Έρευνα: Τα παιδιά που ακούνε μουσική metal, γίνονται υπεύθυνοι και ευτυχισμένοι ενήλικες!

Η δεκαετία του ’80 ήταν για πολλούς η «δεκαετία του τίποτα», πάντα κατά μια ονομασία της. Ειδικά οι οπαδοί της σκληρής μουσικής έπρεπε να περιμένουν τα τέλη της για να αρχίσει να αναδεικνύεται η μουσική τους. Στο σχολείο συνήθως ήταν κλειστές παρέες και δακτυλοδεικτούμενες. Και σαν να μην έφτανε αυτό, χίλια μύρια άκουγαν για την μουσική τους συν το γεγονός που κάποιες πουριτανικές ομάδες άρχισαν να την διώκουν και δικαστικά. Αλλά ακόμα και σήμερα αρκετοί, μην μπορώντας να αντιληφθούν την μουσική την κατηγορούν ότι προτρέπει τους οπαδούς σε χρήση ναρκωτικών ως και περίεργες λατρείες. Φυσικά όλοι εμείς οπαδοί της γνωρίζουμε καλά εδώ και χρόνια πως όλα αυτά είναι μπούρδες κάποιων φαντασιόπληκτων και τίποτα περισσότερο. Αλλά έρχεται τώρα και η ίδια η επιστήμη να το αποδείξει πλέον και με στοιχεία.

Ήδη εδώ και μερικά χρόνια η σειρά MythBusters του Discovery Channel, απέδειξε σε ένα επεισόδιο της ότι η μουσική metal κάνει πιο παραγωγικά τα … μπιζέλια, ανάμεσα σε 5 ήδη μουσικής. Αλλά τι γίνεται με μας που την ζήσαμε στη δεκαετία του ’80 και συνεχίζουμε να την ζούμε; Η απάντηση έρχεται μέσα από μια γενική έρευνα την «Self and Identity» και ένα κεφάλαιο, το «Three Decades Later: The Life Experiences and Mid-Life Functioning of 1980s Heavy Metal Groupies, Musicians, and Fans» της ψυχολόγου Tasha Howe του Humboldt State University.

Η έρευνα με επικεφαλής την Tasha R. Howe και συμμετέχοντες σε αυτήν Christopher L. Aberson, Howard S. Friedman , Sarah E. Murphy, Esperanza Alcazar, Edwin J. Vazquez και Rebekah Becker δημοσιεύτηκε στις 30 Απριλίου του 2015 στο διαδίκτυο και αναιρεί μια έρευνα της δεκαετίας του ’80. Η οποία αναφερόταν στις βλαβερές συνέπειες που είχαν οι νέοι στην ανάπτυξή τους , από την «έκθεσή» τους στην μουσική heavy metal. Το πιο πιθανό όμως είναι ότι η έρευνα αυτή βασιζόταν απλά στην διάβρωση της pop κουλτούρας και σε μια καμπάνια ενάντια στην σκληρή μουσική. Και μόνα στοιχεία τα υψηλά ντεσιμπέλ, που υποθετικά έκαναν τους νέους πιο επιθετικούς και με τάση να συμμετάσχουν σε ομαδικές ταραχές. Ίσως να ακούγεται σχεδόν γελοίο κάτι τέτοιο στις μέρες μας, όμως στην δεκαετία του ’80 έπειθε αρκετό κόσμο. Οι δραματικές μαρτυρίες στα δικαστήρια, αλλά ακόμα και σε ακροάσεις του κογκρέσου έκαναν τους γονείς να ανησυχούν. Οι ίδιοι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι προειδοποιούσαν ότι τα συγκροτήματα όπως Iron Maiden και οι Metallica οδηγούν τους νέους στο ηθικό και πνευματικό σκότος, ως και την λατρεία του Σατανά.

Αποκορύφωμα αυτών των πεποιθήσεων ήταν η δίκη που στήθηκε ενάντια στους Judas Priest μετά από την αυτοκτονία δυο έφηβων, με την κατηγορία ότι το άλμπουμ Stained Class περιείχε κρυφά μηνύματα . Φυσικά το «κυνήγι των μαγισσών» δεν ήταν δυνατόν να πείσει κανέναν δικαστή για το αληθές των κατηγοριών και το συγκρότημα αθωώθηκε.

Όμως όλα αυτά ήταν στο παρελθόν και σχεδόν 3 δεκαετίες μετά βγαίνει η έρευνα της Tasha Howe, να αποδείξει ακριβώς το αντίθετο. Αλλά το αξιοσημείωτο είναι ότι γίνεται για πρώτη φορά κάτι τέτοιο. Η υποτιθέμενη προσπάθεια του ίδιου του Σατανά τελικά να εισέλθει σε νεαρούς εγκεφάλους μέσα από το τύμπανου του αυτιού καρποφόρησε; Μήπως η δυνατή και έντονη μουσική οδήγησε του οπαδούς της σε μια ζωή γεμάτη απόγνωση; Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε και μάλιστα είχαν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα που θα περίμενα οι ιθύνοντες της εκστρατείας ενάντια στο heavy metal.

