Αφήστε τα παιδιά ελεύθερα και μην τα βάζετε από τώρα στο βραχνά της τεχνολογίας

Γράφει η Έλια Κωνσταντινίδη

Είναι ένας τρόπος για να τα απασχολήσεις, είναι ένας τρόπος για να μείνουν κάπου προσηλωμένα για να κάνεις τις δουλειές σου, είναι ένας τρόπος διασκέδασης για τα ίδια.

Δεν μου αρέσει να δαιμονοποιώ καταστάσεις γενικά και δεν μου αρέσει όταν κάποιοι φέρνουν την καταστροφή. Και σίγουρα τα τάμπλετ και τα κινητά δεν είναι τόσο καταστροφικά. Όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν θετικά και αρνητικά στη χρήση τους από παιδιά -και μωρά!

Κάποιοι θα πουν ότι δεν έχει διαφορά από το να βλέπουν παιδικά στην τηλεόραση ή να παίζουν ένα παιχνίδι στον υπολογιστή ή στο play station. Σίγουρα. Και κάθε γονιός σύμφωνα με τη δική του κρίση αποφασίζει τί θεωρεί σωστό και τι όχι για το παιδί του. Όμως, στο συγκεκριμένο επιχείρημα η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι τηλεόραση και play station θα δει και θα παίξει όσο είναι σπίτι, όχι και στη βόλτα όπως γίνεται με τα κινητά.

Τα παιδιά πρέπει να παίρνουν ποικίλα ερεθίσματα. Να παίξουν, να συναναστραφούν με κόσμο, με άλλα παιδιά και όχι να αντιγράψουν το φαινόμενο απομόνωσης που μαστίζει πλέον -δυστυχώς- τους ενηλίκους. Όταν σε μια παρέα βλέπεις τους πάντες με ένα κινητό στο χέρι το αποδοκιμάζεις. Όταν στην ίδια παρέα είναι και παιδιά με τάμπλετς στα χέρια, ίσως είναι “λίγο” χειρότερο. Παλιά έβγαινες έξω και τα παιδιά αλώνιζαν, έπαιζαν μέχρι που κοιμόντουσαν ξεθεωμένα πάνω στα τραπέζια και τώρα στο δίωρο τρίβουν τα μάτια τους που έχουν κοκκινίσει απ΄την οθόνη.

Δεν είναι υγιές κάτι τέτοιο, όσο κι αν θέλουμε να κρυφτούμε πίσω απ΄το δάχτυλό μας. Αφήστε τα παιδιά ελεύθερα και μην τα βάζετε από τώρα στον βραχνά της τεχνολογίας. Αφιερώστε χρόνο σε κουβέντα, παιχνίδι, ιντριγκάρετε τη δημιουργικότητα τους, ανοίξτε τους ορίζοντες τις ευρηματικότητας και δώστε τους ερεθίσματα. Μια ζωή θα ασχολούνται με ίντερνετ και υπολογιστές, τώρα είναι η ώρα που θα παίξουν. Κρατήστε έστω μια ισορροπία. Και μην ξεχνάτε, μέτρον άριστο.

Θα με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον egwthasoutapw