Η ζωή μετά το έμφραγμα: Τι αλλάζει, τι πρέπει να προσέξετε

Οι στόχοι της καρδιολογικής αποκατάστασης είναι ο ασθενής να κατανοήσει τα αίτια του προβλήματος και τους τρόπους βελτίωσης της κατάστασής του, να ακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα άσκησης που θα του επιτρέψει να επιστρέψει στις φυσιολογικές δραστηριότητές του και να κάνει ό,τι χρειάζεται για να αποφύγει μελλοντικό έμφραγμα.

Τις πρώτες εβδομάδες ή μήνες ύστερα από ένα έμφραγμα, είναι πιθανόν ο ασθενής να φοβάται να ασχοληθεί με τις καθημερινές δραστηριότητές του, όπως η εργασία ή το σεξ.

Οδήγηση
Συνήθως δεν επιτρέπεται να οδηγήσετε τον πρώτο μήνα ύστερα από ένα έμφραγμα. Σε πολλές χώρες του κόσμου η απαγόρευση ισχύει δια νόμου. Η νομοθεσία που αφορά τους ανθρώπους που οδηγούν επαγγελματικά (όπως τους οδηγούς λεωφορείων ή τους οδηγούς φορτηγών) διαφέρει από χώρα σε χώρα.

Σεξουαλική δραστηριότητα
Μετά από 3-4 εβδομάδες, μπορείτε να επιστρέψετε και πάλι στη σεξουαλική ζωή, αρκεί να μην το παρακάνετε. Αποφύγετε τις υπερβολές έως ότου αναρρώσετε πλήρως, κάτι που φυσιολογικά συμβαίνει 6-8 εβδομάδες μετά το έμφραγμα.

Εργασία
Δύο έως τρεις μήνες μετά το έμφραγμα, οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους. Για όσους ασκούν ένα επάγγελμα που δεν έχει ιδιαίτερες σωματικές απαιτήσεις ούτε περιλαμβάνει έντονη σωματική καταπόνηση, οι δύο μήνες μακριά από την εργασία μπορεί να είναι αρκετοί. Όσοι, όμως, ακολουθούν βαριά χειρωνακτική εργασία, μπορεί να χρειασθούν περισσότερη αναρρωτική άδεια.

Διακοπές
Για τους 2-3 πρώτους μήνες ύστερα από ένα έμφραγμα είναι ίσως ασφαλέστερο να μην ταξιδέψει ο ασθενής στο εξωτερικό. Αργότερα μπορεί πιθανότατα να ταξιδέψει όπου θέλει, υπό την προϋπόθεση ότι έχει αναρρώσει πλήρως.

Άγχος και κατάθλιψη
Όλοι ανησυχούν ύστερα από ένα έμφραγμα μήπως συμβεί ένα δεύτερο. Είναι φυσιολογικό να ανησυχείτε για τον εαυτό σας και για την οικογένειά σας, ακόμα και αν δυσκολεύεστε να το περιγράψετε. Η πιο συνήθης αντίδραση είναι η οξυθυμία, ακόμα και σε ανθρώπους που παλαιότερα ήταν πράοι. Οι σύντροφοι των ασθενών συχνά παραπονούνται ότι οι ασθενείς γίνονται έξω φρενών με το παραμικρό. Τα προβλήματα αυτά συνήθως αμβλύνονται όταν και αν επιστρέψει ο ασθενής στην εργασία του, και η ζωή αρχίζει να κυλά πάλι ομαλά. Το σημαντικό είναι να συνειδητοποιήσετε ότι πρόκειται για συχνά φαινόμενα που μπορούν να αντιμετωπισθούν. Πολλές φορές, η συζήτηση όσων αισθάνεστε με άτομα που έχουν περάσει τα ίδια είναι ό,τι χρειάζεστε. Αν έχετε κάποια από τα συμπτώματα, συμβουλευθείτε τον γιατρό σας.