Η Ελληνίδα μάνα του 1940: Φωτογραφίες των ηρωίδων πίσω από τους ήρωες…

Με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία, οι Ελληνίδες μάνες του 1940 κουβαλούσαν πολεμοφόδια, τρόφιμα και ενδύματα στο μέτωπο, ενώ παράλληλα διάνοιγαν δρόμους στο παγωμένο χιόνι και περιέθαλπταν τους τραυματίες.

Η ευχή της μάνας συντρόφευε τα παιδιά της στο μέτωπο και τους έδινε κουράγιο, δύναμη και παρηγοριά, στις δύσκολες ώρες του πολέμου. 

Η μάνα έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να μην πεθάνει το παιδί της. Μην έχοντας όμως καθόλου χρήματα για να αγοράσει αλεύρι να ζυμώσει έστω και λίγο ψωμί, αναγκαζόταν να τρέχει στα συσσίτια με το κονσερβοκούτι για μια κουτάλα σούπα ξεροφάσολα. Το συσσίτιο αποτέλεσε, γι’ αναρίθμητους Έλληνες, το μοναδικό μέσο επιβίωσης στον τρομερό χειμώνα της πείνας εκείνη τη χρονιά, γιατί χωρίς αυτή τη φασολάδα που σερβιριζόταν μια φορά την ημέρα, οι 300.000 νεκροί από την πείνα αυτού του ολέθριου χειμώνα θα ήταν εκατομμύρια.

Τα βλέμματα των ψυχών των πολεμιστών ήταν στραμμένα στα υγρά μάτια των μανάδων τους, που τους έδιναν την ευχή τους μαζί με ένα φυλακτό.

Η μαυροφορεμένη μάνα, που συχνά γύρναγε με τα πόδια στα χωριά για να πουλήσει ξύλα και να μπορέσει να θρέψει την οικογένεια της, ήταν αυτή που έπλεκε φανέλες και κάλτσες στα παιδιά της και περιέθαλπτε με ανείπωτη στοργή όλους τους κουρασμένους και καταματωμένους οπλίτες.

Ειδική μνεία αξίζει να γίνει στη «Μάνα των Πεσόντων» του έπος του 1940: Πρόκειται για την Ερμιόνη Πρίγκου, τη «Μάνα των Πεσόντων», όπως την αποκαλούν…  Είναι η γυναίκα από τη Χειμάρρα, που είχε βοηθήσει στην πρώτη γραμμή του μετώπου και τα τελευταία 74 χρόνια, στο να φροντίζει τα μνήματα έξι Ελλήνων στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους και είναι ενταφιασμένοι στην αυλή του σπιτιού της.