«Μήπως τείνω να γίνω μια άλλη, μόνο και μόνο για να ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις αυτής της οικογένειας;»

Είναι μια «δουλειά» πλήρους απασχόλησης που απαιτεί από μια γυναίκα να είναι, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά, σε μεγάλη φόρμα.

« Στην αρχή της σχέσης σου με τον Στεφάν, έκανα συνεχώς υποχωρήσεις με τα παιδιά μου», θυμάται η Μαρτίν, 56 ετών. Δεχόμουν τα πάντα, κάθε απίθανη απαίτησή τους, μόνο και μόνο για να διατηρείται η ηρεμία και η αρμονία του οικογενειακού περιβάλλοντος. Αλλά αυτό το περιβάλλον εμένα με έκανε να νιώθω σαν να βρίσκομαι σε φυλακή. Είχα εγκλωβιστεί μέσα στους φόβους μου: φοβόμουν μια καινούργια αποτυχία στις σχέσεις, φοβούμουν να συγκρουστώ με τον άντρα μου ή τα παιδιά του, φοβούμουν να μην ξαναβρεθώ μόνη… Επί χρόνια έκανα πώς δεν το έβλεπα πιστεύοντας πως αυτή ήταν η καλύτερη λύση. Όταν έπαθα μια ωραία κατάθλιψη, κατάλαβα ότι έκανα μεγάλο λάθος. Δεν γινόταν αν συνεχίσω να αρνούμαι τον εαυτό μου, να βάζω τη δική μου ζωή σε δεύτερο πλάνο. Χρειάστηκε χρόνος για να συνέλθω και να αλλάξω στάση αλλά τα κατάφερα- ιδιαίτερα με τη βοήθεια του συζύγου μου, ο οποίος μέχρι τότε δεν είχε καταλάβει ότι με τον καιρό εγώ έλιωνα. Σήμερα είμαι ήρεμη και συνειδητοποιώ τον δρόμο που έχω διανύσει. Αν μέσα στην ανασυγκροτημένη οικογένεια ξεχάσεις τον εαυτό σου, καταστράφηκες- τίποτα λιγότερο , τίποτα περισσότερο!»

Είναι πολύ σημαντικό υπό την πίεση των εξωτερικών απαιτήσεων να μην χάσετε το νήμα της ζωής σας. Γι΄αυτό καλύτερα να είστε όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη για το ποια είστε μέσα στην οικογένεια, τι θέλετε να γίνετε μέσα στην οικογένεια, τι επιθυμείτε για τον εαυτό σας και τι όχι.

Είτε είστε μητέρα είτε μητριά- και βεβαίως αντίστοιχα πατέρας ή πατριός, – οι θυσίες δεν οδηγούν πουθενά, παρά μόνο στα πικρία και απογοήτευση. Το να φροντίζετε του άλλους χωρίς να φροντίζετε τον εαυτό σας, σας « στραγγίζει» συναισθηματικά. Μην συνηθίζετε να βάζετε τις ανάγκες σας στο κάτω μέρος της λίστας των προτεραιοτήτων σας.

Πρέπει να μάθετε να τις υπερασπίζεστε , ακούγοντας όμως προσεκτικά και τα άλλα μέλη της οικογένειας. Μην ξεχνάτε ότι πολύ συχνά, τόσο τα δικά σας παιδιά όσο και του συντρόφου σας, σχεδόν δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι ανάγκες σας. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό να τις εκφράζετε και να προσπαθείτε να τις ικανοποιήσετε. Δεν θα σας αγαπούν ούτε θα σας αποδέχονται λιγότερο αν το κάνετε
Παράλληλα με τη δέσμευσή σας μέσα στην οικογένεια σας, κρατήστε λίγο χώρο για εσάς. Υιοθετήστε μια προσέγγιση που να περιλαμβάνει όλες τις διαστάσεις της ύπαρξής σας.

Από το βιβλίο του Christophe Faure , Γάλλου ψυχιάτρου που ειδικεύεται στην οικογενειακή συμβουλευτική και ψυχανάλυση, « Οικογένεια από αγάπη!», εκδόσεις Μεταίχμιο.