Η προεκλαμψία είναι μια σοβαρή διαταραχή που εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη, η οποία αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές επιπλοκές για την έγκυο και το έμβρυο.
Η προεκλαμψία αποτελεί ουσιαστικά το στάδιο που προηγείται της εκλαμψίας, μιας πολύ επικίνδυνης κατάστασης που όμως λόγω των συμπτωμάτων της προεκλαμψίας προλαμβάνεται.
Τα κυριότερα συμπτώματα που εμφανίζονται και γίνονται αντιληπτά είναι η αύξηση της πίεσης, ψυχολογική αναστάτωση (σύγχυση) και πρήξιμο (οίδημα) στα άκρα. Όταν η τιμή της αρτηριακής πίεσης σε μια μέλλουσα μητέρα είναι ίση ή μεγαλύτερη από 14/9, επιβάλλεται η στενή παρακολούθησή της, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος απότομης αύξησής της.
Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι:
-Διαταραχές της όρασης, όπως θολή όραση, ευαισθησία στο έντονο φως ή ακόμη και προσωρινή απώλεια όρασης.
-Κοιλιακό άλγος, ιδιαίτερα δεξιά στην περιοχή του ήπατος.
-Ναυτία και έμετοι.
-Αίσθημα ζάλης.
-Μειωμένη ποσότητα ούρων.
-Αιφνίδια πρόσληψη βάρους (τυπικά πάνω από 1 κιλό την εβδομάδα).
Δύο είναι οι βασικές επιπλοκές: το σύνδρομο HELLP και η εκλαμψία.
Το σύνδρομο HELLP είναι μια συνδυασμένη διαταραχή του ήπατος και του συστήματος πήξης του αίματος. Το σύμπτωμα που συνήθως προηγείται είναι πόνος κάτω από τα πλευρά που κάποιες φορές συνοδεύεται από εμετό και πονοκέφαλο.
Η εκλαμψία συνίσταται από κρίσεις ή σπασμούς στην εγκυμοσύνη ως αποτέλεσμα της προεκλαμψίας. Προηγούνται συνήθως ανυπόφοροι πονοκέφαλοι και οπτικές διαταραχές. Και οι δύο επιπλοκές είναι σπάνιες και συνήθως -όχι πάντα- προηγούνται σημάδια προεκλαμψίας. Είναι επείγοντα περιστατικά και πιθανότατα απαιτούν άμεση επίσπευση του τοκετού.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της προεκλαμψίας είναι ανάλογη με τη βαρύτητά της.
Οι έγκυες με ελαφρά προεκλαμψία μπορούν να αντιμετωπιστούν σε νοσοκομείο ή στο σπίτι σε απόλυτη συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό. Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει τον κλινοστατισμό στο σπίτι και την απόφαση του γιατρού για το πότε θα γίνει πρόκληση τοκετού.
Σε εγκύους με μέτρια προεκλαμψία είναι απαραίτητο η νοσηλεία να γίνεται σε νοσοκομείο. Η νοσηλεία περιλαμβάνει την υποχρεωτική κατάκλιση της ασθενούς, την χορήγηση αντιυπερτασικής αγωγής και τον πλήρη εργαστηριακό έλεγχο.
Σε εγκύους με βαριά προεκλαμψία, που όμως είναι πάρα πολύ σπάνια, πρέπει να αντιμετωπίζονται σε ειδικά τμήματα για κυήσεις υψηλού κινδύνου, ώστε να χορηγείται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή για τον περιορισμό των κινδύνων.
Η προεκλαμψία εμφανίζεται συνήθως μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης και μπορεί να υφίσταται ακόμα και 4 έως 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό.
Πηγή