Σύλληψη μετά από αποτυχημένη εξωσωματική: Πόσες πιθανότητες υπάρχουν;

Είναι μία αποτελεσματική μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που εφαρμόζεται με ασφάλεια ήδη από το 1978 σε όλο τον κόσμο. Εντούτοις, ενέχει τόσο ψυχικό και σωματικό, όσο και οικονομικό κόστος για το ζευγάρι.

Επίσης, οι γιατροί δεν παραλείπουν να τονίζουν ότι απαιτείται υπομονή και επιμονή καθώς τα περισσότερα ζευγάρια καταφέρνουν τελικά να αποκτήσουν παιδί μετά από αρκετές προσπάθειες. Υπάρχουν όμως και ζευγάρια που επέκτησαν παιδί μετά από αποτυχημένη (ες)  εξωσωματική ( ές). Σύμφωνα με μια πρόσφατη επιστημονική μελέτη 1 στις 3 γυναίκες που αποκτούν το πρώτο τους παιδί με τη βοήθεια της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής καταφέρνει να μείνει και πάλι έγκυος χωρίς θεραπεία μέσα σε δύο χρόνια!

Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις γυναικών που έχουν διαγνωσθεί με ανεξήγητη υπογονιμότητα, έχουν υποβληθεί σε εξωσωματική γονιμοποίηση χωρίς επιτυχία, και έχουν καταφέρει να μείνουν έγκυες με φυσικό τρόπο, με μέσα σε δύο χρόνια. Στις περιπτώσεις αυτές ανήκουν οι γυναίκες οι οποίες μετά από έναν ή ακόμη και περισσότερους κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα επιλέγοντας το χρονικό διάστημα αυτό να εστιάσουν στη σύλληψη με φυσικό τρόπο. Και δεν είναι λίγες εκείνες που τελικά το καταφέρνουν.

Άλλοι λόγοι που οδηγούν στη φυσιολογική σύλληψη μετά από μία εξωσωματική γονιμοποίηση (επιτυχημένη ή μη) μπορεί να είναι το λιγότερο άγχος του ζευγαριού, η καλύτερη γνώση για το ποιες είναι οι γόνιμες μέρες, ή η αντιμετώπιση ενός γυναικολογικού προβλήματος ( ενδομητρίωση).

Σύμφωνα με τους γυναικολόγους, η σύλληψη με φυσικό τρόπο, δεν είναι ακατόρθωτη. Χρειάζεται υπομονή και αποφασιστικότητα όσον αφορά στη μέθοδο που θα ακολουθήσει η κάθε γυναίκα σε συνεργασία με το γιατρό της. Το σημαντικό είναι, αν έχετε αποφασίσει να αποκτήσετε παιδί, να μην αφήνετε το χρόνο να κυλά καθώς η ιδανική αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας είναι από τα 23 έως και τα 35 έτη.