Απόκρυψη συναισθημάτων; Οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνούν παρά τις μάσκες προσώπου – μελέτη

Το ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να δει τον ιό της COVID-19, αλλά ένα πολύ ορατό σημάδι ότι η πανδημία συνεχίζεται, περισσότερα από δύο χρόνια μετά την έναρξή της, είναι ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να φορούν μάσκες. Έρευνα στην αρχή της πανδημίας διαπίστωσε ότι αυτές οι μάσκες προσώπου επηρεάζουν σημαντικά την αναγνώριση συναισθημάτων σε μεμονωμένα πρόσωπα.

Όσο ολόκληρο το σώμα είναι ορατό, ο αντίκτυπος των μασκών στην αναγνώριση συναισθημάτων, που είναι το κλειδί για τη διατήρηση των σχέσεων και την επιβίωση των ανθρώπων, μπορεί να μην είναι τόσο έντονος όσο πιστεύαμε προηγουμένως, σύμφωνα με τη μελέτη.

Τα ευρήματα, τα οποία εξέτασαν 70 συμμετέχοντες στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσιεύθηκαν τη Δευτέρα 18/7 στο peer-reviewed Frontiers in Neuroscience.

Το πείραμα

Η διεθνής ομάδα ερευνητών πραγματοποίησε το πείραμα χρησιμοποιώντας την διαδικτυακή πλατφόρμα ερευνών Qualtrics. Κάθε συμμετέχων είδε και τα 160 ερεθίσματα με τυχαία σειρά. Τα δε ερεθίσματα παρουσιάστηκαν για 4 δευτερόλεπτα. Μετά από αυτό, στους συμμετέχοντες παρουσιάστηκε μια αναγκαστική επιλογή του συναισθήματος που πίστευαν ότι τα ερεθίσματα εξέφραζαν – Θυμό, Ευτυχία, Θλίψη ή Φόβο. Η δε εναλλαγή των συναισθημάτων παρουσιάστηκε με τη μορφή ενός κουμπιού πολλαπλής επιλογής.

Οι συμμετέχοντες είδαν τόσο καλυμμένα όσο και χωρίς μάσκα πρόσωπα και στη συνέχεια κλήθηκαν να αξιολογήσουν το επίπεδο εμπιστοσύνης τους. Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες έκαναν κλικ στο κουμπί «Επόμενο» και η διαδικασία επαναλήφθηκε με τα επόμενα τυχαιοποιημένα ερεθίσματα στο σύνολο ερωτήσεων. Η εν λόγω διαδικασία διήρκεσε περίπου 30 λεπτά.

Η ευτυχία είναι η εξαίρεση

Τα αποτελέσματα του πειράματος αποφάνθηκαν ότι όταν το πρόσωπο δεν φαίνεται καθώς είναι κατά μεγάλο μέρος καλυμμένο ο αντίκτυπος της χρήσης μάσκας στην ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων παραμένει σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητος, με μία εξαίρεση: την ευτυχία. Το συναίσθημα απεικονίζεται κυρίως χρησιμοποιώντας το πρόσωπο και η αναγνώριση του οποίου στο σώμα έχει αποδειχθεί ότι είναι ασαφής κατά καιρούς, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης, η οποία δείχνει ότι η αναγνώριση της ευτυχίας εξαρτάται περισσότερο από το πρόσωπο παρά από το σώμα.

Στον αντίποδα, ο φόβος και ο θυμός εκφράζονται πιο αποτελεσματικά μέσω των ματιών και των φρυδιών, των πεσμένων ώμων και του λυγισμένου λαιμού που γενικότερα υποδηλώνουν τη θλίψη.