Τις τελευταίες δεκαετίες οι μπαμπάδες συμμετέχουν πολύ πιο ενεργά στην ανατροφή των παιδιών. Σύμφωνα με το Pew Research, 55 χρόνια πριν οι πατεράδες περνούσαν μόλις 2,5 ώρες την εβδομάδα ασχολούμενοι με τα παιδιά τους, χρόνος που σήμερα ανέρχεται στις 8 ώρες, δηλαδή σχεδόν ο τριπλάσιος. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί ότι πάνω από το 50% των μπαμπάδων που συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι η πατρότητα είναι κομμάτι της ταυτότητάς τους και οι στιγμές με τα παιδιά τους η προσωπική τους επιβράβευση.
Το ταξίδι της πατρότητας ξεκινάει ήδη από την περίοδο της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Μπορεί η μητέρα να είναι εκείνη που κυοφορεί το μωρό για εννέα μήνες, ο μπαμπάς όμως μπορεί να την στηρίξει έμπρακτα και να απολαύσει και εκείνος με τον τρόπο του την περίοδο της εγκυμοσύνης.
Μπαμπάδες στην αίθουσα τοκετού
Πριν το 1970 η «επιχείρηση» τοκετός θεωρούνταν αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση και οι μπαμπάδες αυτόματα αποκλείονταν από την όλη διαδικασία. Τα τελευταία χρόνια (στην προ COVID εποχή βέβαια) αρκετοί είναι αυτοί που επθυμούν να δώσουν το «παρών» στη γέννηση του παιδιού τους. Είναι εκεί για να παρέχουν συναισθηματική στήριξη, να εμψυχώσουν τη λεχώνα και φυσικά για να μην χάσουν τις ιδιαίτερες στιγμές που το παιδι τους έρχεται στον κόσμο. Τα συναισθήματα ανάμεικτα, όπως και οι αντιδράσεις: άλλοι λιποθυμούν, άλλοι κλαίνε από συγκίνηση και χαρά, άλλοι κοιτούν με τρόμο την όλη διαδικασία.
Στιγμιότυπα σαν αυτά απαθανατίζει η Alessandra Corveloni, επαγγελματίας φωτογράφος τοκετού που έχει βραβευτεί πολλές φορές για τη δουλειά της. Η Alessandra έχει παρευρεθεί σε δεκάδες γέννες, σε όλα τα στάδια του τοκετού και φωτογραφίζει τις ιδιαίτερες αυτές στιγμές. Στο προφίλ της στο Instagram δημοσιεύει αρκετές από τις φωτογραφίες της και από τις πιο ιδιαίτερες είναι αυτές με τους μπαμπάδες στην αίθουσα τοκετού.
Οι περισσότερες είναι ασπρόμαυρες και εμείς διαλέξαμε κάποιες από τις αγαπημένες μας στην gallery που ακολουθεί.