Ανοιξε στην Αθήνα το πρώτο ζυθοποιείο με taproom-Φτιάχνουν μπύρα και τη σερβίρουν επί τόπου! Απίστευτος χώρος

Συνομιλήσαμε με τους τρεις ιδιοκτήτες του μικρού ζυθοποιείου όπου στον ίδιο χώρο απολαμβάνεις τις craft μπύρες τους.

Στην Αμερική, τη βόρεια Ευρώπη και την Αυστραλία είναι πολύ συνηθισμένο τα ζυθοποιεία να έχουν δικά τους taprooms και να σερβίρουν τις μπύρες τους. Δεν είναι οι κλασσικές μπύρες, αλλά πρόκειται για πιο ψαγμένες με ιδιαίτερες γεύσεις και αρώματα.

Εδώ
και τρεις μήνες μια μικρή ζυθοποιεία
με taproom βρήκε την θέση της
σε ένα παλιό σιδεράδικο σε ένα ήσυχο
στενό σε μια γειτονιά της Ηλιούπολης.
Το Paragon είναι το πρώτο
μικρό ζυθοποιείο με taproom που
άνοιξε στην Ελλάδα και μέσα σε πολύ
μικρό χρονικό διάστημα έχει αποκτήσει
φανατικό κοινό.

Όλα
ξεκίνησαν από την αγάπη του Γιάννη
Ψιχούλη για την μπίρα. Ο ίδιος ξεκίνησε
ερασιτεχνικά να φτιάχνει δικές του
μπίρες, να πειραματίζεται με γεύσεις
και αρώματα μέχρι που άφησε τη δουλειά
του στην τράπεζα και μπήκε στο μαγικό
χώρο της ζυθοποιίας. Έτσι, μαζί με την
σύζυγο του Ελευθερία και τον αδερφό
της, Τάσο Παπαδάκη αποφάσισαν να
δημιουργήσουν έναν χώρο όπου θα φτιάχνουν
μπίρες και θα τις σερβίρουν κατευθείαν
στους επισκέπτες.

Ένα
μεσημέρι πήγα να δω από κοντά το πρώτο
ζυθοποιείο με taproom που
έγινε στην Αθήνα και παρόλο που δεν
είμαι fan της μπίρας ένιωσα
μεγάλη χαρά που αυτό το concept
επιτέλους ήρθε και στη χώρα μου.

Λίγο πιο πάνω από το μετρό του Αγίου Δημητρίου και αφού βρίσκομαι στη πολυσύχναστη Λεωφόρο Βουλιαγμένης αφήνω πίσω το θόρυβο των αυτοκινήτων και μπαίνω σε ένα μικρό στενάκι. Ο δρόμος με βγάζει έξω ακριβώς από ένα μεγάλο κτίριο με γκρι πόρτα όπου γράφει «Paragon». Ανοίγω την σιδερένια πόρτα και πριν κατέβω τα σκαλιά χαζεύω λίγο το μαγαζί που ακόμα δεν έχει ανοίξει για να υποδεχτεί τους επισκέπτες του.

Στο παλιό σιδεράδικο που έδωσε τη θέση του στη ζυθοποιεία με το taproom κυριαρχεί το industrial design με το ξύλο, στα τραπέζια των πελατών, δίνει τη δική του ζεστή πινελιά και ταιριάζει αρμονικά στο χώρο. Στο μπροστινό χώρο τον πρώτο λόγο έχει η μεγάλη γκρι μπάρα όπου πίσω της είναι το taproom που γεμίζει ξανά και ξανά τα ποτήρια με μπύρες.

Ο
μεγάλος γυάλινος τοίχος χωρίζει το
taproom από τη ζυθοποιία, ενώ
μελλοντικά θα πραγματοποιηθούν
οργανωμένα tour στο χώρο,
έτσι ώστε ο πελάτης να βλέπει τη διαδικασία
πώς φτιάχνεται η μπύρα που απολαμβάνει
στο ποτήρι του.

