Πώς να διαχειριστείτε ένα ριψοκίνδυνο παιδί

Ανεβαίνουν παντού, πλησιάζουν την αναμμένη κουζίνα, δε συμμορφώνονται με τους βασικούς κανόνες ασφαλείας και κάνουν τους γονείς τους να ανησυχούν πολύ.

Τα ριψοκίνδυνα παιδιά δε φαίνεται να φοβούνται τον κίνδυνο και εκφράζουν μια μεγάλη και συνεχή περιέργεια για το περιβάλλον. Τέτοιες συμπεριφορές οφείλονται κατά ένα μεγάλο βαθμό στην ιδιοσυγκρασία του παιδιού. Τα παιδιά αυτά δύσκολα αποκωδικοποιούν το περιβάλλον τους, αναζητούν έντονα συναισθήματα, εστιάζουν στο παρόν και δεν σκέπτονται τις συνέπειες των πράξεων τους.

Πολλοί γονείς ανησυχούν μήπως αυτή η συμπεριφορά κρύβει και κάποιου είδους διαταραχή, επηρεαζόμενοι συνήθως και από σχόλια της οικογένειας ή φίλων. Κανείς όμως δεν γνωρίζει το παιδί σας καλύτερα από εσάς. Η απερισκεψία δεν σημαίνει απαραίτητα και διαταραχή και για να γίνει μια ακριβής διάγνωση θα πρέπει να συνδεθεί αυτό το στοιχείο της προσωπικότητας του παιδιού και με άλλα.

Πώς να βοηθήσετε ένα ριψοκίνδυνο παιδί

Αρχικά θα πρέπει να καταλάβετε ότι η απερισκεψία, η περιπέτεια και η περιέργεια πηγαίνουν «χέρι – χέρι». Είναι σημαντικά για τα παιδιά και δεν θέλετε να τα περιορίσετε. Θα πρέπει όμως να βοηθήσετε τα παιδιά σας θέτοντας όρια μέσα στα οποία θα μπορούν να αναπτύξουν τα παραπάνω και να αναπτυχθούν. Αν δεν καταλαβαίνουν με τα λόγια σας βοηθήστε τα να καταλάβουν με το παράδειγμά σας.

Διαφοροποιήστε τις μεθόδους επικοινωνίας σας με το παιδί και ενδεχομένως αυτό να ανταποκριθεί καλύτερα όταν του εκθέτετε τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα ρίσκα που παίρνει.

Θέστε φυσικά όρια μέσα στα οποία μπορούν να παιδιά να παίζουν και να ικανοποιούν την περιέργειά τους. Αυτό μπορεί να σημαίνει απαγόρευση ορισμένων συμπεριφορών, αλλά να ενθαρρύνετε αυτές τις συμπεριφορές σε ασφαλές περιβάλλον και να διδάξετε στο παιδί σας πώς να αναλάβει την ευθύνη.

Μπορείτε να γράψετε το παιδί σας σε ένα άθλημα, π.χ. καράτε, όπου θα το βοηθήσει να μάθει να πειθαρχεί αλλά και να χρησιμοποιεί την ενέργειά του με θετικό και εστιασμένο τρόπο.

Μην παραβλέπετε όμως και τη θετική πλευρά ενός ριψοκίνδυνου παιδιού. Ένα παιδί που ανεβαίνει παντού, για παράδειγμα, αναπτύσσει ικανότητες και δεξιότητες που μπορεί στο μέλλον να μας εντυπωσιάσει ως ενήλικας. Προτείνετε λοιπόν στο παιδί σας να αναπτύξει τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές του σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Αυτή η μέθοδος σέβεται την προσωπικότητά του και του επιτρέπει να εξερευνήσουν με τον δικό του τρόπο προστατεύοντάς το από αρνητικές εμπειρίες και σοβαρά ατυχήματα.