Πώς το ''The Thing'' μετατράπηκε από αποτυχία σε all-time classic cult ταινία

Τις παλιές ταινίες που σιγά-σιγά γίνονται cult διαμάντια, οφείλεις να τις κοιτάζεις με διαφορετικό μάτι. Αν το σκεφτείς έχει λογική. Σε μερικά χρόνια από τώρα, ακόμα και τα ειδικά εφέ του Matrix που φαινόντουσαν επαναστατικά για την εποχή τους, θα αρχίσουν να φθίνουν και να δείχνουν ξεπερασμένα. Οπότε κοιτώντας πίσω στο χρόνο, πρέπει να βλέπεις τα πράγματα ως προς το πόσο μπροστά ήταν εκείνες οι ταινίες για την εποχή τους. Το Thing του John Carpenter, είναι μια από αυτές τις ταινίες.

H ταινία χαντακώθηκε από τους κριτικούς, το στούντιο αντιμετώπισε προβλήματα στην παραγωγή και παραλίγο να μην βγει, αλλά κάθε τι γίνεται για κάποιο λόγο.  Όμως όλα αυτά έπαιξαν ρόλο στη βάναυση ιστορία του The Thing (1982) του John Carpenter, με την ταινία σήμερα να αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο αποτελεσματικές, συγκλονιστικές και ταινίες τρόμουμε σασπένς όλων των εποχών. Η ταινία κυκλοφόρησε αρχικά στις 25 Ιουνίου του 1982, το ίδιο καλοκαίρι με τα παρακάτω:  ‘‘E.T. The Extra-Terrestrial’’, ‘‘Blade Runner’’ (δύσκολη πίστα), Rocky III (ακόμα πιο δύσκολη), Star Trek II: The Wrath of Khan και Poltergeist. Το Thing, είναι αλήθεια πως είχε δώσει προτεραιότητα στα ειδικά εφέ έναντι των χαρακτήρων και της ιστορίας. Όμως για να τα λέμε τα πράγματα ως έχουν, παρότι δεν έβλεπες το καλύτερο γράψιμο σεναριακά, η ταινία ήταν τρομαχτική. Εξαιρετικά τρομαχτική. Μπορεί σήμερα να βλέπεις τα εφέ και να γελάς, αλλά εκείνη την εποχή -που ήμασταν και πιο πιτσιρικάδες- κοιμόμασταν με το φως ανοιχτό. Το Thing ήταν πράγματι μια τρομαχτική ταινία.

Χρειάστηκε πολύς χρόνος, πολλή εκτίμηση και πολύς ενθουσιασμός στη βάση για να αποκατασταθεί η φήμη της ταινίας. Στο τέλος άλλωστε δεν παύει να είναι άλλο ένα science fiction με εξωγήινους και έχουμε δει πραγματικά τόσες απαράδεκτες ταινίες, που τουλάχιστον το The Thing επικεντρώθηκε σε αυτό που πάντα αγαπούσε να βγάζει στα φιλμ του o John Carpenter. Τον τρόμο. Από την αρχή ο θεατής, παγιδεύεται σε μια κατάσταση σύγχυσης μαζί με τους χαρακτήρες. Το άγνωστο μεταλλάσσεται σε ακατανόητο. Όταν βλέπεις για πρώτη φορά το εξωγήινο παράσιτο να μετακινείται από τον σκύλο στον άνθρωπο, αναδύεται ένα νέο είδος τρόμου για το 1982 που μέχρι τότε κανείς δεν είχε καταφέρει να αποτυπώσει ιδανικά. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει κάποιος εξωγήινος τύπου X-Files για να κάνει τα πράγματα αποτρόπαια, το The Thing θυμίζει πόσο ανίσχυροι είμαστε μπροστά στην ανθρώπινη μας φύση. Ο φόβος είναι αυτός που παραλύει ακόμα και τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά.

Το The Thing είναι το πρώτο από την ‘‘Τριλογία της Αποκάλυψης’’ του Carpenter, που συνεχίζει με τον Prince of Darkness (1987) και ολοκληρώνεται με το In the Mouth of Madness (1994). Και οι τρεις ταινίες συνδυάζουν τον κοσμικό τρόμο του Lovecraft με ανησυχίες του τέλους του 20^ου για την κοινωνική κατάρρευση και τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μαζί, αυτά τα θέματα και οι εικόνες εξερευνούν τη διάβρωση της τάξης και της ταυτότητας, οδηγώντας στο τέλος όλων των πραγμάτων. Το Thing μπορεί να ειπωθεί ότι αντιπροσωπεύει τις ασταμάτητες δυνάμεις του σύμπαντος που δεν ενδιαφέρονται για την ανθρώπινη ευημερία. Όπως έχουν σημειώσει πολλοί κριτικοί, ποτέ δεν γίνεται σαφές τι ακριβώς θέλει το Thing. Μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένας τόσο ανόητος, ιογενής οργανισμός που να μην ξέρει καν ότι είναι εξωγήινος μόλις ολοκληρωθεί η μίμηση. Κανείς δεν μπορεί να διαπραγματευτεί ή να παρακαλέσει μια τέτοια οντότητα, με τον ίδιο τρόπο που δεν μπορούμε να συλλογιστούμε με τις δυνάμεις που μπορεί να οδηγήσουν στην εξαφάνισή μας.

Διάβασε επίσης: Πώς ο John Carpenter γέννησε τον κινηματογραφικό τρόμο.

Η νοσταλγία για τη κουλτούρα της δεκαετίας του 1980 έχει σίγουρα βοηθήσει στην ανανέωση του ενδιαφέροντος για ταινίες όπως το The Thing. Ωστόσο, υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο σε αυτή τη συγκεκριμένη ταινία, κάτι που την βοήθησε να σηκωθεί από τις στάχτες της αρχικής της αποτυχίας – αν θες να το πεις έτσι. Οι φόβοι που επικαλείται το The Thing είναι μεταφορικοί, σπλαχνικοί και καθολικοί και μπορούν να εφαρμοστούν πιο εύκολα σε οποιοδήποτε σημείο της ιστορίας. Δεν φοβάσαι για πυρηνικό πόλεμο, αλλά μήπως κάποιος εξωγήινος ιός, διαλύσει τη Γη όπως την γνωρίζουμε.

Στις επόμενες γενιές, περιμένουμε από τους θεατές να το ανακαλύψουν ξανά. Να συνεχίσουν τις συζητήσεις σχετικά με το ποιοι χαρακτήρες μολύνθηκαν, αν οι μολυσμένοι χαρακτήρες ξέρουν καν ότι είναι το Thing και αν ο εξωγήινος είναι πραγματικά νεκρός ή απλώς κρύβεται στην τελευταία σκηνή.

Πάντως αν δεν το έχεις δει, καιρός να του δώσεις μια ευκαιρία.