Ορισμένα παιδιά εκδηλώνουν θετικά συναισθήματα όσον αφορά την διαδικασία υποχρεωτικής εκπαίδευσης στην σχολική ηλικία, ενώ κάποια άλλα παρουσιάζουν τάσεις αποστροφής και αντιπάθειας προς αυτή.
Οι περισσότεροι γονείς θεωρούν ότι για αυτές τις συμπεριφορές τον μόνο λόγο έχει το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον του παιδιού και το κατά πόσον αυτά το “νουθετούν” προς την κατεύθυνση της εκπαίδευσης, της μάθησης και του σχολικού προσανατολισμού.
Ωστόσο, έρευνα επιστημόνων από το πανεπιστήμιο του Οχάιο έρχεται να δείξει ότι η τάση ενός παιδιού να συμπαθεί ή να αντιπαθεί το σχολείο και την μάθηση μπορεί να οφείλεται και σε γενετική προδιάθεση. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα γονίδια ενός παιδιού ευθύνονται σε ποσοστό 40-50% για το κίνητρο που επιδεικνύει ένα παιδί προς την σχολική μάθηση.
Οι ερευνητές έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα μετά από μελέτη 13.000 διδύμων παιδιών από 6 διαφορετικές χώρες. Μια σύνθετη ανάλυση των δεδομένων από τις μεγάλες επιμέρους έρευνες επάνω στο ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη που δείχνουν τα παιδιά σε διάφορες τεχνικές εκμάθησης και θέματα που σχετίζονται με το σχολείο, επέτρεψε στους ερευνητές να συγκρίνουν την ομοιότητα των απαντήσεων μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων, που έχουν κοινά όλα τους τα γονίδιά τους, και διζυγωτικών διδύμων, που μοιράζονται μόνο τα μισά γονίδια.
Οι απαντήσεις που δόθηκαν από τα πανομοιότυπα δίδυμα συνέκλιναν πολύ περισσότερο, κάτι που δείχνει ότι ο γενετικός χάρτης του κάθε παιδιού επηρεάζει το κίνητρο και την τάση του προς την σχολική εκπαίδευση.
Αυτό επιβεβαιώθηκε ακόμα και όταν ελήφθησαν υπόψη και άλλοι παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν την επιθυμία ενός παιδιού για το σχολείο, όπως τα ερεθίσματα στο οικογενειακό του περιβάλλον.
Ο επικεφαλής της έρευνας, ψυχολόγος δρ Stephen Petrill, υποστηρίζει ότι η “αφελής” εξήγηση για τον λόγο που ένα παιδί δεν νιώθει καλά με την σχολική εκπαίδευση βρίσκεται αποκλειστικά στο ότι οι γονείς και δάσκαλοι και δεν του δίνουν επαρκή κίνητρα. Σύμφωνα όμως με την έρευνα, αυτοί οι περιβαλλοντικοί παράγοντες ευθύνονται μόνο για το 3% των επιμέρους χαρακτηριστικών της προσωπικότητας ενός παιδιού.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Personality and Individual Differences.
Πηγή: onmed.gr