Πώς
ξεκίνησε η ιδέα να φτιάξετε μια μικρή
ζυθοποιία μαζί με taproom;

Γιάννης: Από την αρχή αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος μας. Δεν θέλαμε απλά να φτιάξουμε μια μικρή ζυθοποιία και να πουλάμε χονδρική τα προϊόντα μας. Ουσιαστικά θέλαμε ο κόσμος να έρχεται, να μπαίνει στη ζυθοποιία, να βλέπει την παραγωγή, όπως ακριβώς γίνεται στο εξωτερικό, και να κάθεται να απολαμβάνει την μπίρα του. Δηλαδή να φέρουμε την αμερικανική κουλτούρα της craft μπίρας στην Ελλάδα.

Τι
θα βρούμε στο μαγαζί από μπίρες;

Γιάννης:
Στηριζόμαστε στη φρέσκια μπίρα, θέλουμε
ο πελάτης να δοκιμάζει συνεχώς νέες
γεύσεις και όχι να έχουμε μόνο 2-3 σταθερές
ετικέτες. Φυσικά θα υπάρχουν σταθερές
μπίρες, γύρω στις 4, αλλά κάθε 1-2 βδομάδες
θα μπορεί να βλέπει νέες πάνω στα
καρτελάκια. Θα φιλοξενούμε guest
μπίρες και από άλλα μικρά ζυθοποιία
τόσο από την Ελλάδα όσο και το εξωτερικό.

Αυτή
τη στιγμή έχουμε 10 draft, δηλαδή
στα taps 10
διαφορετικές, με τις τρεις να είναι οι
δικές μας, και συνεχώς θα
αυξάνονται. Οι
δικές μας θα είναι κάποιες συγκεκριμένες
και θα είναι σταθερές. Τώρα
είναι η Riviera, μια
ελαφριά μπίρα με μόνο 4% αλκοόλ για να
πίνεται εύκολα και να είναι μια μικρή
γνωριμία για τους πελάτες μας και η
Falifornia,η
οποία είναι ελαφρώς
πικρή, αλλά φρουτώδες. Η τρίτη ετικέτα
θα είναι collaboration με
την ζυθοποιία Αναστασίου.

Τάσος: Να πούμε πως ο πελάτης έχει τη δυνατότητα να παίρνει και take-away την μπίρα, σε μπουκάλι του ενός λίτρου. Αργότερα σκεφτόμαστε να κάνουμε και σε κουτάκια.



Ποια είναι η σχέση σας με την μπίρα και πως ξεκινήσατε να φτιάχνετε το συγκεκριμένο προϊόν;

Γιάννης:
Το 2015 άρχισα να φτιάχνω μόνος μου
μπίρα στο σπίτι δοκιμάζοντας διάφορες
γεύσεις. Δύο χρόνια αργότερα ξεκίνησα
ως επαγγελματίας ζυθοποιός στην Αθήνα.
Μέσα από το επαγγελματικό μου περιβάλλον
γνώρισα τη γυναίκα μου και όλα βρήκαν
το δρόμο τους.

Το
2019 έφυγα με την σύζυγο μου, την Ελευθερία,
για την Αυστραλία προκειμένου να ζήσουμε
μόνιμα. Εκεί ξεκινήσαμε μια εταιρεία
ζυθοποίησης και μείναμε μόνο ένα χρόνο
λόγο του κορωνοϊού. Είχαμε φτιάξει δικές
μας ετικέτες που πήγαιναν πάρα πολύ
καλά και τελικά αποφασίσαμε να επιστρέψουμε
πίσω στην Ελλάδα και να ανοίξουμε εδώ
ζυθοποιία με tarproom. Βλέπαμε
πως η Ελλάδα βρίσκεται σε ανοδική τροχιά,
οπότε αποφασίσαμε να επενδύσουμε στη
χώρα μας και όχι στο εξωτερικό.

Τάσος:
Εμένα με μύησε ο Γιάννης στη μπύρα.
Δοκίμαζα τις δικές του γεύσεις και το
διάστημα που ζούσαν τα παιδιά στο
εξωτερικό έκανα πειραματισμούς με
γεύσεις. Δοκίμασα πολλές σε διάφορα
μαγαζιά οπότε εκπαιδεύτηκα. Ακόμα και
πριν φύγουν πήγαινα μαζί τους σε μπυραρίες
και δοκίμαζα. Οπότε είχα μπει μέσα στο
συγκεκριμένο concept.

