Τα οφέλη της άσκησης για τους πάσχοντες με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Προσβάλλει συνήθως άτομα ηλικίας 35-55 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, ακόμη και σε παιδιά.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αποτελεί την πιο κοινή μορφή αυτοάνοσης αρθρίτιδας, με 1,5 εκατομμύριο άτομα να νοσούν μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στην Ευρώπη εκτιμάται ότι οι ασθενείς υπερβαίνουν τα 2,9 εκατομμύρια.

Περίπου το 75% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα είναι γυναίκες. Στην πραγματικότητα, ποσοστό 1% των γυναικών ενδέχεται να εμφανίσουν ρευματοειδή αρθρίτιδα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, παρουσιάζοντας τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο, συγκριτικά με τους άνδρες.

Αποτελέσματα ερευνών έχουν καθιερώσει πλέον την άσκηση ως αναπόσπαστο κομμάτι αντιμετώπισης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, καθώς η εξατομικευμένη εφαρμογή της, βάσει των συγκεκριμένων αναγκών του εκάστοτε νοσούντα, συνιστά την ασφαλέστερη μέθοδο να βελτιωθεί σημαντικά η υγεία και η ποιότητα ζωής του.

Ειδικότερα, η άσκηση δεν επιβαρύνει τις αρθρώσεις, ούτε προκαλεί οποιαδήποτε παρενέργεια, ενώ ταυτόχρονα συμβάλει και στη μείωση του αριθμού των επισκέψεων στο νοσοκομείο και της διάρκειας νοσηλείας των νοσούντων.

Τα οφέλη από την άσκηση είναι αναρίθμητα στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Η θετική επίδρασή της σε κλινικές εκφράσεις της νόσου αφορά μεταξύ άλλων στην:

1. Μείωση των επιπέδων φλεγμονής
2. Μείωση του πόνου
3. Επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου
4. Βελτίωση του αισθήματος κόπωσης
5. Ελάττωση του ρίσκου ανάπτυξης καρδιαγγειακής νόσου
6. Αύξηση της καρδιο-αναπνευστικής ικανότητας, που αποτελεί προγνωστικό δείκτη καρδιαγγειακών προβλημάτων και πρόωρου θανάτου
7. Βελτίωση της γενικότερης λειτουργικής ικανότητας του σώματος, που επηρεάζει άμεσα την ποιότητα ζωής

Οι περισσότεροι ασθενείς με αρθρίτιδα προτιμούν το περπάτημα, σύμφωνα με τα ευρήματα σχετικής μελέτης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 89 χιλιάδων μεσήλικων και ηλικιωμένων Αμερικανών με αρθρίτιδα. Σχεδόν το 71% ανέφεραν ότι το περπάτημα ήταν μια από τις δύο πιο συχνές ασκήσεις, ακόμα κι αν πονούσαν στις αρθρώσεις. Το 13% ασχολούνταν με την κηπουρική και το 7% έκαναν προπονήσεις με βάρη.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών των ασκήσεων ήταν περίπου το ίδιο, καθώς όλες οι μορφές άσκησης κατάφεραν να μειώσουν τον πόνο και την κόπωση των ασθενών.