Αλτσχάιμερ: Η διατροφή που βελτιώνει τα συμπτώματα

Σύμφωνα με νέα μελέτη επιστημόνων από την Ιατρική Σχολή San Diego του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, κάποια διατροφικά πρότυπα μπορούν να συμβάλουν στην επαναφορά των λειτουργιών του οργανισμού.

Πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι η διαλειμματική νηστεία για παρατεταμένες χρονικές περιόδους, π.χ. για όπως 16 ώρες, κατάφερε να αναστρέψει κάποιες από τις διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού που παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές εκφράζουν ελπίδες ότι η απλή και ασφαλής παρέμβαση επιτρέπει τη διεξαγωγή κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους.

Τα ποντίκια στα οποία είχε προκληθεί νόσος Αλτσχάιμερ, ακολούθησαν ένα πρόγραμμα διαλειμματικής νηστείας που τους επέτρεπε τη σίτιση εντός ενός χρονικού παραθύρου έξι ωρών κάθε μέρα. Για τους ανθρώπους, το αντίστοιχο παράθυρο θα ήταν 10 ώρες καθημερινά.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα ποντίκια που ακολουθούσαν διαλειμματική νηστεία είχαν καλύτερη μνήμη και μικρότερη συσσώρευση πλακών β-αμυλοειδούς στον εγκέφαλο.

Σε σύγκριση με τα ποντίκια της ομάδας ελέγχου είχαν καλύτερη μνήμη, ήταν λιγότερο υπερδραστήρια τη νύχτα, είχαν λιγότερες διαταραχές ύπνου και καλύτερες επιδόσεις σε γνωστικές αξιολογήσεις.

Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης βελτιώσεις σε μοριακό επίπεδο, καθώς πολλά γονίδια που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ και τη νευροφλεγμονή εκφράζονταν διαφορετικά, ενώ παρατηρήθηκε μικρότερη εναπόθεση πλακών αμυλοειδούς.

«Για πολλά χρόνια, υποθέταμε ότι οι διαταραχές του κιρκάδιου ρυθμού που παρατηρούνται στα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ είναι αποτέλεσμα της νευροεκφυλιστικής διαδικασίας που προκαλεί η νόσος. Τώρα διαπιστώνουμε ότι μπορεί να συμβαίνει το αντίθετο, δηλαδή η διαταραχή του κιρκάδιου ρυθμού να αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες της παθολογίας της νόσου Αλτσχάιμερ», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Paula Desplats, Ph.D., καθηγήτρια στο Τμήμα Νευροεπιστημών της Ιατρικής Σχολής San Diego.

Η Δρ. Desplats εξήγησε ότι τα συμπτώματα που προκαλεί η απορρύθμιση του βιολογικού ρολογιού αποτελούν και τον κύριο λόγο για τον οποίο πολλοί πάσχοντες καταλήγουν σε ειδικές δομές φροντίδας.

Προλαμβάνοντας ή διορθώνοντας αυτές τις διαταραχές, γίνεται ένα σημαντικό βήμα προς την αλλαγή του τρόπου διαχείρισης της πάθησης τόσο στις κλινικές όσο και στην κατ’ οίκον φροντίδα των ασθενών.

Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο επιστημονικό περιοδικό Cell Metabolism.