Σάββατο , 21 Δεκέμβριος 2024

Μιλάμε στα παιδιά για τη Μεγάλη Εβδομάδα

Είναι δύσκολο για τα παιδιά να κατανοήσουν όλα όσα διαδραματίζονται τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Ως γονείς μπορούμε με απλά λόγια να εξηγήσουμε γιατί ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών και γιατί είναι τόσο σημαντική για τη χριστιανική θρησκεία.

Κυριακή των Βαΐων
Την ημέρα αυτή θυμόμαστε την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, τη θερμή υποδχή του Ιησού από τον όχλο. Η δόξα και αποθέωση του Ιησού από τον όχλο ήταν φευγαλέα και πρόσκαιρη, γιατί την ακολούθησε η καταδίκη και ο θάνατος, πάλι από τον ίδιο όχλο, μόλις λίγες μέρες μετά. Γι’ αυτό και ο Κύριος δεν δίνει σημασία στα «Ωσαννά», αλλά συνεχίζει την πορεία του καθήμενος πάνω στο γαϊδουράκι.

Μεγάλη Δευτέρα
Θυμόμαστε την ιστορία του Παγκάλου Ιωσήφ, ο οποίος πουλήθηκε ως δούλος από τα αδέρφια του στην Αίγυπτο, αντιμετώπισε τον πειρασμό της γυναίκας του Πετεφρή διατηρώντας την αγνότητά του και δοξάσθηκε από το Θεό, γενόμενος άρχοντας της Αιγύπτου. Διδασκόμαστε πως για να είμαστε αρεστοί στο Θεό, χρειάζεται αγνότητα κι αυτό σε μία εποχή που η ρυπαρότητα και η ασχήμια της ψυχής θεωρείται κανόνας ζωής.
Παράλληλα, θυμόμαστε την συκιά, που αν και ήταν γεμάτη φύλλωμα και ομορφιά, δεν είχε καθόλου καρπούς όταν ο Χριστός πείνασε, με αποτέλεσμα με τον λόγο του Κυρίου να ξεραθεί. Η Εκκλησία μάς επισημαίνει ότι δεν πρέπει να στεκόμαστε στην εξωτερική ομορφιά, αλλά να βλέπουμε την εσωτερική, να έχουμε καρπούς αγάπης, αγνότητας, αγώνα, καθώς αυτά ζητά ο Θεός από τον άνθρωπο.

Μεγάλη Τρίτη
Θυμόμαστε την παραβολή των ταλάντων και των δέκα παρθένων. Τάλαντα είναι τα χαρίσματα που μας δίνει ο Θεός. Η Εκκλησία μάς λέει ότι τα χαρίσματά μας δεν πρέπει να τα κρατάμε για τον εαυτό μας, αλλά να τα καλλιεργούμε και να τα προσφέρουμε στο Θεό και στους συνανθρώπους μας. Ο τρόπος ζωής της Εκκλησίας είναι όχι «εγώ», αλλά «εμείς».

Μεγάλη Τετάρτη
Θυμόμαστε την αμαρτωλή γυναίκα που άλειψε με μύρο και δάκρυα μετάνοιας τα πόδια του Χριστού και έλαβε την άφεση για τις αμαρτίες της. Παράλληλα, γίνεται λόγος για τα άλλα δάκρυα, της υποκρισίας, του Ιούδα, που ήθελε το μύρο να πουληθεί για να δοθεί δήθεν στους φτωχούς, στην ουσία όμως για να καταχραστεί τα χρήματα. Η Εκκλησία μάς προτρέπει να μετανοούμε ειλικρινά και να εμπιστευόμαστε τη ζωή και τα λάθη μας στον Κύριο και όχι να υποκρινόμαστε ότι είμαστε καλοί και άγιοι.

Μεγάλη Πέμπτη
Θυμόμαστε τέσσερα γεγονότα:
1. Το «Νιπτήρα», όπου ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του.
2. Το Μυστικό Δείπνο, όπου ο Κύριος μας παρέδωσε το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, το Σώμα Του και το Αίμα Του.
3. Την Προσευχή του Χριστού στον κήπο της Γεθσημανή, όπου φάνηκε η τέλεια υπακοή Του στο θέλημα του Θεού.
4. Την προδοσία του Ιούδα, ο οποίος παρέδωσε τον εαυτό του στον διάβολο και στο πάθος της φιλαργυρίας.
Η Εκκλησία μας επισημαίνει ότι η γνήσια στάση ζωής βρίσκεται στην ταπείνωση και την αγάπη και όχι στην εξουσία, ενώ αν θέλουμε να ζήσουμε αιώνια, χρειάζεται να συμμετέχουμε στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας όχι όπως ο Ιούδας, αλλά με μετάνοια, εξομολόγηση, αγάπη.

Μεγάλη Παρασκευή
Θυμόμαστε τα Πάθη του Κυρίου μας: τη σύλληψη, τη δίκη, την καταδίκη, τα βασανιστήρια, τον εξευτελισμό, το μοίρασμα των υπαρχόντων Του, την εγκατάλειψή Του από όλους, τη σταύρωση, τις βλασφημίες, τις προκλήσεις, το θάνατο και την ταφή Του. Η Εκκλησία μας επισημαίνει ότι ο Σταυρός του Κυρίου αποτελεί το αποκορύφωμα της δόξας Του, γιατί επάνω σ’ αυτόν νίκησε τον θάνατο της ανυπακοής, συγχώρεσε τους ανθρώπους που τον θανάτωσαν, υπέμεινε τα πάντα και πέθανε από αγάπη προς εμάς. Ο Χριστός μάς καλεί να διαλέξουμε. Από τη μιά οι σταυρωτές, που συνεχίζουν να αμαρτάνουν, και από την άλλη ο ληστής, που μετανιώνει για τα λάθη του και κερδίζει την αιώνια ζωή!

Μεγάλο Σάββατο
Θυμόμαστε την Ταφή του Χριστού και την κάθοδό Του στον Άδη. Την ιστορία του Ιωνά, ο οποίος έμεινε στην κοιλιά του κήτους τρεις ημέρες και τους τρεις Παίδες, που μπήκαν στο καμίνι και δεν έπαθαν τίποτα. Έτσι και ο Χριστός, έμεινε τρεις ημέρες στον Άδη, χωρίς να πάθει τίποτα και ανασταίνεται, παίρνοντας μαζί Του στην αναστάσιμη αιωνιότητα κάθε άνθρωπο που πιστεύει σ’ Αυτόν και όλους εμάς. Όποιος ζει μέσα στην Εκκλησία, χαίρεται το Φως και τη Χαρά της Ανάστασης.

Από το Γραφείο Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (www.neotita.gr)


Πηγή