Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να συγκρίνουν τα παιδιά τους με άλλα

 

Αλήθεια, πόσα από τα παραπάνω και πόσα άλλα δεν έχεις ακούσει από τους γονείς σου, και κυρίως από τη μητέρα σου σε στιγμή απόγνωσης, που δεν την άκουγες ως παιδί;; Και πόσες φορές δεν είχες πει πως άμα αποκτήσεις δικό σου παιδί, δεν θα το συγκρίνεις ΠΟΤΕ, με άλλο; Αλήθεια, το κάνεις; Αυτό που ως μικρή/ος σού την «έσπαγε», σε έκανε να νιώθεις αδικημένη/ος, μειονεκτικά, αλλά και θυμό, το κάνεις με το παιδί σου; 

Πολλοί γονείς παραδέχονται με ειλικρίνεια ότι έχουν πέσει στην παγίδα της σύγκρισης. Και παρόλο που λένε ότι δεν θα το κάνουν, το επαναλαμβάνουν. Συνήθως, οι συγκρίσεις γίνονται ασυναίσθητα, αυθόρμητα ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς. Άλλες φορές, πάλι, γίνονται σκόπιμα, θεωρώντας πώς αν φέρεις στο παιδί ως παράδειγμα (και όχι ως σύγκριση, θεωρούν) ένα άλλο παιδί με καλύτερες επιδόσεις, καλύτερη συμπεριφορά, πιο ψηλό, πιο παχύ και πάει λέγοντας, θα αποτελέσει… πηγή έμπνευσης. Και καλά η σύγκριση, θα ξυπνήσει τον εγωισμό μέσα στο παιδί σου, και θα θελήσει να ξεπεράσει, να γίνει καλύτερο από το πρότυπο του γονέα του, από το λαμπρό παράδειγμα… το παιδί του άλλου! Είναι, όμως, έτσι; 

 

 

Όχι, δεν είναι έτσι. Κι αν ο γονιός πιστεύει ότι το κόλπο του θα πιάσει και θα έχει κέρδος και όφελος το παιδί του, πλανάται πλάνη οικτρά! Θα πετύχει να φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα καταφέρει να τραυματίσει ψυχικά το παιδί του, αφού εκείνο θα πιστέψει ότι είναι ανεπαρκές και ανίκανο στα μάτια των ίδιων των γονιών του. Ότι δε μπορεί να καταφέρει αυτά που εκείνοι επιθυμούν, ότι δεν είναι το παιδί που θα ήθελαν. 

 

Το παιδί χρειάζεται από εσένα, ενθάρρυνση όχι σύγκριση. Χρειάζεται να ενισχύσεις τις δεξιότητες του, να το βοηθήσεις να αναπτύξει τις ικανότητες του. Όποιες και αν είναι αυτές. Ακόμη και αν δεν σου αρέσουν. Εξάλλου, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός…. Δεν γίνεται, δε μοιάζει με κανέναν! 

 

Πρέπει όλοι οι γονείς να καταλάβουν τη διαφορετικότητα του καθενός. Δεν γίνεται να είμαστε όλοι ίδιοι, δεν θα είχε και ενδιαφέρον η ζωή. Γι αυτό γονείς αντί να το συγκρίνετε με άλλα, φροντίστε να το βοηθήσετε να γίνει καλύτερο. Πώς θα το πετύχετε αυτό; Με απλά βήματα:

 

 

Θα πρέπει να δώσετε έμφαση στην πρόοδο που σημειώνει. Αν δεν κάνει ωραία γράμματα, δείξτε του πώς να γράφει καλύτερα. Την επόμενη μέρα, επαινέστε το. Πείτε του ότι τα γράμματα του σήμερα είναι καλύτερα από εκείνα που έκανε χτες. Το ίδιο να κάνετε σε κάθε δεξιότατα ή δραστηριότητα του. Συγκρίνετε το μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό!

 

 

Δεν μπορούμε όλοι να είμαστε σε όλα καλοί. Ο κάθε ένας μας έχει κάπου κλίση. Μαζί με το παιδί σας, φροντίστε να ανακαλύψετε ποια είναι η δική του. Μπορεί να χρειαστεί να δοκιμάσει, μέχρι να βρει ποιο είναι αυτό που του αρέσει και τα καταφέρνει. Να έχετε υπομονή.

 

 

Θα πρέπει να καταλάβετε ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά την ίδια πρόοδο στο σχολείο, ούτε τις ίδιες επιδόσεις. Δε γίνεται να είναι όλα αριστούχοι μαθητές, ούτε «πιάνουν» όλα με τη μία κάθε τι που μαθαίνουν. Αν το παιδί σας δυσκολεύεται και του παίρνει περισσότερη ώρα να διαβάσει, δεν θα πρέπει να σας απασχολεί που το παιδί της φίλης τα καταφέρνει σε λιγότερη ώρα. Ούτε αν είναι άριστος μαθητής και ο δικός σας όχι. Σημασία έχει το παιδί να μάθει, να πάρει γνώσεις. Κι εκτός από τη δασκάλα ή τους καθηγητές, θα πρέπει κι εσείς να το στηρίξετε. 

 

 

Το κάθε παιδί έχει το δικό του χαρακτήρα. Μπορεί εσείς να μεγαλώνετε τα παιδιά σας με την ίδια μέθοδο και αρχές, αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι θα τα καταφέρετε με όλα το ίδιο καλά. Μπορεί με το ένα να χρειαστεί να προσπαθήσετε περισσότερο ή να δοκιμάσετε άλλους τρόπους. Γι αυτό και δεν πρέπει να το συγκρίνετε ούτε με τα αδέλφια του. Στο τέλος θα καταφέρετε να δημιουργήσετε έναν ανταγωνισμό μεταξύ τους. 

 

 

 

Τέλος, αλλά εξίσου σημαντικό είναι ότι πρέπει οι προσδοκίες που έχετε από τα παιδιά σας να είναι ρεαλιστικές. Ναι, όλοι οι γονείς έχουν όνειρα για τα παιδιά τους, αλλά τα όνειρα να τα κάνετε μαζί. Και όχι να ονειρεύεστε για εκείνα, χωρίς εκείνα. Εξάλλου, αν έχετε υψηλές προσδοκίες για εκείνα και δεν τα καταφέρουν, στο τέλος, θα νιώσουν αποτυχημένα!

 

Το θέλετε αυτό για το παιδί σας;

 

«Σταματήστε λοιπόν να συγκρίνετε τα παιδιά σας, αν δεν θέλετε να τους δημιουργήσετε τραύματα που θα κουβαλάνε σε όλη τους τη ζωή και να μην γίνουν προβληματικοί ενήλικες. Αντίθετα, αναγνωρίστε πως ο κάθε άνθρωπος, το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει τον δικό του τρόπο να …μεγαλώνει. Δεν σημαίνει ότι είναι προβληματικό», τονίζει η Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Μαρίνα Μόσχα, προτρέποντας τους γονείς να αγκαλιάσουν την διαφορετικότητα του παιδιού τους και να μείνουν δίπλα του.