Δωρητές σπέρματος: Γιατί μόνο το 4% των υποψηφίων γίνονται δεκτοί, ο λόγος της μεγάλης απόρριψης

Λιγότεροι από τέσσερις στους 100 άνδρες (3,8%) υποψήφιοι δωρητές σπέρματος γίνονται τελικά δεκτοί, σύμφωνα με διεθνή επιστημονική μελέτη.

Το μεγάλο ποσοστό απόρριψης οφείλεται συχνά σε διάφορα προβλήματα υγείας, επειδή οι άνδρες διαθέτουν στο DNA τους κάποιο δυνητικά νοσογόνο γονίδιο, επειδή η ποιότητα του σπέρματός τους κρίθηκε ανεπαρκής (κάτι που αφορά το 11% των υποψήφιων ανδρών) ή επειδή αρκετοί υποψήφιοι αποσύρονται μόνοι τους στη μέση της διαδικασίας εξέτασης της καταλληλότητάς τους.

Η διαδικασία για τη δωρεά και οι τράπεζες σπέρματος

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ανδρολογίας ‘Αλαν Πέισι του βρετανικού Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κυριότερο περιοδικό διεθνώς για θέματα ανθρώπινης αναπαραγωγής «Human Reproduction», ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 11.700 άνδρες που έκαναν αίτηση για δότες σπέρματος σε ΗΠΑ και Δανία, στο πλαίσιο της Cryos International, της μεγαλύτερης στον κόσμο τράπεζας σπέρματος.

Τελικά, μόνο σχεδόν το 4% έφθασαν στο τέλος της απαιτούμενης διαδικασίας και το σπέρμα τους συλλέχθηκε και καταψύχθηκε για να χρησιμοποιηθεί σε θεραπείες υπογονιμότητας.

Οι ερευνητές επισήμαναν ότι σε αρκετές χώρες, όπως η Βρετανία, γίνονται εισαγωγές σπέρματος από ξένες τράπεζες, όπως η Cryos, σε μεγάλο ποσοστό (ακόμη και άνω του 50% των συνολικών αναγκών).

Όταν κανείς εγκρίνεται ως δότης σπέρματος, τότε το δωρίζει για μια συνεχόμενη περίοδο αρκετών μηνών, σε μερικές περιπτώσεις κρατώντας την ανωνυμία του, ενώ σε άλλες όχι.

Ο δρ Πέισι δήλωσε πως «η μελέτη σε συνεργασία με την Cryos αναδεικνύει πόσο δύσκολο είναι να γίνει κάποιος δωρητής σπέρματος. Δεν είναι κάτι σαν την αιμοδοσία, όπου το κάνεις μία φορά, πίνεις μετά ένα τσάι και πας σπίτι σου. Η δωρεά σπέρματος είναι μια τακτική δέσμευση με πολλούς ελέγχους, καθώς και εφ’ όρου ζωής επιπτώσεις, αν παιδιά γεννηθούν από το δείγμα ενός δότη. Αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι ολοένα περισσότεροι δωρητές, που αρχικά ήθελαν να παραμείνουν ανώνυμοι, ήταν πρόθυμοι τελικά να αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους, καθώς η όλη διαδικασία ελέγχου και δωρεάς συνεχιζόταν».

Για να γίνει κανείς δεκτός ως δωρητής σπέρματος, συνήθως πρέπει να είναι άνδρας 18 έως 45 ετών, υγιής και με καλή ποιότητα σπέρματος, κάτι που πιστοποιείται έπειτα από σειρά εξετάσεων καθώς και ανάλυση του ιατρικού οικογενειακού ιστορικού τους.