Κορονοϊός και παραμονή στο σπίτι: Πώς να είμαστε «εκεί» για τα παιδιά μας

Από το τι και πόσα να τους πούμε, μέχρι το πώς θα διαχειριστούμε τις ψυχολογικές τους ανάγκες αλλά και πώς θα τα ψυχαγωγήσουμε κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού.

Ας τα πάρουμε ένα-ένα:

Τι να πω στα παιδιά μου σε σχέση με τον κορονοϊό; Μήπως θα τα τρομάξω;

Είναι προφανές ότι, δίνοντας πολλές πληροφορίες σχετικά με τον κίνδυνο που διατρέχουμε, και αναλύοντας καταστροφικά σενάρια, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να τρομοκρατήσουμε τα παιδιά. Από την άλλη, δεν είναι εφικτό και ούτε πρέπει να τους αποκρύψουμε τελείως το τι συμβαίνει γύρω τους. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε μια μέση οδό, εξηγώντας στα παιδιά όσο μπορούμε πιο ήρεμα ότι κυκλοφορεί μια αρρώστια εκεί έξω, αλλά αν προσέξουμε και κάνουμε υπομονή για λίγο καιρό, όλα θα πάνε καλά. Όχι πολλές λεπτομέρειες, αλλά ούτε και ψέματα, καθώς τα παιδιά εύκολα το αντιλαμβάνονται όταν δεν είμαστε ειλικρινείς μαζί τους, κάτι το οποίο κλονίζει την εμπιστοσύνη τους σε εμάς.

Τι θα γίνει εάν τα παιδιά μου καταλάβουν ότι ανησυχώ;

Οπωσδήποτε, καλό είναι όσο μπορούμε να είμαστε θετικοί μπροστά στα παιδιά, τα οποία λαμβάνουν από εμάς μηνύματα σχετικά με το πώς να ερμηνεύσουν άγνωστες καταστάσεις. Από την άλλη, είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ, οπότε είναι λογικό κάποια στιγμή να μας “ξεφύγει” κάτι (είτε λόγια είτε μη λεκτικές χειρονομίες) που να προδώσει το φόβο και την ανησυχία μας. Δεν υπάρχει λόγος να πανικοβληθούμε! Άλλωστε, πάμπολλες έρευνες δείχνουν ότι είναι καλό για τα παιδιά να καταλαβαίνουν ότι και οι γονείς τους έχουν ανάγκες αλλά και συναισθήματα, τόσο θετικά, όσο και αρνητικά.

Πώς θα ψυχαγωγήσω τα παιδιά μου;

Η ψυχαγωγία ενός παιδιού που βρίσκεται όλη μέρα στο σπίτι, χωρίς σχολείο, αθλητισμό, φίλους ή οποιονδήποτε τρόπο να διοχετεύσει την ενέργειά του, σίγουρα δεν είναι απλή υπόθεση. Θα πρέπει να επιστρατεύσουμε όλη τη φαντασία και τη δημιουργικότητά μας ώστε να βρούμε ενδιαφέρουσες αλλά και ουσιαστικές ενασχολήσεις για τα παιδιά μας. Ζωγραφική, χειροτεχνίες, παζλ, διάβασμα και κατασκευές είναι μερικές δραστηριότητες που μπορούν να τα απορροφήσουν για αρκετές ώρες, αφήνοντας και σε εμάς χρόνο για να κάνουμε τα απαραίτητα. Μπορούμε επίσης- ανάλογα πάντα με την ηλικία τους- να εμπλέξουμε τα παιδιά στις δουλειές του σπιτιού ή στο μαγείρεμα μαζί μας, ούτως ώστε να τα απασχολήσουμε αυξάνοντας συγχρόνως την αυτονομία τους και δίνοντάς τους χρήσιμα μαθήματα για το μέλλον. Επιπλέον, η παραμονή στο σπίτι μπορεί να αποτελέσει θαυμάσια ευκαιρία να περάσει όλη η οικογένεια ποιοτικό χρόνο μαζί, για παράδειγμα παίζοντας επιτραπέζια, διαβάζοντας ή και δημιουργώντας μαζί παραμύθια, μαγειρεύοντας κ.ο.κ.

Πώς να χειριστώ την ψυχολογική δυσφορία του παιδιού μου;

Τα περισσότερα παιδιά τα οποία παραμένουν για μεγάλο διάστημα κλεισμένα στο σπίτι θα εμφανίσουν, κάποια στιγμή, σημάδια ψυχολογικής δυσφορίας, όπως νεύρα, αταξίες και κλάματα. Όταν συμβαίνει αυτό θα πρέπει να είμαστε λιγάκι πιο υπομονετικοί από ότι συνήθως, χωρίς βέβαια να γινόμαστε επιτρεπτικοί εκει που άλλοστε είμασταν αυστηροί. Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης τέτοιου είδους δυσφορίας είναι μια αγκαλιά, γλυκά λόγια και στη συνέχεια απόσπαση της προσοχής του παιδιού.

Να τα αφήσω να βλέπουν τηλεόραση;

Οι περισσότεροι γονείς προτιμούν να περιορίζουν το χρόνο που περνούν τα παιδιά τους μπροστά στην τηλεόραση. Στην παρούσα κατάσταση μπορούμε ίσως να χαλαρώσουμε παροδικά τους κανόνες μας σχετικά με την τηλεόραση (π.χ. επιτρέποντας μία ώρα την ημέρα αντί μισής), έχοντας πάντα την ποιότητα ως γνώμονα (δηλαδή ναι στις ταινίες Disney που έχουν πολλά να προσφέρουν σε ένα παιδί, όχι στις ειδήσεις και στις ταινίες βίαιου περιεχομένου).

Με λίγη ψυχραιμία, δημιουργικότητα και θετική σκέψη, μπορούμε να βγούμε από την τωρινή κατάσταση αλώβητοι και πιο δυνατοί, τόσο εμείς, όσο και τα παιδιά μας.

Μυρτώ Κογεβίνα, MSc.
Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Email: myrtokogevina@gmail.com  
Facebook: https://www.facebook.com/myrto.kogevina.336 

www.kolonakipsychologist.com