“Σεξ & Έφηβος: Ο έρωτας διδάσκεται ή είναι θέμα ενστίκτου;”

Έρωτας! Τον συναντάμε από την πρώτη παιδική ηλικία. Το παιδί «ερωτεύεται» τον γονιό του, ερωτεύεται το φίλο ή τη φίλη του στο νηπιαγωγείο. Πόσο συχνά ακούμε τους γονείς να λένε «ο Γιωργάκης μου είπε ότι θα παντρευτεί την Ελενίτσα όταν μεγαλώσει!» Είναι έρωτας; είναι μίμηση; Από μικρά τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να ερωτοτροπούν, να «είναι μαζί», μαθαίνουν να τους αντιγράφουν. Παρακολουθούν ταινίες ή ακόμη και καρτούν με την γνωστή κατάληξη «…και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!» Αργότερα στην εφηβική περίοδο με το ξύπνημα των ορμονών, ο έρωτας παίρνει και την βιολογική του έκφραση. Ο έφηβος ερωτεύεται, εξιδανικεύει,, βιώνει τον έρωτά του φαντασιωσικά μέσω του αυνανισμού γνωρίζοντας την ηδονή που το σώμα του μπορεί να του προσφέρει.

Διδάσκεται; Είναι ένστικτο; Το σεξ είναι ένστικτο, οι άνθρωποι γεννιούνται με το γενετήσιο ένστικτο της αναπαραγωγής. Η διαχείριση του ενστίκτου αυτού, οι ηθικοί κώδικες, το τι είναι «σωστό» ή «λάθος» πχ. οι αιμομικτικές σχέσεις, διδάσκεται. Το ότι το παιδί χρειάζεται να μάθει το φύλο του, το τι σημαίνει να είναι αγόρι ή κορίτσι, το να μάθει να αγαπάει το σώμα του και να το σέβεται, καθώς και το να μάθει να σέβεται το σώμα του άλλου, διδάσκεται μέσα από την σεξουαλική αγωγή, που θα έπρεπε να υπάρχει στα σχολεία από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού.

Από την παιδική ηλικία, το παιδί θέλει να εξερευνήσει το σώμα του, η ανάγκη για σωστή καθοδήγηση και πληροφόρηση είναι μεγάλη. Ακόμη και ως ενήλικας εξακολουθεί και μαθαίνει από τα καθημερινά του βιώματα, μαθαίνει για τον έρωτα, για την αγάπη, για τρόπους προφύλαξης από τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα…

Πόσο και πως συμβάλλουν τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης στην ερωτική ζωή των εφήβων σήμερα;

Τόσο τα ΜΜΕ όσο και τα ηλεκτρονικά μέσα δικτύωσης, όπως το facebook και το twitter, έχουν μπει για τα καλά στην καθημερινότητα του σύγχρονου εφήβου. Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει την άμεση πλέον πρόσβαση. Η επικοινωνία έχει πάρει μία άλλη μορφή, με κυρίαρχα στοιχεία την αμεσότητα στην απάντηση, την ανωνυμία, καθώς και την διαρκή παρακολούθηση του τι συμβαίνει και τι γίνετε στον ηλεκτρονικό κόσμο. Ο έφηβος που διαρκώς ενημερώνεται αλλά και ενημερώνει όχι μόνο για τις δικές του κοινωνικές και προσωπικές δραστηριότητες αλλά και των άλλων, δείχνει να μην έχει ιδιαίτερη διάθεση για πραγματική επαφή που διαδραματίζεται στον έξω κόσμο. Διατηρεί λοιπόν μία αποστασιοποιημένη και παθητική στάση που ορισμένες φορές δεν έχει καν σημασία για εκείνον να αναζητήσει επικοινωνία και διασκέδαση, αφού πάντοτε υπάρχουν άτομα να του μιλήσουν στο προσωπικό του προφίλ καθώς και σελίδες που του δίνουν την δυνατότητα να γνωρίζει άτομα με ερωτικό σκοπό. Έννοιες όπως το φλερτ τείνουν να εξαφανιστούν μιας και η απρόσωπη επικοινωνία μέσω ίντερνετ δείχνει να “βολεύει”. Σε αυτό συμβάλει το γεγονός πως μέσα από μία οθόνη μειώνονται και οι πιθανότητες ένας έφηβος, αρχάριος και ντροπαλός, να αποτύχει και να απογοητευτεί στην προσπάθειά του να προσεγγίσει πρόσωπα που του προξενούν ερωτικό ενδιαφέρον. Ο έφηβος κλείνεται, κρύβεται πίσω από την οθόνη του υπολογιστή του ή την οθόνη του κινητού του, απομονώνεται…

