Αυτά είναι τα σημαντικότερα λάθη που κάνεις όταν μιλάς στα παιδιά σου

Η συζήτηση με τα παιδιά είναι πάντα εποικοδομητική, όμως μερικές φορές οι γονείς κάνουν λάθη που δεν πρέπει γιατί μετά αυτό έχει αντίκτυπο στην ψυχολογία τους. 

Γκρίνια. Με το να γκρινιάζετε επειδή το παιδί δεν έφαγε το πρωινό του ή επειδή δεν διάβασε όσο θα θέλατε τα μαθήματά του, είναι ενοχλητικό για το παιδί που πρέπει να του δείξετε τη μέθοδο με την οποία θα διαβάζει σωστά ή να του εξηγήσετε γιατί είναι τόσο σημαντικό για το ίδιο να απολαμβάνει όλο το πρωινό του. Η συνεχής γκρίνια και γονεϊκή κριτική “εκπαιδεύουν” τα παιδιά ώστε να αγνοούν τους γονείς και τις παρατηρήσεις τους. Έτσι λοιπόν, οι κριτικές προς τα παιδιά πρέπει να είναι εύστοχες. 

Δίνετε σύντομες απαντήσεις χωρίς εξήγηση. Αν σας ρωτήσει κάτι το παιδί και εσείς είτε βιάζεστε είτε δε ξέρετε τι να πείτε, μην αρκεστείτε σε μία μονολεκτική απάντηση. Ακομη κι αν δεν προλαβαίνετε, να επανέλθετε όταν θα έχετε την απάντηση. Να εξηγείτε στα παιδιά με σαφήνεια και λεπτομέρειες, μέχρι να λυθούν οι αποριες τους.  Εσείς μπορεί να τρέχετε αλλά  θα πρέπει στην οικογενειακή σας ζωή να είστε πιο χαλαροί και πάντα διαθέσιμοι για το παιδί.

Μιλάτε ακατάπαυστα: Όταν οι γονείς μιλάνε πολύ, τα παιδιά αποσυντονίζονται. Έρευνες δείχνουν ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος, δύναται να συγκρατήσει δύο προτάσεις στη βραχυπρόθεσμη μνήμη, συνολικής διάρκειας περίπου 30 δευτερολέπτων. Εάν ο λόγος του γονέα είναι περιεκτικός και δεν υπερβαίνει τις δύο – τρεις προτάσεις, το παιδί απορροφά το μεγαλύτερο μέρος των πληροφοριών αυτών, χωρίς να συγχέεται το περιεχόμενο τους. Αποφεύγετε λοιπόν τους μονολόγους. Πείτε όσα πρέπει, όταν πρέπει, πάρτε ανάσα για να ακούσετε τον αντίλογο ή τις απορίες και συμπλεύστε με το παιδάκι σας.

Χρησιμοποιείτε απειλές και συναισθηματικούς εκβιασμούς. «Αν κάνεις αυτό θα σου δείξω εγώ» ή «Δε θα σ αγαπάω αν δεν πλύνεις τα χέρια σου»… ατάκες άστοχες και άκυρες. Τα αποτελέσματά τους ειναι μόνο αρνητικά. Μαθαίνετε τα παιδιά είτε να νιώθουν ανασφάλεια, είτε να αγχώνονται, είτε ακόμη και να αντιδρούν και να πεισμώνουν με αντιθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Ιδιαίτερα ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να κάνει ένας γονιός σε ένα παιδί.

Μιλάτε σωστά… αλλά δεν ακούτε:.Η επικοινωνία δεν είναι μονόπλευρη. Δεν αρκεί η θέληση για συζήτηση, αν δεν ξερετε να ακούτε. Μερικες φορές το να ακούτε ειναι το σημαντικό. Σε πολλές περιπτώσεις, ο γονέας ακούει ελάχιστα από όσα λέει το παιδί του. Το παιδί έχει ανάγκη την αντίδρασή σας σε όσα λεει, ακόμη κι αν αυτό είναι μια λέξη, ένα επιφώνημα, μία σκέψη, μία αγκαλιά.