Οι γονείς που ελέγχουν τα πάντα κάνουν τα παιδιά τους δυστυχισμένα

Σε μελέτη με χιλιάδες εθελοντές, τους οποίους παρακολούθησαν από την εφηβεία έως την έβδομη δεκαετία της ζωής τους, ανακάλυψαν πως όσοι είχαν γονείς οι οποίοι παρενέβαιναν στην ιδιωτική τους ζωή όταν ήταν παιδιά, είχαν χαμηλότερο επίπεδο ψυχικής ευεξίας και ευτυχίας όταν μεγάλωσαν.

Μάλιστα οι διαφορές που παρατηρήθηκαν είναι εφάμιλλες με εκείνες που αναμένονται σε άτομα τα οποία πολύ νωρίς στη ζωή τους έρχονται αντιμέτωπα με το πένθος.

Η νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στην «Επιθεώρηση Θετικής Ψυχολογίας» (JPP), διεξήχθη από επιστήμονες του University College του Λονδίνου (UCL) σε σχεδόν 2.000 εθελοντές.

Στην ηλικία των 13-15 ετών και εν συνεχεία στα 30, τα 40 και στα 60 τους συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια για τον ψυχολογικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους, αν δηλαδή τους άφηναν να παίρνουν μόνοι τους αποφάσεις, αν παραβίαζαν την ιδιωτικότητά τους και αν εμπόδιζαν την ανεξαρτησία τους.

Τους ρώτησαν επίσης για τον συμπεριφορικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους, αν δηλαδή ήταν άτεγκτοι σε θέματα συμπεριφοράς των παιδιών ή ήταν πιο χαλαροί.

Όπως έδειξαν οι απαντήσεις τους, ο αυστηρός ψυχολογικός έλεγχος σχετιζόταν με χαμηλότερη ψυχική ευεξία και ικανοποίηση από τη ζωή, ενώ ο συμπεριφορικός όχι.

Μολονότι, δε, ο πατρικός έλεγχος κατά την παιδική ηλικία έμοιαζε να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη ζωή τους, αυτό ίσχυε έως τα 40 – μετά, ο έλεγχος της μητέρας ασκούσε την μεγαλύτερη επιρροή.

Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως τα παιδιά με ζεστούς γονείς οι οποίοι σέβονται τις επιθυμίες τους, «έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν μαζί τους μία ασφαλή συναισθηματική σχέση», σχολίασε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Μάι Στάφορντ, από την Μονάδα Μακροχρόνιας Υγείας & Γήρανσης του UCL.

Αυτή η σχέση «θα τους επιτρέψει να εξερευνήσουν τον κόσμο με ζεστασιά και ασφάλεια, καθώς και να δημιουργήσουν μεγαλώνοντας ανάλογες σχέσεις με άλλους ανθρώπους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες ευτυχίας και ψυχικής ευεξίας», πρόσθεσε.