Γιατί πρέπει οι γονείς να μιλούν στα μωρά τους

Μπορεί να αλλάζουν πλέον πιο συχνά πάνες στα μωρά τους και να τα ταΐζουν με βάρδιες κατά τη διάρκεια της νύχτας, χαρίζοντας μερικές ώρες ξεκούρασης στις μαμάδες, όμως φαίνεται ότι οι σύγχρονοι μπαμπάδες τραβούν μια «κόκκινη γραμμή» σε ό,τι έχει να κάνει με… τον τρόπο που μιλούν στα παιδιά τους.

Σύμφωνα με μια νέα έρευνα, οι μαμάδες και οι μπαμπάδες μιλούν με πολύ διαφορετικό τρόπο στα παιδιά τους.

Οι γυναίκες πολλές φορές μιλούν «μωρουδίστικα», ενώ οι άντρες είναι πιο άνετοι και απευθύνονται στα παιδιά, όπως θα έκαναν και με οποιονδήποτε ενήλικα.

Ωστόσο, όπως αναφέρει η συγκεκριμένη έρευνα, και οι δύο τεχνικές μπορεί να λειτουργούν βοηθητικά σε ό,τι έχει να κάνει με την εκμάθηση της ομιλίας στα μικρά παιδιά.

Στην πρώτη μελέτη του είδους της, αμερικανοί ερευνητές κατέγραψαν όλες τις συνομιλίες που είχε μια ομάδα οικογενειών με μικρά παιδιά κατά τη διάρκεια μιας ημέρας.

Ειδικό λογισμικό σε υπολογιστή ξεχώρισε τις διαφορές ανάμεσα στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς μιλούσαν στα παιδιά τους και πώς μιλούσαν σε άλλους ενήλικες.

Οι μαμάδες φάνηκε να χρησιμοποιούν πιο «υψηλές» νότες όταν απευθύνονταν στα παιδιά τους, με τη χροιά της φωνής τους να αλλάζει και να πέφτει όταν μιλούσαν σε κάποιον ενήλικα.

Αντίθετα, οι μπαμπάδες χρησιμοποιούσαν τον ίδιο τρόπο τονισμού στην ομιλία τους, ανεξάρτητα με το αν μιλούσαν σε ένα παιδί ή έναν ενήλικα.

Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, οι διαφορές αυτές δεν είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό. Μάλιστα, όπως εξήγησαν σε ένα συνέδριο της Ακουστικής Εταιρείας της Αμερικής, η στάση των μπαμπάδων μπορεί να βοηθά τα παιδιά να μειώνουν το χάσμα ανάμεσα στον αργό και υπερβολικό τρόπο ομιλίας των μαμάδων τους και της καθημερινής ομιλίας.

«Πιστεύουμε ότι ενδεχομένως οι πατεράδες ευνοούν τη μάθηση των παιδιών τους με διαφορετικό τρόπο. Οι γονείς λειτουργούν συμπληρωματικά στη μάθηση των παιδιών τους» εξήγησε ο ειδικός σε θέματα ακοής και ομιλίας, Mark VanDam. Ο ίδιος σχολίασε, ότι οι πατεράδες μπορεί να μην αλλάζουν τον τόνο της φωνής τους, όμως μπορεί να αλλάζουν τον τρόπο ομιλίας τους με άλλους τρόπους, όπως για παράδειγμα χρησιμοποιώντας πιο απλές λέξεις.

Ο ίδιος πρόσθεσε ακόμη, ότι τα αποτελέσματα μπορεί να είναι διαφορετικά σε μονογονεϊκές οικογένειες, όπου ένας ενήλικας επικοινωνεί με τα παιδιά.