«Δεν πέρασε το παιδί μου σε καμία σχολή. Πώς το αντιμετωπίζουμε;»

Τι γίνεται τώρα; Ποια είναι η επόμενη κίνηση; Είναι σημαντικό η δεδομένη κατάσταση να γίνει αντιληπτή όπως είναι στην πραγματικότητα, χωρίς δράματα, φωνές και κλάματα, με το γονιό σύμμαχο-υποστηρικτή δίπλα στο παιδί του. Το παιδί δικαιούται και θα έχει και άλλες ευκαιρίες στη ζωή του, αρκεί να το επιθυμεί και να προσπαθεί.

• Συζητήστε μαζί του με ήρεμο και όμορφο τρόπο. Τι πιστεύει ότι δεν πήγε καλά; Πως αισθάνεται; Αποφύγετε, όσο δύσκολο και αν είναι, το αυστηρό ύφος και την άσκηση κριτικής, προκειμένου να κάνει και το ίδιο τον απολογισμό του, να συνειδητοποιήσει, να καταλάβει.
• Αν επιθυμεί να προσπαθήσει πιο σκληρά και να ξαναδώσει, για να πετύχει στην σχολή που λαχταρά, θα ήταν ωφέλιμο να του δοθεί η ευκαιρία. Βέβαια στην περίπτωση που είναι ήδη η δεύτερη χρονιά διαβάσματος και προσπάθειας και εσείς παρατηρείτε πως δεν έχει την δυνατότητα να τα καταφέρει και να ανταπεξέλθει, καλό θα ήταν να εστιάσετε σε περισσότερο εφικτές προτάσεις.
• Κουβεντιάζοντας μαζί του, καταστήστε σαφές πως εκτός από την επιτυχία της Ανώτατης ή Ανώτερης σχολής, υπάρχουν και άλλες επιλογές εξίσου καταξιωμένες, όσο και αν αυτή τη στιγμή φαντάζουν ως τελευταία λύση. Φυσικά ακόμα και για αυτές τις εναλλακτικές επιλογές, χρειάζεται να κατανοήσει το παιδί σας, πως πρέπει να καταβάλλει προσπάθεια. Τίποτα δεν συμβαίνει μαγικά, απλά επειδή το θέλουμε.
• Όσο πικραμένοι κι αν είστε με την αποτυχία του παιδιού σας, χρεώνοντας και κατηγορώντας το συχνά πως τεμπέλιαζε, καλό θα ήταν να μην προτρέξετε σε χαρακτηρισμούς και ταμπέλες, σκεπτόμενοι το τι θα πουν οι συγγενείς και η γειτονιά. Η «αποτυχία» ως λέξη δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας, με άμεση συνέπεια, ο έφηβος να θεωρεί πως επειδή δεν πέρασε πουθενά, δεν αξίζει τίποτα. Άλλωστε θυμηθείτε πως, απέναντί σας έχετε ένα νεαρό πρόσωπο, που ακόμα και αν όντως αποφεύγει το διάβασμα ή «δεν το ‘χει», σίγουρα έχει ποικίλες αρετές και αξίζει τον σεβασμό σας.
• Καθήκον του γονιού είναι να στηρίξει ψυχολογικά το παιδί του. Να το βοηθήσει να διερευνήσει και να εστιάσει το ίδιο στα θετικά του, στα προτερήματά του, με γνώμονα να εφοδιαστεί με αυτοπεποίθηση, να στηριχθεί στα πόδια του και να προχωρήσει παρακάτω στη ζωή του.
• Από κοινού αναζητήστε ποικίλες ειδικότητες, που θα του προφέρουν όχι μόνο οικονομικές απολαβές αλλά θα του αρέσουν, θα του ταιριάζουν και θα ικανοποιούν πάνω απ΄ όλα τον ίδιο.
• Τέλος ας μην ξεχνάμε ότι δεν μπορούν όλοι να γίνουν επιστήμονες ανώτερης ή ανώτατης φοίτησης ή όπως ο λαός μας λέει “γιατροί και δικηγόροι”. Υπάρχουν επαγγέλματα που έχουν καλές απολαβές οικονομικές που όμως αρκετοί τα απαξιώνουν. Μήπως αν το παιδί σας τελικά “δεν είναι των γραμμάτων” χρειάζεται να στραφεί σε αυτά;

Είναι προτιμότερο να γίνει για παράδειγμα ένας κακός γιατρός ή ένας καλός φούρναρης που θα κάνουν ουρά στο μαγαζί του οι πελάτες για το ξακουστό ψωμί του;