Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης που συμβαίνουν μετά την ηλικία των 50 ετών, κυρίως σε γυναίκες, που οφείλονται σε οστεοπόρωση, μπορούν να συμβούν σε μια απλή πτώση, όταν σηκώσει κανείς απότομα ένα βάρος, ακόμη και αν τραβήξει ένα βαρύ συρτάρι.
Στα κατάγματα αυτά σπάνια επηρεάζεται κάποιο νεύρο. Το κύριο ενόχλημα είναι ο πόνος που μπορεί να είναι από υποφερτός μέχρι πολύ οξύς. Ο πόνος εμφανίζεται σ΄ όλες τις κινήσεις. Όταν ο ασθενής προσπαθεί να σηκωθεί, να γυρίσει στο κρεβάτι, όταν στέκεται και βαδίζει.
Μέχρι σήμερα δεν υπήρχε ασφαλής τρόπος για να αντιμετωπισθεί αυτό το κάταγμα. Μόνο η χρήση ενός βαρύ κορσέ-κηδεμόνα ανακούφιζε από τον οξύ πόνο και εμπόδιζε σχετικά την πρόκληση μόνιμης παραμόρφωσης (καμπούρας).
Αρκετά συχνά η παραμόρφωση αυτή οδηγούσε τον ασθενή να γέρνει τόσο πολύ, ώστε να κοιτά το κεφάλι του κάτω.
Οι κηδεμόνες αυτοί είναι δύσκολα ανεκτοί από τους ασθενείς, γιατί όχι μόνο εμποδίζουν όλες τις κινήσεις, αλλά δυσχεραίνουν και το κάθισμα.
Ένα τέτοιο κάταγμα για να κολλήσει και να ελευθερωθεί ο ασθενής από το βαρύ αυτό κορσέ, χρειάζεται 3 με 6 μήνες. Σ’ όλο αυτό το διάστημα υπάρχουν διαφορετικής έντασης πόνοι.
Σήμερα έχει βρεθεί λύση ώστε ν’ αποφεύγει κανείς άμεσα, γρήγορα και αποτελεσματικά και τον πόνο και την παραμόρφωση και τον κορσέ.
Η λύση αυτή ονομάζεται κυφοπλαστική. Χωρίς ανοικτή εγχείρηση, μέσω μίας χοντρής βελόνας (trocard) και παρακολουθώντας τη διαδρομή μέσω ακτινολογικής τηλεόρασης, εισάγεται μέσα στο σώμα του σπασμένου σπονδύλου ένα μπαλονάκι που φουσκώνει με νερό. Αναλόγως της πίεσης που ασκείται, ο σπόνδυλος διορθώνεται.
Στην κοιλότητα που δημιουργείται εισάγεται ακρυλικό τσιμέντο που όταν πήξει μετά μερικά λεπτά, καθιστά σταθερό και πάλι τον σπόνδυλο.
Η διαδικασία γίνεται με γενική νάρκωση και διαρκεί ¾ της ώρας. Μετά λίγες ώρες παραμονής στο νοσοκομείο, ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του και από την επομένη κυκλοφορεί χωρίς πόνο, χωρίς κορσέ και χωρίς να γέρνει.
Πηγή: newsbeast.gr