Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Μεγαλώνοντας κορίτσια με αυτοπεποίθηση

Σήμερα, Γιορτή της Γυναίκας, δράττομαι της ευκαιρίας να μιλήσω για το πόσο σημαντικό είναι να μεγαλώνουμε κορίτσια με αυτοπεποίθηση και να εμφυσήσουμε το σεβασμό αλλά και τον δυναμισμό ήδη από την παιδική ηλικία.

Η γυναίκα υπήρξε ανέκαθεν μια πολυτάραχη κοινωνική οντότητα, καθώς σε πολλές φάσεις της ιστορίας της ανθρωπότητας χρειάστηκε να παλέψει για τα αυτονόητα: δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας, χωρίς συνοδεία άντρα, δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης, ψήφου, συμμετοχής στα κοινά, στην πολιτική, στην επιστήμη, στην ελεύθερη ζωή χωρίς κοινωνικά πρότυπα.

Ακόμη και σήμερα, δεν θα λέγαμε ότι μιλάμε για μια τελειωμένη ιστορία μιας και σε πολλές περιπτώσεις καθημερινά θα έρθουμε αντιμέτωποι με αυτό το στερεότυπο και τον κοινωνικό ρατσισμό σε βάρος του φύλου μας. Ωστόσο είναι κάτι που εμείς οι ίδιες οφείλουμε να ξεκινήσουμε να διαμορφώνουμε, μιας και η διαιώνιση του γυναικείου στερεότυπου, του ρατσισμού ίσως και του διαχωρισμού συντηρείται και από τις ίδιες τις γυναίκες και τον τρόπο που μας μεγάλωσαν…

Πόσες φορές έχουμε δει γυναίκες να μένουν σε μια τοξική κατάσταση γιατί δεν πιστεύουν στις δυνατότητές τους, είτε πρόκειται για έναν γάμο είτε για μια εργασιακή σχέση; Πόσες φορές έχουμε νιώσει την ανάγκη να φερόμαστε πιο ῾θηλυκά῾ θεωρώντας πως αυτό θα μας κάνει πιο ελκυστικές; Πόσες φορές γοητευόμαστε από έναν άντρα που μας φροντίζει σαν αδύναμα παιδιά; Πόσες φορές δεν έχουμε ορθώσει το ανάστημά μας θεωρώντας ότι το εύρος των δυνατοτήτων μας είναι περιορισμένο; Αυτό είναι κάτι που μας δίδαξαν και είναι υποχρέωσή μας να μην το διαιωνίζουμε στα δικά μας κορίτσια. Πώς θα γίνει αυτό;

Ενημέρωση:είναι σημαντικό να κάνουμε μια μελέτη, μια έρευνα για τους τρόπους που διαιωνίζεται η θηλυκή αδυναμία μέσα από τρόπους πολύ λεπτούς και ασυναίσθητα. Ωστόσο, το να έχουμε μια γνώση για τα κοινωνικά στερεότυπα που υπάρχουν γύρω από το φύλο είναι σημαντικό και για εμάς αλλά και για τις κόρες μας.

Ενίσχυση αυτονομίας και αυτοπεποίθησης από πολύ μικρή ηλικία: τα παιδιά μας μαθαίνουν από εμάς τους ίδιους. Σκεφτείτε επομένως τι πρότυπο είστε για τις κόρες σας. Σας βλέπει να αλλάζετε μπαταρίες σε ένα παιχνίδι; Σας βλέπει να καρφώνετε ένα καρφί στο τοίχο ή να βάφετε μαζί με τον άντρα σας το σπίτι σας; Σας βλέπει να επιμένετε για κάτι και να μην λέτε: “Θα το κάνει ο μπαμπάς, εγώ δεν μπορώ.”; Επίσης, όταν προσπαθεί να κάνει η ίδια η κόρη μας κάτι πιο δυναμικό, όπως το να σκαρφαλώσει σε ένα δέντρο ή να κουβαλήσει κάποιο επιπλάκι, την αποθαρρύνουμε χρησιμοποιώντας λέξεις ευαλωτότητας και αδυναμίας; Τέτοιες λέξεις είναι: είναι βαρύ για σένα, δεν έχεις τόση δύναμη, θα χτυπήσεις, είναι αγορίστικα πράγματα αυτά κ.ο.κ. Λίγο φιλτράρισμα σε αυτά που, όλοι, λίγο ή πολύ θα πούμε από κεκτημένη ταχύτητα.

Κρατήστε μια στάση υποστηρικτική στις επιλογές της κόρης σας: η αποδοχή και η ενίσχυση είναι πολύ σημαντικά στοιχεία σε μια οικογένεια για να βοηθήσουν τα παιδιά να ξεδιπλώσουν όλο το εύρος των δυνατοτήτων τους. Εάν η κόρη σας θέλει κάτι που εσείς θεωρείτε αγορίστικο, δεν χρειάζεται να την εμποδίζετε να το αποκτήσει γιατί αυτό δεν σημαίνει ότι θα σταματήσει να το θέλει και επίσης βιώνει μια μη αποδοχή της ταυτότητάς της. Αφήστε μια ελευθερία κινήσεων και επιλογών χωρίς καταπίεση να ακολουθήσει τα φυλετικά πρότυπα. Αυτό είναι μια καλή επιλογή εάν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι για το μέλλον των παιδιών μας.

Ενισχύστε τη δύναμη των κοριτσιών δείχνοντας τους σημαντικές γυναικείες παρουσίες στην επιστήμη και στη λογοτεχνία, κάτι που δυστυχώς το σχολείο-ακόμη- δεν διδάσκει. Υπάρχουν πολλά σχετικά βιβλία στο εμπόριο, παιδικά και εφηβικά.

Χρόνια μας πολλά Γυναίκες!

Παπακυργιάκη Χρύσα
Ψυχολόγος-Ειδική Παιδαγωγός
Email: chrysapapakirgiaki@yahoo.gr 
Blog: psuxislogos.blogspot.com