Στην πραγματικότητα οι πρώην metal fans ήταν κατά πολύ πιο ευτυχισμένοι στα νιάτα τους και σήμερα πολύ πιο εύκολα προσαρμόζονται σε κάθε κατάσταση της ζωής τους και πάντα σε σχέση με τους συνομήλικους οπαδούς άλλων μουσικών ειδών. Όπως διαπιστώνει η έρευνα, ο βασικός λόγος είναι η κοινωνική στήριξη, η οποία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας προστασίας του κάθε ανήσυχου έφηβου. Οι fans και οι μουσικοί στην metal κοινότητα αισθάνονται σαν μια οικογένεια και αυτό τους βοηθά να βιώνουν πιο έντονα συναισθήματα όταν βρίσκονται με ανθρώπους με τις ίδιες ιδέες με τις δικές τους ή αλλιώς τα ίδια μουσικά γούστα.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το τρίπτυχο sex, drugs, and rock-and-roll μπορεί να οδηγήσει τους metal οπαδούς σε επικίνδυνες καταστάσεις, ακόμα και σε τραυματικές εμπειρίες. Αλλά ίδια η προσωπικότητα ή ταυτότητα του σαν μεταλλάς, δρα σαν προστατευτικός παράγοντας ενάντια σε αρνητικές συνέπειες του συγκεκριμένου τρίπτυχου.

Στην έρευνα αυτήν πήραν μέρος 377 ενήλικες, 154 ήταν οπαδοί της heavy metal στην δεκαετία του ’80, συμπεριλαμβανόμενων μουσικών, αλλά και groupies. 153 συμμετέχοντες ήταν φοιτητές του πανεπιστημίου της California και οι υπόλοιποι προσλήφθηκαν είτε από «δεξαμενή εθελοντών» πρακτορείου ειδικού σε ψυχολογικές είτε πήραν μέρος on line. Σε όλους δόθηκε ένα λεπτομερές ερωτηματολόγιο σχετικό με τις νεανικές τους εμπειρίες, αλλά και με επίπεδα επιτυχίας και ευτυχίας στον παρόν.

Τα αποτελέσματα συνέχισαν να είναι εντυπωσιακά. Παρά τις δυσκολίες και τις άσχημες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, αλλά και επικινδύνων και στρεσσογόνων καταστάσεων της εφηβείας, οι μεταλλάδες ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα νεανικής ευτυχίας σε σχέση με τους συνομήλικους τους, οπαδούς άλλων μουσικών ειδών. Αλλά ήταν υψηλότερα ακόμα σε σχέση με αυτά των σημερινών φοιτητών. Ίσως το πιο περίεργο σημείο είναι της έρευνας είναι ότι οι μεταλλάδες μετάνιωσαν πολύ λιγότερο για πράγματα που είχαν κάνει στα νιάτα τους. Τελικά η έλλειψη ενοχών για το παρελθόν συμβάλει μάλλον στην ευτυχία.

Γεγονός αποτελεί επίσης ότι , οι άνθρωποι που τα μουσικά τους γούστα είναι έξω από την metal μουσική, αναζητούν πιο συχνά και πιο εύκολα ψυχολογική στήριξη στα συναισθηματικά τους προβλήματα. Αλλά και η εφηβεία τους ήταν λιγότερο ευτυχισμένη με αρκετά χαμηλά επίπεδα αισθήματος εκπλήρωσης προοπτικών της ζωής. Το βασικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι τελικά η Mary Elizabeth “Tipper” Gore και η Parents Music Resource Center (PMRC), της οποία ήταν ιθύνων νους και πρωτοστάτησε στις δικαστικές διώξεις της heavy metal, κυρίως, της δεκαετίας του ’80, στράφηκε μάλλον σε λάθος μουσική.

Επίσης οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι υπήρχαν ασήμαντες στατιστικές διαφορές στις γενικές εμπειρίες της ζωής, αλλά και γενικά στην πορεία της μεταξύ όλων των εξεταζόμενων ομάδων. Στην ουσία η πορεία της ζωής του καθένα δεν ορίζεται από την μουσική που άκουγε στην εφηβεία του. Όμως η ερευνητική ομάδα επισημάνει ότι η προσέλευση στην έρευνα αυτή ήτα εθελοντική και με την χρήση της μεθόδου Snowball sampling στο facebook. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως αν υπήρχαν άνθρωποι που μπήκαν στον κόσμο των ναρκωτικών ή άνθρωποι που αυτοκτόνησαν, σίγουρα δεν συμπεριλήφθησαν στην έρευνα αυτή.

Τα στοιχεία, δείχνουν ότι μεγάλο ποσοστό οπαδών της metal, αλλά και groupies, προέρχονται από προβληματικές οικογένειες, σύμφωνα με παλιότερες έρευνες των δεκαετιών ’80 και ’90. Παρ’ όλα αυτά, όπως καταλήγει η έρευνα, οι μεταλλάδες είχαν τις ίδιες πιθανότητες να έχουν τάσεις αυτοκτονίας ή να είναι επιρρεπείς στην χρήση ναρκωτικών ουσιών με τα μέλη των υπόλοιπων ομάδων.

Σαν γενικό συμπέρασμα η metal αποτελεί ένα υγιές μουσικό καταφύγιο και δεν ορίζει αυτή την πορεία της ζωής του καθένα. Έν αντιθέσει μπορεί να βοηθήσει στη λήψη σωστών αποφάσεων.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο site RockOverdose από τον Jacek Maniakowski.