Η «σεξουαλική ταυτότητα» ενός ατόμου ολοκληρώνεται στη διάρκεια της εφηβείας ή είναι μία συνεχιζόμενη διαδικασία και στην ενήλικη ζωή;

Με το που γεννιέται το βρέφος έχει και σεξουαλική ταυτότητα. Είναι το ροζ ή γαλάζιο βραχιολάκι που του φοράνε στο μαιευτήριο. «Να σας ζήσει! Είναι αγόρι! Είναι κορίτσι!» Άρα λοιπόν θα λέγαμε ότι τα γεννητικά του όργανα είναι αυτά που του προσδίδουν την σεξουαλική του ταυτότητα. Αν μιλάμε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, τότε θα λέγαμε ότι ενώ εξακολουθεί και διαμορφώνεται ακόμη στη διάρκεια της εφηβείας, οι βάσεις έχουν μπει από τα προηγούμενα χρόνια. Ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι αυτός που καθορίζει την ετεροφυλόφιλη ή ομοφυλόφιλη σεξουαλική συμπεριφορά του ατόμου.

Η «μίμηση» και η «ταύτιση» με σεξουαλικά πρότυπα στην εφηβεία βοηθούν τους εφήβους ή θα πρέπει να αποφεύγονται;

Ο έφηβος στην προσπάθειά του να «μεγαλώσει» πολύ συχνά μιμείται και αντιγράφει πρότυπα και συμπεριφορές που αισθάνεται ότι τον αντιπροσωπεύουν. Με τον ίδιο τρόπο αντιγράφει και σεξουαλικά πρότυπα ή ακόμη πιο σωστά «φτιάχνει» τα δικά του πρότυπα. Δεν μπορούμε να πούμε ή να χαρακτηρίσουμε ότι είναι σωστή ή λάθος η μίμηση αυτή, εξαρτάται πάντα από το τι είναι αυτό που αντιγράφει, τι είναι αυτό που μιμείται. Αν για παράδειγμα η μίμηση τον σπρώχνει να κάνει σεξ από μικρή ηλικία μόνο και μόνο για να το πει στους φίλους του, αντιλαμβάνεστε ότι με αυτό τον τρόπο καθρεφτίζει την ανωριμότητά του και την χαμηλή του αυτοεκτίμηση προσπαθώντας να επιβεβαιωθεί στα μάτια των συνομηλίκων του. Αν κάνει σεξ γιατί αισθάνεται ότι το θέλει πραγματικά, ότι είναι ερωτευμένος, τότε αντιμετωπίζει το σεξουαλικό του άνοιγμα με μεγαλύτερη ωριμότητα και υπευθυνότητα. Δεν μπορούμε όλα λοιπόν να τα χαρακτηρίσουμε ως άσπρο ή μαύρο. Απλά χρειάζεται προσοχή στο να μην παρασυρθεί και κάνει πράγματα που ουσιαστικά ούτε ο ίδιος δεν επιθυμεί.

Η σύγχρονη ελληνική οικογένεια «μιλάει» στα παιδιά της για το σεξ ή παραμένει ακόμη ένα θέμα «ταμπού».

