτώση;

Τα δυο αδέλφια από το Εκουαδόρ, έφτασαν στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’90 προς αναζήτηση εργασίας. «Είχα βυθιστεί στη μελαγχολία για πάνω από 3 χρόνια μετά την απώλεια του αδελφού μου. Έχω ακόμα όλες τις ουλές στο σώμα μου και εξαιτίας του τραυματισμού στην πλάτη, δε μπορώ να τρέξω μόνο να περπατήσω. Δεν είμαι όπως πρώτα, αλλά δόξα το Θεό μπορώ και περπατάω, αυτό είναι κάτι απίθανο για μένα».

Ο 46χρονος θα ήθελε και πάλι να επανέλθει στην παλιά του εργασία, αλλά σωματικά αυτό είναι αδύνατον. Μόλις το περασμένο έτος, έγινε πατέρας για τέταρτη φορά- «αναρωτιέμαι συνεχώς γιατί έζησα. Έχω νέο μωρό, αυτός πρέπει να είναι ο λόγος, να αναθρέψω αυτό το παιδί και να του πω την ιστορία μου».