Με
ποια κριτήρια επιλέξατε αυτό τον χώρο;

Ελευθερία:
Θέλαμε να είναι στα νότια για να είμαστε
κοντά στη γειτονιά μας μιας και μεγαλώσαμε
σε γειτονικό δήμο. Επιπλέον, για το
συγκεκριμένο project ψάχναμε
μεγάλο χώρο προκειμένου να είναι μαζί
η ζυθοποιία με το taproom.
Παλαιότερα, αυτό το μαγαζί ήταν
σιδεράδικο και μόλις το είδαμε καταλάβαμε
πως ταιριάζει απόλυτα με αυτό που πάμε
να κάνουμε. Έχουμε αφήσει κάποια πράγματα
από το σιδεράδικο που δένουν με το
μαγαζί.

Είχατε
δεύτερες σκέψεις για την τοποθεσία,
καθώς δεν βρίσκεστε πάνω
σε κεντρικό δρόμο, ούτε σε κάποιο πέρασμα;

Γιάννης:
Σαν τοποθεσία είναι μια χαρά γιατί
μπορείς να έρθεις εύκολα από τα νότια,
το κέντρο και τα βόρεια. Οι λάτρεις της
craft μπύρας δεν τους
ενδιαφέρει που είναι το μαγαζί γιατί
εστιάζουν στο προϊόν.

Από
την άλλη, έχει αλλάξει η φιλοσοφία του
κόσμου και δεν πάνε πλέον στα τυφλά.
Ψάχνουν από πριν το μέρος που θα πάνε
για φαγητό και ποτό. Έχει περάσει αυτό
που κυριαρχούσε στη δική μου γενιά να
πάμε σε μια περατζάδα και να καθίσουμε
όπου βρούμε χώρο.

Ελευθερία:
Το μετρό είναι σε πολύ κοντινή απόσταση
οπότε μπορείς να έρθεις πολύ άνετα.
Μάλιστα, έχουμε παρατηρήσει πως έχουμε
πολλούς τουρίστες που μένουν κέντρο
και έρχονται να πιουν εδώ την μπίρα
τους.

Ποια
είναι η διαδικασία παρασκευής της
μπίρας;

Γιάννης:
Στο πίσω χώρο που φαίνεται από τον
γυάλινο τοίχο φτιάχνονται οι μπίρες
από το μηδέν. Αυτή τη στιγμή έχουμε 4
δοχεία, δηλαδή του νερού, δοχείο ανάμειξη
βύνης που είναι της ζαχαροποίησης μετά
το μεταγγίζουμε στο γλεύκος και όλο
αυτό το πάμε στο δοχείο το λότερνταμ
που ουσιαστικά σουρώνουμε την μπύρα με
τη βύνη ώστε να πάρουμε καθαρό γλεύκος
και στη συνέχεια πάμε στο τελευταίο
δοχείο του βρασμού. Εκεί για μια ώρα
γίνεται ο βρασμός της μπύρας και
προσθέτουμε το λυκίσκο που δίνει την
πικράδα ή την γλυκάδα στη μπύρα- ανάλογα
τα αρώματα που θέλουμε να βγάλουμε.
Έπειτα από μία ώρα βρασμού μεταγγίζουμε
την μπίρα στα δοχεία ζύμωσης. Έχουμε τη
δυνατότητα να παράγουμε 3 διαφορετικές
συνταγές, τρεις τόνους, κάθε 20-25 ημέρες.

Κάτι
που δεν γνωρίζουμε για την μπίρα και
είναι πολύ σημαντικό;

Γιάννης:
Η φρέσκια μπύρα πρέπει να αποθηκεύεται
σε ψυκτικό θάλαμο για να σερβίρεται
κρύα. Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό.
Αποθηκεύουμε την μπίρα εκτός ψυγείου
με αποτέλεσμα να αλλοιώνεται η γεύση.
Εμείς το σεβόμαστε το προϊόν. Η μπίρα
έχει άρωμα, γεύση και επίγευση οπότε ο
πελάτης θα πρέπει να τα μυρίσει, να τα
γευτεί και να τα απολαύσει όλα αυτά. Ο
καταναλωτής θα πρέπει να τα έχει όλα
μέσα στο ποτήρι του. Αυτός είναι και ο
στόχος μας που ακολουθούμε όλες αυτές
τις διαδικασίες. Θέλουμε να έχουμε τον
έλεγχο του προϊόντος γιατί δυστυχώς
όταν μια επιχείρηση μεγαλώνει και
ανοίγει η βεντάλια δεν μπορείς να έχεις
τον απόλυτο έλεγχο του προϊόντος. Κι
εμείς επιθυμούμε να κρατήσουμε σωστό
το προϊόν μας. Και μελλοντικά οι συνεργάτες
που θα επιλέξουμε θέλουμε στοχευμένα
να έχουν ψυκτικό θάλαμο.

