Τρόποι για να διαχειριστείτε το θυμό του έφηβου παιδιού σας!

• Πρώτα από όλα βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας είχε έναν ποιοτικό ύπνο, ότι δεν νυστάζει, δεν πεινάει, ότι δηλαδή οι βασικές του ανάγκες έχουν ικανοποιηθεί. Πολλές φορές η γκρίνια του είναι αποτέλεσμα μη εκπλήρωσης των βασικών του αναγκών.
• Προσφέρετε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, ακολουθώντας μία ισορροπημένη διατροφή και ένα τακτικό πρόγραμμα φυσικής δραστηριότητας, που θα βοηθήσει στη μείωση του στρες και την διοχέτευση της ενέργειάς του.
• Ελέγξτε «τι και πόσο» βλέπει το παιδί σας τηλεόραση ή κάθεται στο ίντερνετ και φροντίστε να το εμπλέκετε με εποικοδομητικές και δημιουργικές δραστηριότητες.
• Μάθετέ του ότι μπορεί να σας ζητήσει αυτό που θέλει και με άλλους πιο ήπιους τρόπους, κάντε το σαν παιχνίδι, προσπαθώντας να του δείξετε τους πιο εποικοδομητικούς τρόπους, πχ. Ας παίξουμε τους θυμωμένους, τους χαμογελαστούς, τους νυσταγμένους… και ας ζητάμε κάθε φορά το ίδιο πράγμα, ρωτήστε το πότε αισθάνεται ότι «παίρνει» αυτό που θέλει; Πότε νιώθει καλύτερα;
• Ο εφηβικός θυμός πολλές φορές είναι ένδειξη δύναμης και εξουσίας. Δώστε να καταλάβει και μέσα από τη δική σας συμπεριφορά, πως υπάρχει και ειρηνικός τρόπος για να εκφράσει κανείς το θυμό του, ο οποίος έτσι κι αλλιώς, αποτελεί ένα πολύ φυσιολογικό συναίσθημα.
• Δείξτε του πως η διαχείριση του θυμού, δεν σημαίνει «πνίγω και καταπιέζω το θυμό μου», αλλά «μαθαίνω να αναγνωρίζω τα συναισθήματά μου και να τα εκφράζω με το σωστό τρόπο». Μόνο έτσι, θα καταφέρει να δώσει στον άλλο, το μήνυμα που θέλει και να καταστήσει σαφές, τι ακριβώς είναι αυτό που ζητάει και τι το ενοχλεί.
• Φροντίστε να του μάθετε, πως πρέπει να σκέφτεται πριν δράσει, ώστε να έχει αυτοέλεγχο και να μην είναι παρορμητικός στις αντιδράσεις του.

Αποφύγετε τα ακόλουθα για να μην δημιουργηθούν περισσότερες εντάσεις:

• Αποφύγετε τις φωνές και τις παρατηρήσεις με έντονο ύφος
• Μην παραβιάζετε την ιδιωτικότητά του
• Μην το συγκρίνετε με άλλα παιδιά

Τι να κάνετε:

• Καλλιεργείστε ένα κλίμα εμπιστοσύνης ανάμεσά σας
• Δείξτε του πως καταλαβαίνετε πως νιώθει και πως είστε εκεί να το ακούσετε και να το βοηθήσετε.
• Διατηρείστε κλίμα ηρεμίας και υποστήριξης στο σπίτι και λειτουργείστε σαν πρότυπο με τη συμπεριφορά σας.
• Αφουγκραστείτε και σεβαστείτε τις ανάγκες του, χωρίς όμως να ξεχνάτε την απαραίτητη οριοθέτηση.
• Εάν παρ’ όλα αυτά δυσκολεύεστε «να τα βγάλετε πέρα» ή εάν παρατηρήσετε κάποια ανησυχητική συμπεριφορά από το παιδί σας, μη διστάσετε να ζητήσετε την βοήθεια ενός ειδικού.