Ενίσχυση ανοσοποιητικού: Ο ρόλος των ασκήσεων ενσυνειδητότητας

Το ανοσοποιητικό δεν είναι απλά ένας φυσικός μηχανισμός, που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση των ασθενειών.

Τα λεγόμενα ανοσοκύτταρα συμμετέχουν στα χημικά μηνύματα, που στέλνει ο εγκέφαλος σε όλο το σώμα. Αυτό σημαίνει ότι οι σκέψεις, οι διαθέσεις, οι αισθήσεις και οι προσδοκίες μας μεταδίδονται στα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος και, όταν διαλογιζόμαστε, αυτά τα μηνύματα μπορεί να αλλάζουν με σημαντικούς τρόπους.

Από τη δεκαετία του ’80, οπότε οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου είναι ευφυές, πολλές επιστημονικές μελέτες κατέδειξαν ότι το λεγόμενο mindfulness – ενσυνειδητότητα στα ελληνικά – παίζει καίριο ρόλο στην ισχυροποίηση του ανοσοποιητικού και μειώνει τα γονίδια της φλεγμονής.

Ανασκόπηση (μετα-ανάλυση) του 2016 εξέτασε 20 τυχαιοποιημένες μελέτες, που μελέτησαν τις επιπτώσεις του mindfulness στο ανοσοποιητικό σύστημα. Κατά την ανασκόπηση οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι μειώθηκαν οι δείκτες της φλεγμονής, υψηλά επίπεδα των οποίων συσχετίζονται συχνά με μειωμένη ανοσολογική λειτουργία και ασθένειες.

Επιπλέον αυξήθηκε ο αριθμός των λεγόμενων κυττάρων CD-4. Πρόκειται για βοηθητικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, που στέλνουν σήματα σε άλλα κύτταρα του οργανισμού και τους δίνουν εντολή να επουλώσουν τις λοιμώξεις.

Τέλος βρήκαν ότι η δραστηριότητα της τελομεράσης αυξήθηκε – η τελομεράση συμβάλλει στην πρόληψη της φθοράς των χρωμοσωμάτων και η φθορά της οδηγεί σε πρόωρη γήρανση.

Πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Perspectives on Psychological Science, προσπάθησε να εξηγήσει τα θετικά αποτελέσματα του mindfulness.

Οι ερευνητές προσδιόρισαν τέσσερα βασικά σημεία – κλειδιά της ενσυνειδητότητας. Τη ρύθμιση της προσοχής, την ευαισθητοποίηση του σώματος, τη ρύθμιση των συναισθημάτων και την αίσθηση του εαυτού.

«Όλα αυτά μαζί μας βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις του στρες», υπογράμμισαν οι υπεύθυνοι της μελέτης.

Όπως εξηγούν, τα σημεία αυτά είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους. Έτσι μια βελτίωση στη ρύθμιση της προσοχής, για παράδειγμα, μπορεί να βελτιώσει την επίγνωση που έχει κάποιος για τη φυσική του κατάσταση. Η ευαισθητοποίηση του σώματος, με τη σειρά της, βοηθά στην αναγνώριση των συναισθημάτων, που κάποιος βιώνει.

«Η κατανόηση των σχέσεων μεταξύ αυτών των καταστάσεων και των εγκεφαλικών μηχανισμών, που τις διέπουν, θα επιτρέψει στους κλινικούς ιατρούς να προσαρμόσουν καλύτερα τις παρεμβάσεις συνειδητοποίησης για τους ασθενείς τους».

Ωστόσο οι ερευνητές διασαφήνισαν ότι η ενσυνειδητότητα δεν είναι μια αόριστη θεραπεία. Και ότι, για να έχει αποτέλεσμα, απαιτεί εκπαίδευση. Οι επιπτώσεις της, δε, στις υποκειμενικές εμπειρίες, στη συμπεριφορά και στη λειτουργία του εγκεφάλου είναι ξεχωριστές και μετρήσιμες.

Το καλό με αυτή τη μέθοδο είναι ότι μπορεί να την κάνει ο οποιοσδήποτε εύκολα, από την άνεση του σπιτιού του ή του γραφείου του και σταδιακά να την εξελίσσει, απολαμβάνοντας άμεσα τα οφέλη της στην καθημερινότητά του. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι σε πολλές χώρες του εξωτερικού η ενσυνειδητότητα διδάσκεται, καθώς θεωρείται βασικό εργαλείο ζωής.