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους γονείς που τηλεφωνούν στη συμβουλευτική μας γραμμή για να ρωτήσουν πως πρέπει να μιλήσουν στα παιδιά τους για το σεξ και σε ποια ηλικία. Είναι γεγονός ότι οι γονείς ενημερώνονται περισσότερο σχετικά με την σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και κάνουν πολύ πιο «ανοιχτές» συζητήσεις με τα παιδιά τους πάνω σε αυτό το θέμα. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι πολύ γονείς νιώθουν άβολα και «φοβούνται» τέτοιου είδους συζητήσεις. Κυρίαρχο συναίσθημα είναι πολλές φορές η ντροπή. Έτσι, μπορεί όντως να μιλάνε στα παιδία τους για το σεξ, αλλά να γίνεται αυτό τόσο έμμεσα και συγκαλυμμένα με αποτέλεσμα να μην έχει πάντα ιδιαίτερη αξία μια τέτοια συζήτηση και το παιδί να μένει γεμάτο απορίες. Χρειάζεται λοιπόν οι γονείς αρχικά να απενοχοποιήσουν το σεξ πρώτα οι ίδιοι, ώστε στην συνέχεια να μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά στα παιδιά τους για το σεξ.

Η σημερινή εκπαιδευτική διαδικασία έχει κάνει ουσιαστικά βήματα στον τομέα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στην Ελλάδα ή βρισκόμαστε ακόμα στο επίπεδο του σχεδιασμού.

Αν και έχουμε τελειώσει τη συγγραφή των βιβλίων της σεξουαλικής αγωγής για το δημοτικό σχολείο από το 2008 και ενώ θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία από τότε, αρκετοί δάσκαλοι ευαισθητοποιημένοι σε θέματα σεξουαλικής υγείας και αγωγής μας τηλεφωνούν ακόμη και σήμερα για να μας ρωτήσουν από πού μπορούν να τα προμηθευτούν για να τα διδάξουν στους μαθητές τους εν έτη 2013. Όπως καταλαβαίνουμε λοιπόν, η σημερινή εκπαιδευτική διαδικασία έχει κάνει ουσιαστικά βήματα στον τομέα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στη θεωρία αλλά όχι στην πράξη! Τα σκιτσογραφημένα κείμενα στα βιβλία του μαθητή από τον κ. Ορνεράκη, είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο που θα βοηθήσουν το παιδί να μάθει το σώμα του, τη βιολογία του, τις λειτουργίες του, να μάθει να το σέβεται, να μπορεί να γνωρίζει πότε μπορεί να το αγγίξει κάποιος άλλος και πότε όχι και το πιο σημαντικό να μάθει να λέει όχι και να οριοθετείται απέναντι στους τρίτους. Στα βιβλία του εκπαιδευτικού υπάρχουν ασκήσεις με λεπτομερή καθοδήγηση του πως θα τις δουλέψει ο δάσκαλος στη τάξη του με τους μαθητές του ώστε να αισθάνεται και ο ίδιος οικεία με το αντικείμενο. Είναι κρίμα μία τόσο ωραία και καλή δουλειά που πραγματικά θα μπορούσε να εξοπλίσει τα παιδιά μας με γνώση αλλά και σεβασμό της εικόνας τους να μένει θαμμένη στα υπόγεια των υπουργείων μαθαίνοντας στα ποντίκια την σεξουαλική αγωγή! Ίσως παρεξηγήθηκε η έννοια της σεξουαλικής αγωγής και περιμένει κάποιος να αρχίσουν να μιλάνε στα παιδιά του δημοτικού για το πώς θα κάνουν σεξ! Δεν είναι αυτό σεξουαλική αγωγή όμως! Παρόλα αυτά, είναι ευχάριστο για εμάς να βλέπουμε ότι παρά τις αντιξοότητες, υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί που καταβάλουν προσπάθειες να γίνονται έστω και κάποιες περιστασιακές ομιλίες σε σχολεία, ώστε να ενημερώνονται τόσο τα παιδιά όσο και οι ίδιοι εκπαιδευτικοί.

