Εφηβικός θυμός – Πώς αντιμετωπίζεται

Εφηβεία, αυτή η δύσκολη φάση ζωής για τον γονιό αλλά και τον έφηβο που νιώθοντας τις ορμόνες του να ξυπνούν, ψάχνει να βρει τα πατήματά του ανάμεσα στην παιδικότητα και στην σωματική και ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα. Οι ορμονικές αλλαγές δημιουργούν συναισθηματικές μεταπτώσεις με μεγάλο επίσης αντίκτυπο στη διάθεση. Είναι σημαντικό να έχουμε στο μυαλό μας πως οι εφηβικές αυτές αντιδράσεις μπορεί να φαίνονται υπερβολικές σε εμάς τους μεγάλους, οι έφηβοι όμως δεν είναι σε θέση ακόμη να διαχειριστούν έντονα συναισθήματα, όπως ο θυμός που ξεσπάει τόσο συχνά. Γι αυτό ακριβώς χρειάζεται και οι γονείς να μην προσπαθούν να «πνίξουν» τον εφηβικό θυμό αλλά αντίθετα να του δώσουν χώρο να εκφραστεί, ώστε σιγά σιγά ο έφηβος να βρει τρόπους διαχείρισης πιο αποδοτικούς και λιγότερο επιβλαβείς.

Η διαχείριση του θυμού στην εφηβεία

Ο θυμός γενικότερα δεν είναι απαραίτητα ένα «κακό συναίσθημα». Αντίθετα, δηλώνει πως κάτι δεν πάει καλά. Κρούει δηλαδή ένα καμπανάκι κινδύνου ώστε να δούμε τι μας ενοχλεί. Η έκφρασή του μπορεί ασφαλώς να είναι καταστροφική, μπορεί όμως να γίνει και πολύ δημιουργική και ωφέλιμη στο θυμωμένο άτομο.
Μπορεί λοιπόν τα εφηβικά προβλήματα να φαίνονται ανούσια και παιδιάστικα, μην ξεχνάτε όμως πως έχετε να κάνετε με έναν έφηβο που από τη μία εξακολουθεί και είναι παιδί. Επίσης, μπορεί για εσάς τα προβλήματα αυτά να είναι χωρίς ουσία, για τον έφηβό σας όμως είναι ο κόσμος του που έχει πρόβλημα και πραγματικά αισθάνεται ψυχικό πόνο.

Θυμωμένος έφηβος: Πώς μπορεί να βοηθήσει ο γονιός

Γι αυτό ακριβώς είναι σημαντικό να βοηθήσετε τον έφηβο να δώσει έκφραση στο συναίσθημά του και φυσικά για να γίνει αυτό, χρειάζεται να του δείξετε πως παίρνετε σοβαρά τα συναισθήματά του. Προσπαθήστε να τον ακούσετε χωρίς να τον κρίνετε και κάντε του ερωτήσεις για να τον διευκολύνετε να μιλήσει χωρίς να προσπαθήσετε να του «λύσετε» το πρόβλημα. Για να τον ενισχύσετε να μιλήσει, πείτε του πως ανησυχείτε γι αυτόν και θέλετε να τον βοηθήσετε και πως όταν είναι έτοιμος και εκείνος θα είστε εκεί για να τον ακούσετε.

Φυσικά δεν ξεχνάμε πως μπορεί ο έφηβος να μην είναι μικρό παιδί που αντιγράφει την δική σας συμπεριφορά, μην ξεχνάτε όμως πω του έχετε δώσει στοιχεία ήδη από τα προηγούμενα χρόνια που έχουν εμπλουτίσει τη δική του συμπεριφορά. Έτσι, ένα μέρος οφείλετε σε ότι έχει αντιγράψει από εσάς, όσο και αν δεν σας αρέσει. Για να κάνετε διορθωτικές κινήσεις, χρειάζεται να δείξετε δεξιότητες διαχείρισης δύσκολων συναισθημάτων – άρα και του θυμού. Αν για παράδειγμα χάνετε εύκολα την ψυχραιμία σας και ξεσπάτε φωνάζοντας ή μιλώντας απότομα, αυτό του δείχνετε να κάνει και εκείνος ή το ενθαρρύνετε.

Τέλος, μην ξεχνάμε πως όλα τα συναισθήματα έχουν λόγο ύπαρξης και ας τα χαρακτηρίζουμε ως αρνητικά. Είναι αυτά που μας χαρακτηρίζουν και σίγουρα όλα κάτι έχουν να πουν. Ακούστε λοιπόν τον έφηβό σας και βοηθήστε τον να δώσει φωνή σε όλα όσα νιώθει… Αν βέβαια ο θυμός του εφήβου σας έχει αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή του ή εάν υπάρχει βία, ίσως είναι καιρός να ζητήσετε βοήθεια.

Μαρίνα Μόσχα
ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας – Ψυχοθεραπεύτρια