Οι
τιμές είναι προσιτές;

Τάσος:
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια ποικιλία
τιμών που κυμαίνονται από 3 μέχρι 60 ευρώ.
Στις σπέσιαλ μπίρες ανεβαίνει η τιμή
μιας και είναι διαφορετική η διαδικασία
παραγωγής.

Τι
άλλα ποτά μπορώ να βρω εκτός από μπίρα;

Ελευθερία:
Ουίσκι και κρασί. Σε ότι αφορά το κρασί
έχουμε ετικέτες από Πελοπόννησο γιατί
θέλουμε να στηρίξουμε την περιοχή μας.
Προτεραιότητα για εμάς έχουν οι μικροί
παραγωγοί που θα έχουν το σωστό προϊόν.

Στην
Ελλάδα πίνουμε μπίρα περισσότερο το
καλοκαίρι που ο καιρός είναι πιο ζεστός,
σε αντίθεση με την Βόρεια Ευρώπη που
την καταναλώνουν και το χειμώνα.

Γιάννης:
Όντως, την μπίρα την έχουμε συνδυάσει
με το καλοκαίρι να την απολαμβάνουμε
στα ταβερνάκια σε παγωμένο ποτήρι. Για
παράδειγμα, στην Γερμανία που έχει πολύ
κρύο το χειμώνα έχουν μεγάλη κατανάλωση
μπίρας. Δεν ισχύει πως πίνεται κυρίως
το καλοκαίρι. Υπάρχουν πολλά είδη μπίρας,
μάλιστα κάποιες ετικέτες πίνονται όλο
το χρόνο. Σίγουρα μια μπύρα που έχει 10%
αλκοόλ δεν μπορείς να την πιεις τόσο
εύκολα το καλοκαίρι όσο το χειμώνα. Ένα
μικρό ζυθοποιείο μπορεί να φτιάξει 10
ετικέτες που άλλες θα πίνονται περισσότερο
χειμώνα και άλλες καλοκαίρι. Υπάρχουν
επιλογές. Ο κόσμος χρειάζεται εκπαίδευση.
Να ξεκινήσει μια εκπαίδευση από τον
παραγωγό των μικρών ζυθοποιείων να την
μεταφέρει στα μαγαζιά και ο υπάλληλος
να έχει το μεράκι να μεταφέρει την
πληροφορία στον πελάτη.

Τάσος: Ακόμα και τον χειμώνα τα μαγαζιά που έχουν craft μπίρες είναι γεμάτα, έχουν κατανάλωση. Σίγουρα το καλοκαίρι η κατανάλωση είναι μεγαλύτερη, αλλά τα μαγαζιά με μπίρα έχουν το δικό τους κοινό.

Κάποιος
που δεν πίνει μπίρα και θέλει να έρθει
να δει το concept θα βρει κάτι
να δοκιμάσει;

Γιάννης:
Θα τον ξεκινήσουμε από την απλή
Lager, μετά θα του προτείνουμε τη
Falifornia και για το τέλος
μια πιο σπέσιαλ γεύση όπως με σοκολάτα,
καφέ. Υπάρχουν πάρα πολλές επιλογές.
Για παράδειγμα, αν του αρέσει ο καφές
θα του προτείνουμε μια μπίρα κοντά σ’
αυτή τη γεύση για να του ταιριάξει. Αν
πάλι θέλει κάτι πιο φρουτώδες κι εκεί
έχει ενδιαφέρουσες επιλογές.

Ελευθερία:
Πολύ ωραίες είναι και οι ξινές μπίρες
ανοιχτής ζύμωσης που μέσα έχουν φρούτα
και δίνουν μια ενδιαφέρουσα οξύτητα
στη γεύση.