Οι σημερινοί έφηβοι «ωριμάζουν» γρηγορότερα σεξουαλικά σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές? Είναι ορθή αυτή η διαπίστωση ή μήπως οι ταχύρυθμες εξελίξεις σε όλους τους κοινωνικούς τομείς παρασύρουν την ερωτική ζωή τους με αρνητικές για αυτούς συνέπειες;

Κάθε γενιά θεωρούμε πως είναι εξελιγμένη, καθώς αυξάνονται συνεχώς τα ερεθίσματα που από παιδί λαμβάνει το άτομο. Ανάλογα πολλά εμφανίζονται και τα ερεθίσματα γύρω από το σεξ, κυρίως μέσω της τεχνολογίας και των media. Ενώ δείχνουν λοιπόν να ωριμάζουν οι έφηβοι πιο γρήγορα σεξουαλικά, στην πραγματικότητα ανταποκρίνονται στο σήμερα που κατακλύζεται από ταχύρυθμες εξελίξεις σε όλα και κυρίως στην έκφραση των θεμάτων γύρω από το σεξ.

Αρνητικές συνέπειες αυτού θα μπορούσε να είναι η μη ετοιμότητα ψυχικά για μία ολοκληρωμένη σχέση, θα μπορούσε δηλαδή να έχει ψυχικό κόστος το να κάνω έρωτα για πρώτη φορά χωρίς πραγματικά να το θέλω αλλά επειδή είναι trendy, επειδή όλοι οι φίλοι μου κάνουν σεξ κι εγώ άργησα ή απλά επειδή πλέον θέλω να αποδείξω στους άλλους ότι μεγάλωσα. Επίσης μπορεί να μην είμαι έτοιμος να προσεγγίσω το αντίθετο φύλο και να το κάνω με λάθος τρόπο λόγω λανθασμένων προσδοκιών μου από παραπληροφόρηση που ενδεχομένως να έχω εξαιτίας ερεθισμάτων και εικόνων βιομηχανίας πορνό. Το να μη δώσω χώρο και χρόνο σε μένα να καταλάβω πραγματικά την σεξουαλική μου προτίμηση είναι επίσης μία ενδεχόμενη αρνητική συνέπεια για μένα ψυχικά.

Τέλος θα πρέπει να αναφερθούμε στο αίσθημα ευθύνης που φέρει η σεξουαλική συνεύρεση ως προς τον εαυτό μου αλλά και τον σύντροφό μου. Η μη σωστή τήρηση προφυλάξεων για την υγεία μου – σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα – για την προστασία της ίδιας μου της ζωής, αλλά και το ενδεχόμενο τεκνοποίησης σε αυτή τη νεαρή μου ηλικία, μπορεί να έχει επιπτώσεις στο μορφωτικό, επαγγελματικό αλλά και κοινωνικοοικονομικό μου επίπεδο ως ενήλικας.

Από την άλλη, λόγω της μεγάλης πληροφόρησης, μπορεί ένας έφηβος αν θεωρεί ότι λειτουργεί ώριμα και υπεύθυνα να αναζητήσει την σωστή πληροφόρηση και γνώση που θα τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει την σεξουαλική του ζωή με θετικό γι αυτόν τρόπο.

Οι λέξεις «σεξ» και «έρωτας» πρέπει να είναι δύο ξεχωριστές έννοιες στο μυαλό ενός εφήβου ή να αλληλεπιδρούν στη σκέψη και στην πρακτική τους;

