Η εμπειρία του τοκετού είναι μοναδικό γεγονός στη ζωή κάθε γυναίκας, αλλά όλες περνούν από τα ίδια στάδια.
Ο τοκετός χωρίζεται σε τρία στάδια. Κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου η μήτρα συσπάται ώστε να διασταλεί πλήρως ο τράχηλος. Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει την εξώθηση του εμβρύου διά μέσου του γεννητικού σωλήνα και την έξοδό του. Το τρίτο στάδιο αφορά την έξοδο του πλακούντα. Η διαδικασία διαρκεί κατά μέσο όρο 18 ώρες για το πρώτο παιδί και μέχρι 12 ώρες για τα επόμενα παιδιά. Κάποιοι τοκετοί όμως, εξελίσσονται πιο αργά κατά το πρώτο στάδιο και κατόπιν επιταχύνονται μόλις ξεκινάει το δεύτερο στάδιο. Γιατί συμβαίνει αυτό;
– Το παιδί έχει λάβει λάθος θέση
Τα περισσότερα έμβρυα έχουν καλύτερη προσαρμογή της κεφαλής προς τα κάτω, με το πρόσωπο προς το πλάι της μητέρας, καθώς κατέρχονται μέσα από τη λεκάνη και κοιτούν την πλάτη της όταν γεννιούνται. Αν το παιδί σας έχει λάβει ήδη τη θέση αυτή, μπορεί να του πάρει λίγο χρόνο για να το πετύχει.
-Απαιτούνται προσαρμογή του μωρού και της λεκάνης
Το κεφάλι του μωρού χρειάζεται να συμπτυχθεί και οι ιστοί της λεκάνης να τεντωθεί προκειμένου να μετακινηθεί το μωρό μέσα στο γεννητικό σωλήνα. Αυτή η «πίεση» και το « τέντωμα» ίσως χρειαστούν ώρα.
-Οι συσπάσεις σας είναι αδύναμες
Οι συσπάσεις σας μπορεί να μην είναι αποτελεσματικές , ειδικά αν πρόκειται για το πρώτο σας παιδί. Ο γιατρός σας μπορεί να ισχυροποιήσει τις συσπάσεις με την έγχυση ωκυτοκίνης ενδοφλεβίως.
Τι συμβαίνει στην πρόκληση τοκετού;
Στην πρόκληση τοκετού χορηγούνται φάρμακα τα οποία μιμούνται τις φυσικές ορμόνες που ενεργοποιούν τον τοκετό. Τα φάρμακα αυτά είναι η ωκυτοκίνη και οι προσταγλανδίνες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να πραγματοποιηθεί και τεχνητή ρήξη υμένων (σπάσιμο νερών), μόνη ή σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή.Η ωκυτοκίνη είναι μια φυσική ορμόνη η οποία προκαλεί συσπάσεις της μήτρας. Σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν αυτόματες συστολές της μήτρας χορηγείται ενδοφλέβια (μέσω ορού) ωκυτοκίνη. Η δόση της ωκυτοκίνης μπορεί να αυξηθεί μέχρι την έναρξη επαρκών συστολών και στη συνέχεια μπορεί να συνεχισθεί για να διατηρηθούν συσπάσεις κανονικού ρυθμού και έντασης. Η διαδικασία αυτή μπορεί να διαρκέσει πολλές ώρες και θα πρέπει συνεχώς να υπάρχει παρακολούθηση του εμβρύου με καρδιοτοκογράφο.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο « Η βίβλος της εγκυμοσύνης» εκδόσεις Ψυχογιός.
Πηγή