Αμφιβολίες για τη διάγνωση; Πότε πρέπει να ζητάτε δεύτερη γνώμη

Μια δεύτερη γνώμη μπορεί να ανατρέψει μια λάθος διάγνωση ή να βοηθήσει να αποφευχθεί η χορήγηση λάθος αγωγής.

Οι λάθος διαγνώσεις δεν είναι σπάνιες. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση BMJ Quality & Safety, μία στις είκοσι διαγνώσεις που προέκυψαν από επίσκεψη ασθενών σε εξωτερικά ιατρεία στις ΗΠΑ αποδείχθηκε λανθασμένη.

Από την άλλη, σύνηθες είναι επίσης ένας ασθενής να μην αμφισβητεί τη διάγνωση του γιατρού, όσο τραβηγμένη κι αν μοιάζει. Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Archives of Internal Medicine έδειξε πως το συντριπτικό 85% των ασθενών δεν τολμούν να αμφισβητήσουν το γιατρό τους ακόμη κι όταν υποπτεύονται ότι κάνει λάθος.

Σαφώς πρέπει να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς όταν πρόκειται για θέματα που άπτονται της ειδικότητάς τους, καλό είναι όμως να παίρνουμε μια δεύτερη γνώμη όταν πρόκειται για σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως ο καρκίνος, η υπογονιμότητα ή αυτοάνοσες παθήσεις, ακόμη κι αν αποδειχθεί τελικά ότι η πρώτη διάγνωση ήταν η σωστή. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζεται ότι η ακολουθούμενη θεραπεία είναι σωστή και παράλληλα ο ασθενής δεν επιβαρύνεται με το άγχος της αμφιβολίας.

Μη διστάζετε να ζητήσετε δεύτερη γνώμη εάν αισθάνεστε ότι είναι απαραίτητο, δηλαδή εάν έχετε βάσιμες υποψίες ότι η διάγνωση δεν είναι σωστή, εάν δεν νιώθετε καλά με τη θεραπεία που σας χορηγήθηκε ή εάν αισθάνεστε ότι ο γιατρός δεν σας αφιέρωσε όσο χρόνο θα θέλατε. Επίσης, η δεύτερη γνώμη κρίνεται αναγκαία εάν μετά από κάποιο διάστημα η θεραπεία που σας έχει χορηγηθεί δεν φέρνει το επιθυμητό αποτελέσματα και δεν σας έχει δοθεί εναλλακτική.

Πώς θα εξασφαλίσετε όμως ότι η δεύτερη διάγνωση θα είναι σωστή; Σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να είστε 100% σίγουροι, καλό θα είναι όμως να μην δώσετε στο δεύτερο γιατρό τη διάγνωση του πρώτου. Προωθήστε τα αποτελέσματα των εξετάσεων ώστε ο δεύτερος γιατρός να διαμορφώσει τη δική του άποψη.