Έρωτας: περιγράφει την συναισθηματική ανάγκη, Σεξ: περιγράφει περισσότερο την βιολογική ανάγκη του ανθρώπου για σεξουαλική εμπλοκή. Από μικρή ηλικία το παιδί ερωτεύεται με ένα τρόπο πλατωνικό και εξιδανικεύει το αντικείμενο του έρωτά του. Δεν εμπλέκεται σεξουαλικά, (είναι μικρό σε ηλικία άλλωστε, δεν γνωρίζει τι είναι η σεξουαλική επαφή), όταν βρίσκεται κοντά στον έρωτά του νιώθει πιο γεμάτο και χαρούμενο. Καθώς τα χρόνια περνούν και γίνεται πλέον έφηβος αρχίζει και οι ορμόνες να τον αφυπνίζουν λέγοντας καλημέρα στο άνοιγμα της σεξουαλικής του ζωής. Ο έφηβος είναι έτοιμος βιολογικά να προχωρήσει και να κάνει σεξ. Κάνει σεξ για το σεξ, για να έχει την εμπειρία, κάνει σεξ γιατί είναι ερωτευμένος, γιατί θέλει να βρεθεί όσο πιο κοντά μπορεί με το άτομο που τον ενδιαφέρει, προσπαθώντας να καλύψει την συναισθηματική του ανάγκη. Άρα όπως βλέπουμε το σεξ αρχίζει και συνυπάρχει με τον έρωτα και όπου μάλιστα θα λέγαμε ότι είναι και το ιδανικό. Παρόλα αυτά μπορεί το σεξ να υπάρξει χωρίς έρωτα, ο έρωτας μπορεί να υπάρξει χωρίς σεξ; Στην ελληνική γλώσσα έχουμε αρκετές λέξεις που περιγράφουν τη σεξουαλικότητα, στη λέξη έρωτας όμως έχουμε προσδώσει και το βαθύτερο συναισθηματικό νόημα σε σχέση με τη λέξη σεξ που την θεωρούμε στιγμιαία απόλαυση χωρίς συναισθηματική κάλυψη…

Οι σημερινοί έφηβοι δημοσιοποιούν με μεγάλη άνεση και ευκολία προσωπικά τους δεδομένα όπως φωτογραφίες και βίντεο στο διαδίκτυο, συχνά αγνοώντας τους κινδύνους. Ποια εσωτερική ανάγκη τους ωθεί στο να τονίζουν μονομερώς τη «σεξουαλικότητα» των προφίλ τους και όχι να επικεντρώνουν σε άλλα στοιχεία της προσωπικότητάς ή των ενδιαφερόντων τους;

Ανέκαθεν η σεξουαλικότητα ήταν και είναι ένας τολμηρός τρόπος έλξης της προσοχής των γύρω. Έτσι λοιπόν, ένας έφηβος που έχει την ανάγκη της προσοχής και του θαυμασμού, προβάλει την προσωπικότητα και τα ενδιαφέροντά του μέσω της σεξουαλικής του εικόνας. Ας μην ξεχνάμε τον έντονο εφηβικό ναρκισσισμό που χαρακτηρίζει την εφηβική περίοδο, όπου η προβολή του εαυτού είναι πολύ σημαντική. Τα σύγχρονα πρότυπα των εφήβων προβάλλονται κυρίως μέσω της σεξουαλικότητάς τους και ο μιμητισμός είναι κάτι που χαρακτηρίζει την εφηβεία. Άλλος ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η σημερινή μοναξιά και αποξένωση του εφήβου, ο τρόπος που κρύβεται πίσω από το διαδίκτυο, η αποφυγή στο να αντιμετωπίσει την πιθανή ντροπή του ή την πιθανή χαμηλή του αυτοεκτίμηση, καταφεύγοντας στον προκλητικό αυτό τρόπο, προσπαθώντας να δείξει ένα ισχυρό «ΕΓΩ» μέσα από την πρόκληση και την «εύκολη» πρόσβαση στη ζωή του μέσα από την δημοσιοποίηση. Είναι όμως απαραίτητο, να γνωρίζει τόσο ο ίδιος όσο και οι γονείς, πως στο ελεύθερο διαδίκτυο εγκυμονούν πολλοί κίνδυνοι, οι συνέπειες των οποίων μπορεί να είναι τραυματικές.

Ποιες είναι οι σωστές πρακτικές για να βιώσει και να απολαύσει ο σημερινός έφηβος τον έρωτα, ώστε να έχει παρακαταθήκη εμπειριών για τη μελλοντική του ερωτική ζωή?

