Πίνεται πράγματι η μπίρα παγωμένη;

Η εμπειρία υποδεικνύει πως οι περισσότεροι από μας προτιμάμε την μπίρα μας κρύα, στους 4-6 βαθμούς Κελσίου δηλαδή.

Μόνο που στις μέρες μας ολοένα και περισσότερες φορές μάς λένε πως η πρακτική είναι ολότελα λάθος! Ή τουλάχιστον πως δεν αντικατοπτρίζει όλη την αλήθεια.

Μικροζυθοποιίες από όλο τον κόσμο και σοβαροί connoisseurs του ζύθου επιμένουν πως καμιά μπίρα δεν πίνεται κατευθείαν από το ψυγείο. Αυτό γίνεται, εξηγούν, επειδή οι χαμηλές θερμοκρασίες έχουν την ικανότητα να σκοτώνουν τη γεύση και τη μυρωδιά και κάποιοι δεν το θέλουν αυτό για τα προϊόντα τους.

Η καλή μπίρα δεν τα φοβάται όμως αυτά, ίσα-ίσα που επιζητεί να αναδειχτούν τα αρώματα και η γεύση της. Κι από είδος σε είδος οι ιδανικές θερμοκρασίες ποικίλουν, ο γενικός κανόνας λέει όμως ότι όσο πιο σκούρα η μπίρα, τόσο πιο ζεστή οφείλει να σερβίρεται.

Αυτό ακριβώς τονίζει η Ένωση Ζυθοποιών Αμερικής, πως οι χαμηλές θερμοκρασίες επιβραδύνουν την εξάτμιση των αρωματικών συστατικών του ζύθου, πνίγοντάς τα μέσα στην μπίρα. Κάτι που αλλάζει δραματικά τη γεύση και τα αρώματά της.

Να λοιπόν ποιες είναι οι ιδανικές θερμοκρασίες της μπίρας σύμφωνα με τους οδηγούς «The Oxford Companion to Beer» του Garrett Oliver και «Tasting Beer: An Insider’s Guide to the World’s Greatest Drink» του Randy Mosher:

Για lagers λοιπόν και ελαφριές lagers μαζικής παραγωγής, το παγωμένο της υπόθεσης είναι σωστό. Τις σερβίρουμε πράγματι κατευθείαν από το ψυγείο στους 3-4 βαθμούς Κελσίου, όπως μπορούμε να κάνουμε και με τις pale lagers και pilsners.

Τα πράγματα αλλάζουν όμως για την pale ale, καθώς δεν θέλουμε να στραγγαλίσουμε τις φρουτώδεις νότες της. Εδώ η βέλτιστη θερμοκρασία είναι στους 7-10 βαθμούς, ενώ αν μιλάμε για αγγλική pale ale, το πράγμα μπορεί να φτάσει και στους 12-13 βαθμούς.

Για μαύρες μπίρες, τύπου stout, black ale και porter, η ενδεικνυόμενη θερμοκρασία είναι μεταξύ 7-12 βαθμών Κελσίου. Αν μιλάμε μάλιστα για brown ale ή imperial stout, οι ειδικοί προτείνουν να καταναλώνονται σε ακόμα υψηλότερες θερμοκρασίες 14-15 βαθμών.

Όσο για τις βέλγικες μοναστηριακές, το ιδανικό είναι γύρω στους 10 βαθμούς Κελσίου, με μικρές αποκλίσεις με βάση τον τύπο.