Γλυκιές αρωματικές μπουκιές με καβουρδισμένα αμύγδαλα, μια συνταγή με ονομασία προέλευσης από τις Σέρρες.
Μοιάζει με λουκούμι, όμως σύμφωνα με τους Σερραίους, που είναι πολύ περήφανοι για το γλυκό τους, η γεύση του είναι πολύ διαφορετική. Και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού στην μπουκιά, πασπαλισμένη με άχνη, περιλαμβάνεται αγνό αιγοπρόβειο βούτυρο και καβουρδισμένο αμύγδαλο.
Η ιστορία
της συνταγής του ακανές
Η συνταγή
για τον ακανέ κρατά από την Τουρκοκρατία,
στον Λαϊλιά Σερρών, τον οποίο
επισκέπτονταν οι Μπέηδες κατά τις
καλοκαιρινές τους διακοπές. Ετοιμαζόταν
σε μεγάλα καζάνια με νερό από την πηγή
του Λαϊλιά, στο οποίο πρόσθεταν ρετσέλια
και πετιμέζι. Με τα χρόνια, τα τελευταία
συστατικά αντικαταστάθηκαν από τη
ζάχαρη και τον νισεστέ.
Λέγεται πως
η ονομασία του γλυκού προέρχεται από
τη λέξη ανακατεύω, καθώς το μείγμα
χρειαζόταν πολύωρο ανακάτεμα. Παράλληλα,
σχετίζεται με την κατάφαση, «ναι», που
απαντούσαν οι δούλοι που ήταν επιφορτισμένοι
με το ανακάτεμα.
Υλικά
- 1 ποτήρι νερού κατσικίσιο βούτυρο
- 1 ποτήρι νερού νισεστέ
- 2 ποτήρια νερού ζάχαρη
- 1 φλιτζάνι αμύγδαλα ξεφλουδισμένα
- 2 1/2 ποτήρια νερό
- 1 κουταλιά λεμόνι
- Ζάχαρη άχνη για το πασπάλισμα
Εκτέλεση
- Σπάμε τα αμύγδαλα σε γουδί. Παίρνουμε 2 κουταλιές βούτυρο και καβουρδίζουμε τα αμύγδαλα σε αντικολλητικό σκεύος
- Προσθέτουμε σε μεγάλη κατσαρόλα τη ζάχαρη (όχι την άχνη) το βούτυρο και δυο ποτήρια νερό και αφήνουμε να πάρει βράση. Στο νερό που απέμενε, λιώνουμε το νισεστέ
- Αφού πάρει βράση η κατσαρόλα και λιώσει καλά η ζάχαρη, προσθέτουμε το νισεστέ, τα αμύγδαλα και το λεμόνι και ανακατεύουμε καλά με ξύλινη κουτάλα να πήξει καλά.
- Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει καλά, προκειμένου να μπορούμε να το διαχειριστούμε. Παίρνουμε μια μικρή ποσότητα σε μέγεθος μπάλας του γκολφ, πλάθουμε μπαλάκι ανάμεσα στα χέρια μας και κυλάμε σε ρηχή πιατέλα όπου έχουμε προσθέσει ζάχαρη άχνη.
Πηγή