Καταρχήν ξεκινάμε από το άνοιγμα της σεξουαλικής ζωής, την πρώτη φορά, που τόσος λόγος γίνεται. Το κορίτσι θα πρέπει να θυμάται πως το σεξ είναι κάτι που θα βιώσει όταν εκείνη είναι έτοιμη να λειτουργήσει με την ψυχή και το σώμα της. Η έφηβη, η νεαρή γυναίκα θα πρέπει να μπει στην ερωτική διαδικασία μέσα στη δική της συναισθηματική ολοκλήρωση και όχι ως προσφορά προς το αγόρι, το οποίο την πιέζει και την απειλεί ότι θα πάει με άλλη. Το να πράξει ένα κορίτσι ευκαιριακά και παρορμητικά κάτω από συνθήκες πίεσης και μη επιλογής δικής της, μπορεί να την οδηγήσει στην ενοχή, την απογοήτευση, το θυμό και την μετάνοια. Να θυμάται πως μετά μπορεί ο σύντροφός της να μην της παρέχει ουσιαστική βοήθεια και στήριξη και να πάρει προφυλάξεις καθώς εκτός από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα υπάρχει το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης. Καλό είναι να είναι ενήμερη ότι είναι πιθανό στις πρώτες της σεξουαλικές επαφές δεν θα φτάσει σε κορύφωση, λόγω του άγχους της πρώτης φοράς, της φοβίας για το σπάσιμο του παρθενικού υμένα….

Το αγόρι επίσης να θυμάται πως δεν έχει ανάγκη να αποδείξει σε κανέναν τίποτα, οπότε δε χρειάζεται να βιαστεί να κάνει σεξ λόγω εμπειριών φίλων του ή ακόμα και των γονιών του που είναι πιθανό να βιάζονται να «γίνει άντρας». Το να κάνω σεξ σαν αντίδραση σε κάτι απαγορευτικό δε θα μου επιτρέψει να απολαύσω τη δική μου μοναδική στιγμή, που θα έχω ο ίδιος αποφασίσει, την πρώτη μου φορά. Το να επιλέξω εγώ τον σύντροφό μου είναι σημαντικό για μένα στο να μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου και την επιθυμία μου στο άτομο που σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια είναι ικανό να μοιραστεί αυτή τη μεγάλη στιγμή μαζί μου. Δεν θα έπρεπε να το δω σαν στόχο, κάτι το οποίο θα με οδηγήσει στο να βιαστώ, αλλά να αναζητήσω την ηδονή μαζί με τη σύντροφό μου προετοιμάζοντάς με ψυχικά και σωματικά να φτάσω στην εισχώρηση σιγά σιγά σαν φυσικό επακόλουθο του ερωτικού παιχνιδιού, φτιάχνοντας πάνω στο κρεβάτι έναν άντρα και μια γυναίκα. Δε χρειάζεται να συγκρίνεις το μέγεθός σου ή τη στύση σου με κανενός άλλου.

Να θυμούνται και τα δύο φύλα πως δεν πάνε να δώσουν εξετάσεις. Δεν υπάρχει σωστή ηλικία για την πρώτη φορά, αν λοιπόν έμαθες πως οι φίλοι σου έχουν ήδη αυτή την εμπειρία, μη σκεφτείς ότι άργησες, ο έρωτας είναι προσωπικό σου ζήτημα και όχι κοινωνικό. Το να αντιγράψεις κάτι από που άκουσες ή κάτι που είδες σε ερωτικού περιεχομένου ταινία ή περιοδικό, θα μπει εμπόδιο στο να βιώσεις πραγματικά τη δική σου μοναδική πρώτη φορά και εμπειρία, που αξίζει να είναι μοναδική και ξεχωριστή για κάθε άνθρωπο. Άλλωστε να θυμάσαι πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να ισχυρίζεται ότι θέλει για την ερωτική του ζωή χωρίς να μπορούμε να επιβεβαιώσουμε το αν λέει αλήθεια ή όχι. Και τα δύο φύλα είναι υπεύθυνα για τη σωστή χρήση προφυλακτικού και αντισύλληψης.

