Δίαιτα: Πέντε «κανόνες» προς … αποφυγή

Μια δίαιτα, διαθέτει συνταγή επιτυχίας, αλλά και αποτυχίας…
Έτσι, ενώ υπάρχουν ορισμένες πρακτικές-κλειδιά, που παίζουν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια απώλειας βάρους, αντίστοιχα κάποιες άλλες συνήθειες δεν επιφέρουν κανένα αποτέλεσμα, ενώ μπορεί να θέσουν και επιπρόσθετα εμπόδια.

Παρακάτω, θα δείτε 5 «κανόνες» που ΔΕ θα πρέπει να εφαρμόζονται σε μια δίαιτα:

1. Ανυπομονησία & μη-ρεαλιστικοί στόχοι : Τα άμεσα και εντυπωσιακά αποτελέσματα αποτελούν συνήθως κύρια προσδοκία μιας δίαιτας. Ωστόσο, η προσδοκία αυτή βασίζεται συχνά σε μη-ρεαλιστικούς στόχους, οι οποίοι είναι δύσκολο –εάν όχι αδύνατο- να επιτευχθούν, με αποτέλεσμα το άτομο να αποθαρρύνεται. Ακόμη όμως και αν καταφέρει να πετύχει μεγάλη απώλεια βάρους σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αυτό θα λειτουργήσει ουσιαστικά «σε βάρος» τόσο της σύστασης σώματος, καθώς η απώλεια αυτή θα οφείλεται κυρίως σε μείωση της μυϊκής μάζας και όχι του λιπώδους ιστού, όσο και της πιθανότητας μακροχρόνιας διατήρησης της απώλειας, η οποία σπάνια επιτυγχάνεται έπειτα από ταχεία μείωση του βάρους. Στοχεύστε λοιπόν, σε έναν υγιή ρυθμό απώλειας βάρους (περίπου 0,5-1 κιλό ανά εβδομάδα), που είναι πιθανότερο να διατηρηθεί μακροπρόθεσμα.

2. Πολύ χαμηλή ενεργειακή πρόσληψη: Ο αυξημένος θερμιδικός περιορισμός δεν αποτελεί «ενδεδειγμένη» πρακτική απώλειας βάρους. Στην πραγματικότητα, η μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων σε πολύ χαμηλά επίπεδα επιδρά αρνητικά στο βασικό μεταβολικό ρυθμό, με αποτέλεσμα η επιθυμητή μείωση στο βάρος να γίνεται δυσκολότερη. Συχνά δε, η εν λόγω πρακτική εφαρμόζεται μέσω της παράλειψης ορισμένων κύριων ή ενδιάμεσων γευμάτων, η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο αίσθημα πείνας και υπερκατανάλωση τροφής στο επόμενο γεύμα, με αποτέλεσμα το άτομο όχι μόνο να μη «γλιτώνει» θερμίδες, αλλά πολλές φορές να καταναλώνει συνολικά περισσότερες. Στόχος λοιπόν, θα πρέπει να είναι ο ήπιος θερμιδικός περιορισμός και η κατανομή της τροφής σε μικρά και συχνά γεύματα.

3. Αποκλεισμός τροφίμων ή ομάδων τροφίμων: Αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό των λεγόμενων «χημικών» διαιτών, που υπόσχονται …θαύματα. Ωστόσο, ο αποκλεισμός αυτός οδηγεί τελικά σε μονοτονία, η οποία καθιστά δύσκολη τη συμμόρφωση του ατόμου με τη δίαιτα, ενώ παράλληλα αυξάνεται ο κίνδυνος επεισοδίων υπερφαγίας λόγω του στερητικού της χαρακτήρα. Ακόμη, η επανένταξη των αποκλεισμένων τροφίμων στο διαιτολόγιο, μετά το τέλος της δίαιτας επιφέρει συνήθως υπερκατανάλωσή τους και επανάκτηση του απολεσθέντος βάρους. Επομένως, επικεντρωθείτε στα χαρακτηριστικά ποικιλία, ισορροπία και μέτρο, ώστε να αυξήσετε τις πιθανότητες επιτυχίας.

4. Λογική «όλα ή τίποτα»: Δεν είναι λίγες οι φορές που μια μικρή «παρανομία» φέρνει και το τέλος της δίαιτας, καθώς το άτομο θεωρεί πως αφού «χάλασε η δίαιτα» δεν έχει νόημα να συνεχίσει την προσπάθεια. Ακόμη όμως και αν αισθανθείτε ότι ξεφύγατε λίγο από τη δίαιτα, δε θα πρέπει να απογοητευθείτε. Μια παρασπονδία δεν ακυρώνει την προσπάθεια που έχετε καταβάλλει μέχρι εκείνη τη στιγμή, ούτε «καταδικάζει» την έκβαση της δίαιτας. Συνεχίστε, λοιπόν, το πρόγραμμά σας κανονικά και παράλληλα αποφύγετε τυχόν διορθωτικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα το να μειώσετε τα γεύματα της επόμενης μέρας.

5. Δίαιτα περιοδικού ή φίλου: Πιθανότατα πρόκειται για ένα διατροφικό σχήμα που δεν ανταποκρίνεται στα σωματικά χαρακτηριστικά, τις διατροφικές συνήθειες και προτιμήσεις, την κατάσταση της υγείας, τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, το ωράριο εργασίας και άλλους παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής σας. Και όλα τα παραπάνω, αποτελούν τους βασικότερους παράγοντες που θα καθορίσουν τόσο το σύνολο των θερμίδων που εσείς χρειάζεστε προκειμένου να μειώσετε το βάρος σας, όσο και το βαθμό προσκόλλησής σας στη δίαιτα, που αποτελεί τον ισχυρότερο προγνωστικό παράγοντα για την επίτευξη απώλειας βάρους. Να θυμάστε λοιπόν, πως λέξη-κλειδί είναι η «εξατομίκευση», που θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην έκβαση της προσπάθειά σας.

Πηγή: neadiatrofis.gr