Είμαι χωρισμένος γονιός. Πρέπει το παιδί μου να γνωρίζει για την προσωπική μου ζωή;

Μάλιστα, βλέπουμε πολλούς γονείς που κρύβονται εύκολα πίσω από το ότι το παιδί τους θα αντιδράσει, ότι θα στενοχωρηθεί, ότι θα “εισβάλλει” κάποιος άλλος στη θέση του γονιού που λείπει (πιο συχνή αντίδραση όταν ο άλλος γονιός δεν βρίσκεται πλέον στη ζωή).

Ας έχει στο μυαλό ο κάθε γονιός που βρίσκεται σε ανάλογη περίσταση ότι το παιδί του θελει να τον βλέπει καλά και ευτυχισμένο. Μπορεί στην αρχή να νιώσει άβολα καθώς μπαίνει σε μία πρωτόγνωρη γι αυτό κατάσταση, να αισθανθεί ότι χάνει “τα πρωτεία”, την μοναδικότητα, είναι κάτι όμως που θα το συνηθίσει και τελικά θα το αποδεχτεί. Είναι σημαντικό ο έφηβος να έχει την εικόνα ενός γονιού που είναι ικανοποιημένος με τη συντροφική του σχέση.

Αυτό που χρειάζεται προσοχή, είναι η στιγμή που ο γονιός θα πάρει την πρωτοβουλία να γνωστοποιήσει αυτήν τη σχέση στον έφηβο, καθώς θα πρέπει να είναι ο ίδιος σίγουρος για τα συναισθήματά του και ότι η επιλογή που έχει κάνει είναι κατάλληλη για τον ίδιο. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει, ότι δεν γνωρίζει στο παιδί του όποιον κάνει σχέση αλλά αυτόν που θα ξεχωρίσει για μελλοντικό του σύντροφο και θα θέλει να περάσει μαζί του το υπόλοιπο της ζωής του.

Ασφαλώς και ο γονιός δεν χρειάζεται να ζητήσει την άδεια από το παιδί του για να κάνει μια σχέση. Το να κάνει κάτι τέτοιο μπορεί να φορτίσει αρνητικά και με αντικρουόμενα συναισθήματα τον έφηβο, που τον φορτώνει με μία τόσο σημαντική απόφαση ζωής, θα μπορούσαμε να πούμε.

Μια αμφιταλαντευόμενη στάση του γονιού μπορεί να ενισχύσει την ανασφάλεια του παιδιού. Μπορεί λοιπόν να του μιλήσει για τη νέα του σχέση, χωρίς όμως να στερήσει το δικαίωμα του παιδιού του να έχει διαφορετική άποψη και χωρίς να το πιέσει να δεχτεί το νέο του σύντροφο.