Πράττοντας υπεύθυνα και με δική σου θέληση θα ανακαλύψεις πως κάθε σεξουαλική σου εμπειρία θα γίνεται όλο και καλύτερη και θα μπορείς να βιώσεις τη σεξουαλική σου ολοκλήρωση, ψυχικά και σωματικά. Σημαντικό είναι επίσης να γνωρίζεις ότι οι πρώτες σου σεξουαλικές εμπειρίες είτε είσαι αγόρι είτε είσαι κορίτσι, δεν θα είναι οι καλύτερες της ζωής σου. Ξεκινάς με πολύ μεγάλες προσδοκίες που στην πορεία θα δώσουν τη θέση τους στο συνδυασμό της γνώσης με την ευχαρίστηση και την ηδονή αλλά και την ωριμότητά σου στο έπακρο!

Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζουν οι έφηβοι και το περιβάλλον τους μια ερωτική απογοήτευση;

Μία ερωτική απογοήτευση είναι κάτι το αναμενόμενο στη ζωή του εφήβου. Το να μην έχει αίσιο τέλος μία σχέση που θα δημιουργήσει ο έφηβος είναι μία πιθανή εκδοχή που το αγόρι αλλά και το κορίτσι θα πρέπει να λάβει υπόψη του, ώστε να προετοιμαστεί ψυχολογικά και να μη συνδέσει τη δική του αξία με την απόρριψη που μπορεί να βιώσει από κάποια άτομα στη ζωή του. Δεν αρέσουμε όλοι σε όλους, όπως κι σε εμάς δε μας αρέσουν όλοι. Επίσης, το περιβάλλον του θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για αυτό, χωρίς να φορτώσει τον έφηβο αμφιβολίες σχετικά με τον εαυτό του ή και την εικόνα του όσον αφορά την αποδοχή του από το αντίθετο φύλο, που μπορεί να προκύψει από την απόρριψή του από το αντικείμενο του πόθου του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει τον έφηβο ακόμα και σε κατάθλιψη.

Καλό θα ήταν να εστιάσουμε στα θετικά που μπορεί να αποκομίσουμε από μία σχέση για όσο μπορεί αυτή να διαρκέσει, και όχι στο τέλος αυτής. Δεν έχει σημασία το ποιος λήγει μία σχέση αλλά ο χρόνος που πέρασαν μαζί. Με κάποιους ανθρώπους ανακαλύπτουμε πως ταιριάζουμε και πως τους ταιριάζουμε και εμείς και με άλλους όχι. Ωριμάζοντας θα δούμε πως ωριμάζει και ο τρόπος που σχετιζόμαστε με τους γύρω μας καθώς και με τα άτομα που μας ενδιαφέρουν ερωτικά.

Αν παρόλα αυτά ο έφηβος αντιμετωπίσει δυσκολία στην κατανόηση των παραπάνω και υπερισχύσει το αρνητικό συναίσθημα για τον εαυτό του, μπορεί να εκδηλώσει μεγάλη θλίψη ή και θυμό, κάποιες διαταραχές στην πρόσληψη τροφής, και χαμηλή απόδοση στα μαθήματά του. Εκεί παίρνει μέρος και ο εκπαιδευτικός που επίσης θα μπορέσει να συζητήσει με την/τον έφηβο για τα αίτια αυτής της συμπεριφοράς και να το καθοδηγήσει συναισθηματικά σαν ένας έμπειρος ενήλικας. Ο γονέας με τον δάσκαλο σε συνεργασία θα εστιάσουν στο να τονώσουν την αυτοπεποίθηση του νέου και μαζί μπορούν να παροτρύνουν το νέο άτομο να επισκεφτεί έναν ειδικό ψυχικής υγείας, ώστε αυτή η αλλαγή στο συναισθηματικό του κόσμο να είναι τελικά προς όφελός του και όχι να σταθεί εμπόδιο στην πορεία του.