Οργασμός: Μια χαρά που δεν χρειάζεται να στερηθείτε κατά την εγκυμοσύνη

Με αυτόν τον πεζό τρόπο θα μπορούσαμε να περιγράψουμε μια εμπειρία, που οι περισσότεροι άνθρωποι χαρακτηρίζουν συγκλονιστική. Μια εμπειρία, που μια γυναίκα δεν υπάρχει κανένας λόγος να στερηθεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με την προϋπόθεση φυσικά να μην υπάρχουν αντενδείξεις για τη σεξουαλική επαφή.

Τέτοιες αντενδείξεις είναι η κολπική αιμόρροια, η διαρροή αμνιακού υγρού, το ιστορικό πρόωρου τοκετού σε προηγούμενη εγκυμοσύνη, η ανεπάρκεια τραχήλου και ο πρόδρομος πλακούντας.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και ιδιαίτερα κατά το δεύτερο τρίμηνο ο κόλπος, λόγω των ορμονικών ερεθισμάτων είναι συχνά πιο υγρός. Επίσης, η αύξηση της ροής του αίματος στην περιοχή της πυέλου και ειδικότερα η αύξηση της αιμάτωσης των γεννητικών οργάνων φαίνεται πως επιτρέπουν σε πολλές εγκυμονούσες να φθάσουν πιο εύκολα σε οργασμούς ή ακόμα και σε πολλαπλούς οργασμούς.

Η επίτευξη οργασμού κατά την εγκυμοσύνη είναι ιδιαίτερα επωφελής για τη γυναίκα, αφού δρα ως ένα φυσικό αγχολυτικό και τη βοηθά να διατηρήσει την ψυχική της ισορροπία σε μία περίοδο ιδιαίτερα φορτισμένη. Ο οργασμός εξάλλου βοηθά και την σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των συντρόφων σε αυτήν την ευαίσθητη για τη γυναίκα, αλλά και για το σύντροφό της, περίοδο.

Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις γυναικών, οι οποίες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δυσκολεύονται να φθάσουν σε οργασμό. Οι περιπτώσεις αυτές δεν χρειάζεται να προκαλούν ανησυχία, διότι ο μηχανισμός δια του οποίου μια γυναίκα φθάνει σε οργασμό, είναι πολύπλοκος και έχει και σημαντικό ψυχολογικό υπόβαθρο. Επομένως το ενδεχόμενο άγχος, που αρκετές γυναίκες αισθάνονται κατά τη διάρκεια της κύησης, δρα ανασταλτικά όσον αφορά τόσο την ερωτική τους διάθεση, όσο και τη δυνατότητά τους να φθάσουν σε οργασμό.

Είναι γεγονός, πως ο οργασμός συνδέεται με συσπάσεις της μήτρας. Έτσι πολλές γυναίκες ανησυχούν μήπως οι συσπάσεις αυτές προκαλέσουν πρόωρο τοκετό. Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία, τα οποία να επιβεβαιώνουν την ανησυχία αυτή, σε ότι αφορά πάντα την ανέφελη κύηση. Οι συσπάσεις της μήτρας, οι οποίες προκαλούνται από τον οργασμό, είναι διαφορετικές από τις συσπάσεις του τοκετού.

Υπάρχει η θεωρία πως οι προκαλούμενες από τον οργασμό συσπάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως ένα φυσικό μέσο πρόκλησης τοκετού. Η θεωρία αυτή όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί από επιστημονικές παρατηρήσεις και η αποτελεσματικότητα της σεξουαλικής επαφής εν γένει, αλλά και του οργασμού ειδικότερα ως μέσου πρόκλησης τοκετού στην τελειόμηνη κύηση είναι υπό αμφισβήτηση.

Όσο η εγκύμονος μήτρα μεγαλώνει με την πρόοδο της κύησης, οι συνδεόμενες με τον οργασμό συσπάσεις της γίνονται πιο εύκολα αντιληπτές από τη γυναίκα και σε μερικές περιπτώσεις η ένταση των οργασμών αυξάνεται.

Όταν όμως το μέγεθος της μήτρας αυξηθεί σημαντικά, κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου, η μήτρα δεν δύναται να συσπαστεί το ίδιο έντονα, όπως και πριν και η ένταση των οργασμών μειώνεται, ενώ συχνά γίνεται πιο δύσκολο για τη γυναίκα ακόμα και να φθάσει σε οργασμό.

Ένα άλλο πρόσκομμα, που η προχωρημένη εγκυμοσύνη μπορεί να φέρει, σε ότι αφορά την επίτευξη οργασμού συνδέεται με την πιθανότητα το μέγεθος της κοιλιάς να παρεμποδίζει τη λήψη συγκεκριμένων στάσεων κατά την ερωτική επαφή. Σε μερικές περιπτώσεις οι στάσεις, που παρεμποδίζονται, ενδέχεται να είναι και οι προτιμώμενες από τη γυναίκα για την επίτευξη οργασμού.

Ο οργασμός εκτός από συσπάσεις της μήτρας, προκαλεί και σύσπαση των μυών του κοιλιακού τοιχώματος. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και όταν η μήτρα έχει μεγαλώσει αρκετά σε μέγεθος, η διάταξη αυτών των μυών μεταβάλλεται. Αυτή η μετακίνηση των μυών στην προχωρημένη εγκυμοσύνη έχει ως αποτέλεσμα, όταν αυτοί συσπώνται κατά τον οργασμό, η κοιλιά να γίνεται μυτερή κατά μήκος της μέσης γραμμής συνήθως. Αυτό είναι ένα φυσιολογικό και καθόλου επικίνδυνο για το έμβρυο φαινόμενο.

Η έγκυος λοιπόν, με την προϋπόθεση πως δεν αντιμετωπίζει συγκεκριμένες παθολογίες κατά τη διάρκεια της κύησης, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να στερηθεί τη χαρά του οργασμού, αλλά ούτε και τα ψυχολογικά οφέλη, που ο οργασμός της προσφέρει.