«Πώς μπορώ να έρθω πιο κοντά με την κόρη μου; Νιώθω τύψεις που δεν αφιερώνω χρόνο μαζί της»… Ανησυχίες που μπορεί να έχει μία μητέρα, σήμερα μάλιστα ακόμα περισσότερο με τους σύγχρονους ρυθμούς.
Τι μπορώ να κάνω;
1. Αφιερώστε της περισσότερο χρόνο: Κλέψτε λίγο χρόνο από το πρόγραμμα σας, για να κάνετε πράγματα μαζί.
2. Καθορίστε τη δική σας μέρα: Διαλέξτε μια συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας ή ώρα της ημέρας, όπου τόσο εσείς η ίδια, όσο και εκείνη, θα γνωρίζετε πως είναι “η ώρα σας”. Έτσι θα μπορείτε ανάλογα και οι δύο να φτιάχνεται το πρόγραμμά σας.
3. Δείξτε ενδιαφέρον γι’ αυτά που της αρέσουν: Παρατηρήστε τι της αρέσει να κάνει (υπολογιστής, τηλεόραση, αθλήματα, μουσική, ζωγραφική) και ρωτήστε την γι’ αυτό, δείχνοντας το ενδιαφέρον σας.
4. Αποδεχτείτε και την ίδια και τις επιλογές της: Μπορεί να μην συμφωνείτε με όλα όσα κάνει στη ζωή της μην ξεχνάτε όμως πως το σημαντικό εδώ, είναι να προσπαθήσετε να την καταλάβετε και όχι να την αλλάξετε, ούτε και να της επιβάλλετε τις δικές σας απόψεις, συνήθειες, κλπ. Να θυμάστε πως είναι διαφορετική από εσάς.
5. Αξιοποιήστε τον κοινό σας χρόνο: Είναι σημαντικό να περνάτε χρόνο ως γονιός με το παιδί σας. Μια χαλαρή βόλτα για ψώνια ή στο πάρκο, μία ταινία που θα δείτε μαζί στον καναπέ του σπιτιού σας, είναι εμπειρίες, που μπορούν να σας φέρουν ακόμα πιο κοντά.
6. Βοηθήστε τη με τα μαθήματά της: Αν την βοηθάτε γενικότερα στα μαθήματα, προσπαθήστε να το κάνετε ως σύμμαχος και όχι ως κριτής των γνώσεων και του τρόπου σκέψης της.
7. Παίξτε μαζί της: Ναι, παίξτε μαζί ένα επιτραπέζιο παιχνίδι ή ένα παιχνίδι που της αρέσει. Αφήστε την να νικήσει κάποιες φορές αλλά όχι πάντα, για να την διδάξετε πως στη ζωή δεν κερδίζουμε όλες τις φορές. Μαγειρέψτε μαζί: Φτιάξτε το αγαπημένο της φαγητό μαζί, κουλουράκια, γενικότερα φαγητά που θέλουν συνεργασία. Στη συνέχεια, μπορείτε – αν θέλετε – να το μοιραστείτε με την υπόλοιπη οικογένεια, με φίλους ή συγγενείς και να περηφανευτείτε ότι το φτιάξατε μαζί!
8. Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή της: Ενθαρρύνετε τις προσπάθειες της, χρησιμοποιώντας φράσεις, όπως «μπορείς να το κάνεις», «πιστεύω πολύ σε σένα», «είσαι ταλαντούχα σε αυτό…». Έτσι και την αναγνωρίζετε αλλά και της δείχνετε πως είστε δίπλα της σε οτιδήποτε χρειαστεί.
9. Να είστε παρούσα στις “σημαντικές της στιγμές”: Σίγουρα θέλετε το καλό της και φροντίζετε γι αυτό, χρειάζεται όμως να “είστε εκεί” στις σημαντικές της στιγμές.
10. Δείξτε της ότι είσαστε πραγματικά εκεί για εκείνη: Δείξτε της πως είστε δίπλα της και πάντα διαθέσιμη για εκείνη. Είναι σημαντικό να νιώθει ότι έχει έναν άνθρωπο να μιλήσει, να εκφράσει τις ανησυχίες της, όποτε αισθανθεί αυτή την ανάγκη. Πείτε της «είμαι εδώ για να σε ακούσω», με ήρεμο και φιλικό τρόπο. Προσπαθήστε να δίνετε σύντομες και ψύχραιμες απαντήσεις στους προβληματισμούς της, έτσι ώστε να μην βαρεθεί, να μη χάσει το ενδιαφέρον της και να μη νομίζει, ότι προσπαθείτε να την κατευθύνετε. Σεβαστείτε τη γνώμη της και δώστε της ρεαλιστικά κίνητρα, προκειμένου να αλλάξει τη συμπεριφορά της, χωρίς να της ασκείτε έντονη πίεση.
Βέβαια όλα τα παραπάνω έχουν να κάνουν και με την ηλικία που βρίσκεται η κόρη σας. Διαφορετικά αντιμετωπίζουμε το κοριτσάκι, διαφορετικά την έφηβη, διαφορετικά την ενήλικη…
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, Συνεργάτης του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας του Θάνου Ασκητή
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Gregg, M. C., & Shale, E. (2013). Adolescence: A guide for parents. HarperCollins Australia.
Πηγή