Όταν η κατάθλιψη σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι χάλια γονιός

Η γονεϊκότητα έχει πολλή δουλειά. Είναι εξουθενωτικό να τρέχεις καθημερινά πίσω από ένα μικροσκοπικό άτομο που τρώει οτιδήποτε από το πάτωμα και κλαίει όταν δεν του δίνεις μπισκότα για πρωινό (για να είμαι δίκαιη, έτσι θα αντιδρούσα και εγώ). Το να παλεύεις με την κατάθλιψη είναι επίσης εξουθενωτικό. Το να εργάζεσαι διαρκώς για να καταπολεμήσεις τις αρνητικές σκέψεις και να απομακρύνεις αυτό το ενοχλητικό γκρίζο σύννεφο βροχής πάνω από το κεφάλι σου επιβαρύνει την ψυχολογία σου.

Η κατάθλιψη φαίνεται διαφορετική από άτομο σε άτομο, ακριβώς όπως ο τρόπος που μεγαλώνουν τα παιδιά τους οι γονείς. Γονιός με γονιό, διαφέρει. Μερικές φορές δεν μπορείς σωματικά ή διανοητικά να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί, ορισμένοι γονείς ταΐζουν τα παιδιά τους μόνο με βιολογικά τρόφιμα, άλλοι αφήνουν τα παιδιά τους να βλέπουν τηλεόραση όλη μέρα, άλλοι τα αφήνουν να ντυθούν μόνα τους και μερικές φορές μικρά πράγματα σε θυμώνουν τόσο πολύ που θα μπορούσες να χτυπήσεις την γροθιά σου σε έναν τοίχο αφήνοντας σημάδι.

Ό,τι σε απασχολεί – διανοητικά και συναισθηματικά- εξακολουθεί να υπάρχει είτε το παιδί σου χαχανίζει ασταμάτητα για 20 λεπτά είτε ουρλιάζει στο εστιατόριο στο οποίο βρίσκεστε και όλοι σε κοιτάζουν επίμονα. Επιτρέπεται να έχεις αυτά τα άσχημα συναισθήματα λύπης ενώ το παιδί σου σού λέει ανόητα αστεία. Επιτρέπεται να γελάς όταν πονάς από μέσα σου. Είναι εντάξει να θυμώνεις όταν το παιδί σου συμπεριφέρεται άσχημα, αλλά παρόλα αυτά να του διδάξεις πώς να συμπεριφέρεται καλύτερα και να συμπεριφέρεται αργότερα όμορφα στους ανθρώπους. Και είναι σίγουρα εντάξει να κλαις με μια διαφήμιση γιατί αυτός είναι ο τρόπος σου να απελευθερώνεις συγκρατημένα συναισθήματα, παρόλο που είναι απλώς μια διαφήμιση.

Υπάρχουν μέρες που το παιδί σου σε ξυπνάει και ο εγκέφαλός σου λέει, «όχι, μην σηκωθείς σήμερα», και αυτό είναι εντάξει. Αυτή είναι μια καλή στιγμή για να ζητήσεις βοήθεια. Κάλεσε έναν φίλο να έρθει, παίξτε, συζητήστε, πιείτε ένα ποτήρι κρασί ή λίγο καφέ. Ζήτα από τον σύντροφό σου να κρατήσει τα παιδιά για μια ώρα, ώστε να ξαπλώσεις και να κλείσεις τα μάτια σου για λίγο. Δεν είναι ντροπή να λες, «Δεν μπορώ να τα κάνω όλα». Οι μαμάδες αισθάνονται ιδιαίτερα μεγάλη πίεση για να είναι οι «τέλειες μαμάδες» που έχουν υπέροχα μαλλιά και τέλειο σώμα και πηγαίνουν το παιδί τους στο πάρκο με ωραία, καθαρά ρούχα κάθε εβδομάδα. Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το παιδί σου να φοράει το ίδιο πουκάμισο δύο συνεχόμενες ημέρες, επειδή δεν μπορούσες να βρεις το κίνητρο να πλύνεις τα ρούχα.

Κάθε γονιός χρειάζεται λίγο “δικό μου” χρόνο πού και πού. Είναι υγιές να παρακολουθείς πώς τα πας, ώστε να είσαι ο καλύτερη μαμά που μπορείς να είσαι. Δεν χρειάζεται να προσποιείσαι ότι είσαι τέλεια για κανέναν – ούτε για το παιδί σου, ούτε για τους άλλους γονείς, ούτε καν για τον σύντροφό σου. Κανείς δεν μπορεί να σου πει πώς να αναθρέψεις το παιδί σου. Μερικές μέρες το παιδί σου θα τρώει μπισκότα για πρωινό και δεν θα καθαρίζεις ούτε ένα πιάτο στο νεροχύτη. Άλλες μέρες θα κάνουν όλες τις εργασίες τους πριν το δείπνο και θα έχεις καθαρίσει ολόκληρο το σπίτι με ηλεκτρική σκούπα. Και είναι εντάξει αν υπάρχουν περισσότερες κακές μέρες παρά καλές, και σίγουρα είναι εντάξει να ζητάς βοήθεια όταν οι κακές μέρες γίνονται πάρα πολλές.

Κάνεις πολύ καλή δουλειά. Είσαι κουρασμένη και θέλεις να κρυφτείς κάποιες μέρες στο μπάνιο, αλλά κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς. Είσαι μαμά (ή μπαμπάς) και σημαίνεις τα πάντα για το παιδί σου. Και θα σε αγαπά πάντα, όποια μέρα κι αν είναι.

_{Αυτή η ιστορία γράφτηκε από την Alisa Kane και πρωτο-δημοσιεύτηκε στο The Mighty}