Προεκλαμψία στην εγκυμοσύνη: Ποιες γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο

Η προεκλαμψία αποτελεί ουσιαστικά το στάδιο που προηγείται της εκλαμψίας, μιας πολύ επικίνδυνης κατάστασης που όμως λόγω των συμπτωμάτων της προεκλαμψίας προλαμβάνεται.

Εμφανίζεται συνήθως μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και μπορεί να υφίσταται ακόμα και 4 έως 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό.

Ορίζεται κλινικά από αυξημένη πίεση (υπέρταση) και αυξημένη πρωτεΐνη στα ούρα (λευκωματουρία), με ή χωρίς παθολογικά οιδήματα.

Δεν είναι γνωστό τι ακριβώς την προκαλεί, αλλά είναι γνωστοί αρκετοί παράγοντες που κάνουν την εμφάνισή της πιο πιθανή:

-Γυναίκες που μένουν έγκυες για πρώτη φορά.

-Εγκυμοσύνη σε μικρή ηλικία και κυρίως κατά τη διάρκεια της εφηβείας (13-18 χρονών) ή σε ηλικία από 37 ετών και άνω. Οι ηλικίες με τα μικρότερα ποσοστά εμφάνισης της πάθησης είναι 19-25 ετών. Όσο μεγαλύτερη είναι η απόκλιση της ηλικίας από αυτά τα όρια τόσο μεγαλώνει η συχνότητα εμφάνισης της προεκλαμψίας.

-Γυναίκεςπου κυοφορούν περισσότερα από ένα έμβρυα διατρέχουν επίσης μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης της προεκλαμψίας.

Ποιες γυναίκες πρέπει να προσέχουν περισσότερο:

-Oι υπέρβαρες γυναίκες.

-Όσες πάσχουν από διαβήτη.

-Οι γυναίκες που πάσχουν από άσθμα, καθώς μπορεί να προκληθεί παροξυσμός της νόσου στη μήτρα, με αποτέλεσμα την περιορισμένη παροχή οξυγόνου στο έμβρυο. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, μεταξύ των οποίων η υπέρταση και η προεκλαμψία.

-Οι έγκυες που πάσχουν από σιδηροπενική αναιμία διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν προεκλαμψία Γι’ αυτό και απαιτείται σωστή διατροφή και καθημερινή χορήγηση σιδήρου σύμφωνα με τις υποδείξεις του γιατρού.

-Οι γυναίκες που πριν από την έναρξη της εγκυμοσύνης τους είχαν υπέρταση, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν προεκλαμψία κατά την κύηση.

Συμπτώματα

Τα κυριότερα συμπτώματα που εμφανίζονται και γίνονται αντιληπτά είναι η αύξηση της πίεσης, ψυχολογική αναστάτωση (σύγχυση) και πρήξιμο (οίδημα) στα άκρα.

Όταν η τιμή της αρτηριακής πίεσης σε μια μέλλουσα μητέρα είναι ίση ή μεγαλύτερη από 14/9, επιβάλλεται η στενή παρακολούθησή της, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος απότομης αύξησής της.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι:

-Διαταραχές της όρασης, όπως θολή όραση, ευαισθησία στο έντονο φως ή ακόμη και προσωρινή απώλεια όρασης.
-Κοιλιακό άλγος, ιδιαίτερα δεξιά στην περιοχή του ήπατος.
-Ναυτία και έμετοι.
-Αίσθημα ζάλης.
-Μειωμένη ποσότητα ούρων.
-Αιφνίδια πρόσληψη βάρους (τυπικά πάνω από 1 κιλό την εβδομάδα).
Επειδή μπορεί να πρόκειται για ενοχλήσεις της εγκυμοσύνης και όχι για προεκλαμψία, θα πρέπει να κάνετε εργαστηριακές εξετάσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν έλεγχο αιματοκρίτη, ουρικού οξέως, τρανσαμινάσης SGOT και λευκωματουρίας.Εξετάσεις

Πιθανοί κίνδυνοι για το παιδί

Αν η κατάσταση δεν προληφθεί και τεθεί υπό έλεγχο, είναι πιθανό να το μωρό να γεννηθεί μικρόσωμο και ελιποβαρές. Μάλιστα είναι ο πιο συχνή αιτία εμφάνισης αφύσικα μικρών νεογνών, ακόμη και αν κατά τα άλλα είναι απόλυτα φυσιολογικά και υγιή.

Αντιμετώπιση

Η θεραπευτική αντιμετώπιση της προεκλαμψίας είναι ανάλογη με τη βαρύτητά της. Έτσι, χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες, στην ελαφρά, τη μέτρια και τη βαριά.

Οι έγκυες με ελαφρά προεκλαμψία μπορούν να αντιμετωπιστούν σε νοσοκομείο ή στο σπίτι σε απόλυτη συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό. Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει τον κλινοστατισμό στο σπίτι και την απόφαση του γιατρού για το πότε θα γίνει πρόκληση τοκετού.

Επιπλέον, καθημερινά θα πρέπει να γίνεται μέτρηση της αρτηριακή πίεσης, του λευκώματος στα ούρα (με ειδικές ταινίες) και του σωματικού βάρους, ενώ στην περίπτωση που πρόκειται για νοσηλεία στο σπίτι, είναι σκόπιμος ο ιατρικός έλεγχος κάθε δύο ημέρες. Η έγκυος ενημερώνεται ότι με την τυχόν εμφάνιση των συμπτωμάτων της κεφαλαλγίας, της επιγαστραλγίας και των διαταραχών της όρασης πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα με τον γιατρό της.

Σε εγκύους με μέτρια προεκλαμψία είναι απαραίτητο η νοσηλεία να γίνεται σε νοσοκομείο. Η νοσηλεία περιλαμβάνει την υποχρεωτική κατάκλιση της ασθενούς, την χορήγηση αντιυπερτασικής αγωγής και τον πλήρη εργαστηριακό έλεγχο.

Σε εγκύους με βαριά προεκλαμψία, που όμως είναι πάρα πολύ σπάνια, πρέπει να αντιμετωπίζονται σε ειδικά τμήματα για κυήσεις υψηλού κινδύνου, ώστε να χορηγείται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για τον περιορισμό των κινδύνων. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιυπερτασικά και κατασταλτικά του ΚΝΣ για να παραμένει η έγκυος ήρεμη.