Οι
πελάτες είναι ανοιχτοί να δοκιμάσουν
νέες γεύσεις;

Τάσος:
Κάποιοι έρχονται για να πιουν συγκεκριμένη
μπίρα, αλλά μιλώντας θα δοκιμάσουν το
κάτι διαφορετικό και ενθουσιάζονται.
Είναι σημαντικό που υπάρχουν επιλογές.
Εξάλλου,για αυτό θέλουμε η ζυθοποιεία
να είναι μαζί με το taproom για
να τον ξεναγήσεις, να έχει επαφή με το
προϊόν, να τον εκπαιδεύσεις τον πελάτη
και να του προτείνεις νέες γεύσεις.

Γιάννης: Το συγκεκριμένο project είναι πρωτοποριακό για την Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό είναι αυτονόητο πως το ζυθοποιείο έχει το δικό του χώρο όπου ο πελάτης κάθεται για να δοκιμάσει το προϊόν. Αυτό το εγχείρημα ξεκίνησε στην Αμερική τη δεκαετία του 1980 και θέλαμε πολύ να το φέρουμε στη χώρα μας. Να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι στην craft κουλτούρα της Ελλάδας.

Οπότε
υπήρχε κενό στην αγορά;

Γιάννης:
Ναι, υπήρχε. Για αυτό έπρεπε να γίνει το
επόμενο βήμα. Πιστεύω πως θα ανοίξουν
κι άλλα. Φυσικά είναι θετικό να ανοίξει
η αγορά και να έχει ποιοτικά προϊόντα.
Να είναι προσεγμένο το προϊόν, το λογότυπο
μέχρι και το ποτήρι. Για να εκπαιδευτούμε
πρέπει να ταξιδέψουμε για να ανοίγουμε
τους ορίζοντες μας. Εγώ έχω κάνει πολλά
ταξίδια μόνο και μόνο για να δοκιμάσω
craft μπίρες.

Δεν
ήταν πιο εύκολο να μείνετε στην Αυστραλία
και να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο
project;

Γιάννης:
Το κοινό εκεί είναι έτοιμο και αυτονόητο
το συγκεκριμένο concept, δεν
θα χρειαζόταν παραπάνω εξηγήσεις. Θα
ανοίγαμε ένα ακόμα μαγαζί, δεν θα ήταν
κάτι διαφορετικό. Μετά όλα εξαρτούνται
από το προϊόν σου.

Ελευθερία: Το μαγαζί λειτουργεί περίπου τρεις μήνες και έχουμε πάρει θετικές εντυπώσεις. Κάποιοι είναι διστακτικοί στην αρχή, αλλά μετά βρίσκουν τη μπίρα που τους αρέσει, τους ταιριάζει. Μάλιστα, έχουμε πελάτες από όλες τις ηλικίες.

Προς
το παρόν δεν υπάρχει κουζίνα, ωστόσο
είναι κάτι που το σκέφτεστε στο μέλλον;

Τάσος:
Μπορείς να παραγγείλεις κάτι απ΄ έξω
και να στο φέρουν εδώ να το απολαύσεις
με την μπύρα σου. Αργότερα θέλουμε να
βάλουμε κουζίνα. Στις πιο βαριές μπίρες
τις σερβίρουμε με κάποιο σοκολατάκι,
πατατάκια. Έχουμε πολλές ιδέες και
σκέψεις για μελλοντικά projects,
όπως το οργανωμένο tour
μέσα στη ζυθοποιεία, αλλά κάνουμε
ένα -ένα βήμα.

Γιάννης: Και τώρα μπορεί ένας πελάτης από το taproom να τον πάμε στη ζυθοποιεία, όμως θέλουμε να γίνει και πιο οργανωμένα. Υπάρχει πολύ κόσμος που ασχολείται ερασιτεχνικά και χρειάζεται παραπάνω πληροφορίες. Εξάλλου κι εγώ ερασιτεχνικά ξεκίνησα και κατέληξε να γίνει το επάγγελμα μου. Στην αγορά υπάρχει μεγάλη έλλειψη από ζυθοποιούς.

Info: Paragon Brewery& Tap

Λεμεσού 3, Ηλιούπολη

Ανοιχτά καθημερινά, εκτός Δευτέρας, από τις 17.00-01:30