Τα μεγάλα αδέλφια ανοίγουν τον δρόμο για τα μικρότερα, θέλοντας και μη. Οι δικές τους πρώτες φορές -καλές ή κακές- μπορει να έχουν προκαλέσει έντονα συναισθήματα στους γονείς.
Οι φορές όμως, που τα μικρά αδελφάκια θα κάνουν τα ίδια, (καμιά φορά και χειρότερα) δε θα φέρουν το ίδιο έντονες αντιδράσεις από τους γονείς. Τα μεγάλα αδέλφια θα κάνουν “test drive” στους γονείς, θα τους ,«εξοντώσουν» για πρώτη φορά, θα τους εντυπωσιάσουν, θα τους βγάλουν εκτός εαυτού, θα τους διδάξουν αγάπη, ευτυχία, τρέλα, νεύρα, γέλιο, θυμό. Εξ ορισμού, τα πρώτα παιδιά θα έχουν την τιμή να ειναι αποδέκτες των όποιων αντιδράσεων, για πρώτη φορά.
Οταν δε ο γονιός αποκτά το δεύτερο παιδάκι, αρχίζει και συνειδητοποιεί πως αλλάζει η συμπεριφορά του από το ένα παιδί στο άλλο. Και θα πρέπει να βλέπει τις «θυσίες» που έκανε το μεγάλο παιδί, χωρίς να το θέλει/ξέρει, και άνοιξε το δρόμο για το μικρό του αδελφάκι.
Για ποια πράγματα λοιπόν μπορούν οι μικρότεροι να ευχαριστούν τα μεγάλα τους αδέλφια.
1. Για την ελευθερία στις κινήσεις.
Στο πρώτο παιδί η μαμά είναι από πάνω. Φοβάται μην πέσει το μωρό, μην ρίξει κάτι κάτω, μη μπουρδουκλωθεί, μην γλιστρίσει… Και στο δεύτερο φοβάται..αλλά λιγότερο. Στο τρίτο, είναι σίγουρο ότι ειναι πιο χαλαρή. Και το τρίτο αυτό μωρό, μπορεί να εξρευνήσει τον κόσμο πιο άνετα.
2. Για το όριο ανοχής των γονιών.
Το πρώτο παιδάκι έσπασε τους κανόνες και θύμωσε τους γονείς, πολλές φορές πριν το κάνει το δεύτερο βλαστάρι σας. Είτε οι κανόνες ήταν νηπιακής ηλικίας αταξίες, είτε σκουλαρίκια και τατουάζ στην εφηβεία, το πρώτο παιδί ‘τα έχει ξεστομίσει’ πρωτα. Οταν τα πει το δεύτερο, οι αντιδράσεις είναι πιο ήρεμες και οι γονείς πιο χαλαροί, ακόμη και στην άρνηση.
3. Για τους τρόπους να καλύπτει τα λάθη του.
Αν οι γονείς έπιασαν το μεγάλο παιδί να το σκάει, να αντιγράφει, να κλέβει σε οτιδήποτε, το μικρότερο έχει παρατηρήσει τα λάθη, και τα έχει καλύψει. Ειναι πάντα πιο έτοιμο, ώστε να μην κάνει τις γκάφες του αδελφού του.
4. Για το ‘κατέβασμα΄του ηλικιακού ορίου.
Η μεγάλη αδελφή μπορεί να μην είχε τάμπλετ μέχρι τα 12, αλλά η μικρή σίγουρα θα έχει νωρίτερα. Γιατί απλά μπορεί οι γονείς να θέλουν να αποφύγουν τη γκρίνια και τη ζήλια. Η μεγάλη μπορεί να έβαλε make up στα 20, αλλά όταν στα 15 της ζήτησε η δεύτερη, οι γονείς έιπαν ναι γιατί δεν είχαν την ίδια αντοχή και υπομονή. Συχνά αποφασίζουν να ενδώσουν για να κρατήσουν την ηρεμία όλων…
5. Για τη στήριξη απέναντι στους γονείς.
Το μεγάλο παιδάκι πάντα σχεδόν θα προστατεύσει και θα αμυνθεί υπέρ του μικρότερου. Δε θέλει να το δει να μπλέκει με τους γονείς του. Ενώ το μεγάλο σας, δεν είχε κανέναν να τον βοηθήσει στα δύσκολα.
6. Για το ότι μπορεί να είναι ο εαυτός του.
Το πρώτο παιδί έπρεπε να είναι τέλειο σε όλα. Οι γονείς ήθελαν να καμαρώνουν για όλα, σε όλα. Το δεύτερο, για όλους τους παραπάνω λόγους μπορεί απλά να είναι ο εαυτός του.
7. Γιατί πάντα θα έχει ένα στήριγμα για όλα.
Το μεγάλο παιδάκι, θα έχει πάντα στο νου του το αδελφάκι του. Ειναι μία από τις «αποστολές του». «Κανείς δεν πειράζει το αδελφάκι μου». Πουθενά. Ούτε στο σχολείο, ούτε στην παιδική χαρά. Δεν το κοροϊδεύει κανείς, δεν τον εκφοβίζει κανείς. Υπάρχει πάντα ο μεγάλος αδελφός να «καθαρίσει». Και αυτό είναι κάτι που δε θα αλλάξει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Πηγή