Κλαίνε όλα τα μωρά αμέσως μόλις γεννιούνται;

Όταν οι πνεύμονές του γεμίσουν αέρα, οι μικροσκοπικοί αεροφόροι σάκοι τους αρχίζουν να διευρύνονται. Το οξυγόνο χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία στους πνεύμονες, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η κυκλοφορία του αίματος. Οι ανατομικές δίοδοι στην καρδιά του εμβρύου που οδηγούσαν την κυκλοφορία του αίματος, μακριά από το τους εμβρυϊκούς πνεύμονες, κλείνουν σύντομα μετά τη γέννηση. Ο ομφάλιος λώρος συσπάται και, καθώς αυτό συμβαίνει, οι αρτηρίες, κλείνουν. Διαφορετικά το μωρό θα έχανε αίμα όταν τα διαχωριζόταν από τον πλακούντα.

Η πρώτη κραυγή του μωρού σας
Δεν κλαίνε όλα τα μωρά όταν γεννιούνται, ωστόσο το σοκ της γέννησης συνήθως προκαλεί κάποια αντίδραση στο νεογέννητο. Μπορεί να κλαίει για μερικά λεπτά μετά τη γέννα, ή να αρχίσει σε ένα τσίριγμα και μετά να σταματήσει. Αν όμως έχει επηρεαστεί από τη νάρκωση που έχει δοθεί σε εσάς, μπορεί να μην κλάψει παρά πολύ μετά τη γέννα.
Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό το βρέφος να μπορέσει να αναπνεύσει έγκαιρα, διότι αν ο χρόνος που θα μεσολαβήσει από τη στιγμή της γέννησης μέχρι την πρώτη αναπνοή είναι μεγάλος, ο εγκέφαλος που πλέον δεν τροφοδοτείται με οξυγόνο μέσω του πλακούντα, μπορεί να πάθει ανεπανόρθωτη ζημιά.

Όταν βγει από το σώμα σας, ο θώρακας του μωρού θα είναι σε θέση να διευρυνθεί και θα ανακουφιστεί από την πίεση στο κεφάλι. Αυτές οι δυο κινήσεις συνθέτουν την ενστικτώδη απόκριση στην υποξαιμία, που είναι η εισπνοή. Είναι η ώθηση στην αναπνοή. Για τα περισσότερα νεογνά η μετάβαση είναι ομαλή χωρίς ανάγκη βοήθειας, το 10% έχουν ανάγκη κάποιας παρέμβασης, όπως π.χ. οξυγόνο, ήπια αναρρόφηση στη μύτη και το στόμα, ενώ το 1% περίπου θα χρειαστεί πιο εντατική ανάνηψη από την εξειδικευμένη ομάδα νεογνολόγων ή και μεταφορά στη μονάδα εντατικής θεραπείας.