Όλα όσα πρέπει να αντιμετωπίσει το μωρό στις πρώτες εβδομάδες της ζωής του είναι πρωτόγνωρα.
Από το ένα λεπτό στο άλλο περνάει από μια παθητική και προστατευόμενη κατάσταση σε μία νέα πραγματικότητα πλούσια από κίνητρα, στην οποία πρέπει να μάθει πολύ γρήγορα χίλια πράγματα. Τον πρώτο καιρό, η συμπεριφορά του νεογέννητου αποτελεί μία αντίδραση αρκετά τυχαία και απρόβλεπτη στις πιέσεις στις οποίες υποβάλλεται. Η αίσθηση της πείνας δεν έχει ακόμα το ρυθμό της, ο ύπνος είναι ασταθής και ποικίλλει, το κλάμα δεν είναι πάντα συνδεδεμένο με μια ξεχωριστή αιτία. Αμέσως μετά τη γέννηση, ακόμα και ο οργανισμός του μωρού υφίσταται μία σειρά από διαδικασίες προσαρμογής. Κατά τις πρώτες τέσσερις- έξι ημέρες τείνουν να εξαφανιστούν τα σημάδια που απέμειναν από τον τοκετό ( π.χ κόκκινοι λεκέδες στο δέρμα) και σημειώνονται σημαντικές αλλαγές:
-χάνει το 6- 10% του βάρους του σώματος που θα επανακτηθεί μέσα σε 10 ημέρες
-μεταβάλλονται τα κύτταρα του αίματος
-αδενικές εκκρίσεις, εντερικές και ουροποιητικές λειτουργίες, αναπνοή, ισορροπίας θερμοκρασίας τείνουν να ρυθμιστούν απόλυτα.
Πρόκειται επομένως για μία μεταβατική περίοδο οργάνωσης, κατά τη διάρκεια της οποίας μπορούν να παρατηρηθούν κάποιες διακυμάνσεις στις λειτουργίες του οργανισμού συνοδευόμενες πότε πότε από μικρές μεταβολές ( σημάδια, πρηξίματα, εκκρίσεις): είναι εκδηλώσεις καθόλα φυσιολογικές και δεν πρέπει να προκαλούν ανησυχία, τουλάχιστον εφόσον το νεογέννητο είναι μόλις δύο ή τριών εβδομάδων.
Το μέσο βάρος ενός νεογέννητου στη γέννηση είναι περίπου τρία κιλά και διακόσια γραμμάρια. Στην πραγματικότητα, οι παραλλαγές είναι πάρα πολλές. Τα αγόρια ζυγίζουν γενικά μερικά γραμμάρια παραπάνω και τα πρωτότοκα είναι συνήθως λίγο πιο αδύνατα. Επίσης και η σωματική διάπλαση των γονιών επηρεάζει το βάρος των παιδιών στη γέννηση.
Πηγή