Πώς να βοηθήσετε τα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους

Από νωρίς λοιπόν οι γονείς θα πρέπει να μιλάνε με τα παιδιά τους για τις σκέψεις και τα συναισθήματα, το πώς επηρεάζουν την καθημερινή ζωή, και πώς μπορούν να τα εξωτερικεύουν. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζουν τα παιδιά ότι:

1. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι συνδεδεμένα
Τα συναισθήματα αντανακλούν τις σκέψεις και ανάλογα με όσα σκεφτόμαστε ταυτόχρονα αισθανόμαστε απογοητευμένοι, ενοχλημένοι, χαρούμενοι, κ.ο.κ.
2. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα έρχονται και παρέρχονται
Τόσο οι σκέψεις όσο και τα συναισθήματα μπορεί να είναι τρομακτικά. Ευτυχώς, είναι προσωρινά.Το παιδί μπορεί να «φοβάται» να κλάψει επειδή πιστεύει ότι τα δάκρυά του δεν θα σταματήσουν ποτέ. Όμως, είναι σημαντικό να γνωρίζει ότι η εξωτερίκευση των συναισθημάτων μας βοηθάει να ανακουφιστούμε, να ξεσπάσουμε και να ηρεμήσουμε.
3. Τα συναισθήματα μπορεί να ανάμεικτα και μπερδεμένα
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, διαπιστώνουν ότι οι περισσότερες σκέψεις τους είναι αντιφατικές. Τη μία αισθάνονται καλά και την άλλη βρίσκονται στα τάρταρα. Προσπαθήστε να βοηθήσετε το παιδί να εντοπίσει το λόγο που αισθάνεται έτσι. Τι είναι εκείνο που το προβληματίσει και τι σκέφτεται για το πρόβλημά του.
4. Τα συναισθήματα μπορεί να είναι εκπληκτικά
Τα συναισθήματα δεν είναι μόνο άσχημα ή αγχωτικά. Μπορεί να προκαλέσουν χαρά, ευφορία, ευτυχία. Βοηθήστε το παιδί σας να βιώσει κι αυτά τα συναισθήματα, να μην τα προσπερνά με βιασύνη και κυρίως να τα απολαμβάνει.
5. Οι «κακές» σκέψεις είναι φυσιολογικές
Είναι φυσιολογικό να νοιώσει το παιδί ζήλια γιατί είναι κι αυτό ένα ανθρώπινο συναίσθημα. Το θέμα είναι να μην μετατραπεί η ζήλια σε εμμονή!
6. Δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα συναισθήματα των άλλων
Κάθε πρόσωπο είναι υπεύθυνο για τις δικές του σκέψεις και τα συναισθήματα. Δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε ούτε να τα καθορίσουμε εξ ολοκλήρου. Επομένως, το παιδί θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν μπορεί να τα αλλάξει, μόνο να τα αποδεχθεί.
7. Τα συναισθήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν
Μην περιμένετε μέχρι τα συναισθήματα να φθάσουν στο αποκορύφωμά τους για ν’ αρχίσετε να μιλάτε γι’ αυτά. Το ίδιο πρέπει να γνωρίζουν και τα παιδιά. Οι βαθιές ανάσες, η βόλτα, το τρέξιμο, η κουβέντα μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπισή τους.