Η οικονομική κατάσταση των Γερμανών πηγαίνει αντίστροφα από την ψυχική τους υγεία

Κοινωνικές εντάσεις, εγκληματικότητα, προσφυγικό. Σύμφωνα με δημοσκόπηση, οι Γερμανοί πιστεύουν ότι οδεύουν προς το χειρότερο. Προς τι τόση απογοήτευση παρά την ευμάρεια;

Η οικονομική κατάσταση των περισσότερων Γερμανών πηγαίνει από το καλό στο καλύτερο, επισημαίνεται σε δημοσίευμα της Deutsche Welle, που επικαλείται το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA. Ωστόσο, σημειώνεται, αυτό δεν σημαίνει ότι ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία. Τουναντίον. Σύμφωνα με τον ερευνητή Χορστ Οπασόφσκι, ο οποίος ειδικεύεται στις προβλέψεις για το μέλλον, οι Γερμανοί δεν δηλώνουν ικανοποιημένοι από την παρούσα κατάσταση και κρατούν απαισιόδοξη στάση.

«Το αίσθημα δυσαρέσκειας στη χώρα της θαυμαστής ευημερίας αυξάνεται» λέει χαρακτηριστικά ο Οπασόφσκι στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων, συμπληρώνοντας: «Η αφθονία δεν φέρνει την ευτυχία». Ο Οπασόφσκι, που είναι επίσης ομότιμος καθηγητής Παιδαγωγικής Επιστήμης, αναφέρει ένα παράδειγμα: «Όταν έχεις ένα αυτοκίνητο είσαι ευτυχής. Όταν όμως αποκτάς δύο αυτοκίνητα, αυτό δεν συνεπάγεται αυτόματα ότι θα γίνει και διπλά ευτυχισμένος. Κάποια στιγμή ακόμη και ο “δείκτης της ευτυχίας” φτάνει στα όριά του».

Στη δημοσκόπηση του Ινστιτούτου Ipsos για το τέλος της χρονιάς, στην οποία συμμετείχε και ο Χ. Οπασόφσκι, το 45% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι βλέπει με σκεπτικισμό και ανάμεικτα συναισθήματα τη νέα χρονιά. Το ποσοστό των σκεπτικιστών εμφανίζεται μάλιστα αυξημένο κατά 9% σε σχέση με πέρυσι. Οι άνθρωποι που περιμένουν ότι θα έρθουν καλύτερες μέρες τη νέα χρονιά αποτελούν μειοψηφία και ανέρχονται στο 19%. Όπως σημειώνει ο Γερμανός ειδικός, το ποσοστό εκείνων που είναι αισιόδοξοι για το μέλλον παραμένει σταθερό.

Ο φόβος παραμένει παρά τον πλούτο. O Χορστ Οπασόφσκι αναλύει τη διάθεση των Γερμανών απέναντι στα μελλούμενα…

Οι περισσότεροι Γερμανοί βλέπουν με φόβο το μέλλον, κυρίως λόγω των εξελίξεων στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο. «Για τους Γερμανούς το πιο σημαντικό αγαθό είναι η κοινωνική ειρήνη, ενώ σύμφωνα με την εκτίμηση του 62% του πληθυσμού θα τεθεί σε κίνδυνο το 2018». Το 62% εκτιμά ότι στο μέλλον το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα αυξηθεί. Το 61% αναμένει αύξηση της εγκληματικότητας, το 49% αύξηση του μίσους και της βίας και το 46% αύξηση της ξενοφοβίας –όλα αυτά συνιστούν κατά τους ερωτηθέντες παράγοντες που ενδέχεται να διασαλεύσουν την κοινωνική ειρήνη. Σε υψηλά επίπεδα επίσης κινείται ο φόβος και η ανησυχία για τη μη επίλυση του προσφυγικού. Το 85% των ερωτηθέντων δεν πιστεύουν ότι στη Γερμανία μπορούν να συνυπάρξουν καλά Γερμανοί και πρόσφυγες. Το ίδιο ποσοστό στην Ανατολική Γερμανία ανέρχεται στο 91%.

Στο μεταξύ και μια άλλη δημοσκόπηση από το Ινστιτούτο Ερευνών GfK για λογαριασμό του Ιδρύματος BAT του Αμβούργου που στρέφει το ενδιαφέρον της στο 2030 επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του Ιpsos και του Οπασόφσκι. Βάσει αυτής της δημοσκόπησης, όπως αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα, το 84% των ερωτηθέντων πιστεύουν επίσης ότι σε σε 12 χρόνια θα αυξηθεί έντονα ειδικότερα η εγκληματικότητα μέσω διαδικτύου, ενώ το 71% εκτιμά ότι μέχρι το 2030 θα αυξηθεί και η παρακολούθηση μέσω υπολογιστικών συστημάτων για λόγους ασφάλειας. Για τα θέματα αυτά ανησυχούν ιδιαίτερα οι νεότερες γενιές.

Προσφυγικό κατάλυμα στο Βερολίνο

Δεδομένου όμως ότι όπως όλα δείχνουν οι πολίτες έχουν πολλές ανησυχίες για το μέλλον, τι θα μπορούσε να γίνει σε πολιτικό ή κοινωνικό επίπεδο για να καθησυχαστούν; «Χρειαζόμαστε ένα πρότυπο καλής συνύπαρξης». Για παράδειγμα η προσφυγική κρίση είναι μια πραγματικότητα και η κατάσταση δεν μπορεί να επιστρέψει στην εποχή προ του 2015. Οι άνθρωποι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. «Μέσω χορηγιών, μαθημάτων γλώσσας και ένταξης, στήριξης», αναφέρει ο Χ. Οπασόφσκι για το θέμα της διαχείρισης του προσφυγικού. Για ένα καλύτερο κοινό μέλλον απαιτείται προσπάθεια, θέληση, ετοιμότητα για βοήθεια.

Όσα όμως ισχύουν για το πεδίο του προσφυγικού, ισχύουν και γενικότερα για την πολιτική. Η εμπιστοσύνη των Γερμανών απέναντι στους πολιτικούς φαίνεται να μειώνεται, ενώ και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να αναζητηθούν τα πρότυπα που λείπουν. «Η Γερμανία χρειάζεται ένα πρόσωπο που θα εμπνεύσει», λέει τέλος ο Οπασόφσκι. Όπως ο Τζον. Φ. Κέννεντυ κάποτε στις ΗΠΑ ή πιο πρόσφατα ο Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία. Για τη Γερμανία ωστόσο ο ίδιος δεν θέλησε να πάρει θέση.

localStorage.clear();