Ζώντας με ουρικό οξύ: Τι θα γίνει αν αρχίσετε το περπάτημα

Αυτός ο οξύς, καυστικός πόνος —συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού— μπορεί να κάνει ακόμα και τις πιο απλές κινήσεις να αισθάνονται αφόρητες. Και εδώ ακριβώς μπαίνει η συνήθης ερώτηση: Είναι καλύτερα να ξεκουράζεστε ή να παραμένετε ενεργοί κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης ουρικής αρθρίτιδας; Και πέρα από αυτό, κάτι τόσο απλό όπως το περπάτημα μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση των επιπέδων ουρικού οξέος ή θα μπορούσε το πολύ περπάτημα να προκαλέσει άλλη μια έξαρση;

Αυτό το άρθρο απαντάει σε αυτές τις απορίες, διερευνώντας εάν είναι καλύτερο να ξεκουράζεστε ή να κινείστε όταν έχετε ουρική αρθρίτιδα, πώς το περπάτημα επηρεάζει το ουρικό οξύ, εάν το πολύ περπάτημα μπορεί να αποδώσει και πόσος χρόνος χρειάζεται συνήθως, για να μειωθούν τα επίπεδα ουρικού οξέος.

Είναι καλύτερο να ξεκουράζεστε ή να είστε ενεργοί αν έχετε ουρική αρθρίτιδα;

Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης: Η ξεκούραση είναι ο καλύτερος φίλος σας

Όταν η ουρική αρθρίτιδα χτυπά, το πρώτο ένστικτο του οργανισμού (να ξεκουραστεί η πάσχουσα άρθρωση) είναι το σωστό. Η φλεγμονή που προκαλείται από τους κρυστάλλους ουρικού οξέος στην άρθρωση μπορεί να κάνει την κίνηση εξαιρετικά επώδυνη. Η ξεκούραση:

• Μειώνει το πρήξιμο και τη φλεγμονή
• Ελαχιστοποιεί την πίεση στην άρθρωση
• Επιταχύνει την αποκατάσταση

Είναι επίσης χρήσιμο να ανυψώσετε την προσβεβλημένη άρθρωση και να εφαρμόσετε παγοκύστες, για να μειώσετε το πρήξιμο.

Μεταξύ δύο εξάρσεων: Μπείτε σε κίνηση!

Μόλις περάσει η έξαρση, όμως, ήρθε η ώρα να κινηθείτε ξανά. Η τακτική, ήπια άσκηση, όπως το περπάτημα:

• Μειώνει τα επίπεδα ουρικού οξέος με την πάροδο του χρόνου
• Βελτιώνει την ευλυγισία των αρθρώσεων
• Βοηθάει στη διαχείριση βάρους, κάτι που μειώνει τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας

Έτσι, αν και η ξεκούραση είναι ευεργετική κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης, το να παραμείνετε ενεργοί μεταξύ δύο εξάρσεων είναι κλειδί για την σταδιακή μείωσή τους.

Βοηθάει το περπάτημα στην μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος;

Η σύντομη απάντηση: Ναι, έμμεσα

Αν και το περπάτημα δεν αποβάλλει απευθείας το ουρικό οξύ από το σώμα, παίζει σημαντικό ρόλο στην μείωσή του με την πάροδο του χρόνου. Δείτε πώς:

• Απώλεια βάρους: Το περπάτημα βοηθά στη διαχείριση του βάρους. Δεδομένου ότι η παχυσαρκία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για ουρική αρθρίτιδα, η απώλεια ακόμη και μικρής ποσότητας βάρους μπορεί να μειώσει σημαντικά τα επίπεδα ουρικού οξέος.
• Ενισχύει την λειτουργία των νεφρών: Η τακτική σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα, υποστηρίζει την υγιή λειτουργία των νεφρών, η οποία είναι απαραίτητη για την αποβολή του ουρικού οξέος από το σώμα.
• Μειώνει τη φλεγμονή: Το περπάτημα βελτιώνει την κυκλοφορία και βοηθά στην μείωση της χρόνιας φλεγμονής, κάτι ευεργετικό στη διαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας.

Συμβουλή: Επιδιώξτε τουλάχιστον 30 λεπτά μέτριου περπατήματος τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, για να διατηρήσετε το σώμα σας σε ισορροπία.

Μπορεί το πολύ περπάτημα να προκαλέσει ουρική αρθρίτιδα;

Ναι, αν το παρακάνετε μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα

Ενώ το μέτριο περπάτημα είναι εξαιρετικό για την υγεία σας, το πολύ περπάτημα ή η έντονη άσκηση μπορεί να προκαλέσει έξαρση ουρικής αρθρίτιδας. Να γιατί:

• Πίεση στις αρθρώσεις: Η υπερβολική καταπόνηση των αρθρώσεων σας, ειδικά αν περπατάτε μεγάλες αποστάσεις χωρίς κατάλληλα παπούτσια, μπορεί να προκαλέσει μικροτραυματισμούς, οι οποίοι μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή.
• Αφυδάτωση: Η έντονη δραστηριότητα χωρίς να πίνετε αρκετό νερό μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση, αυξάνοντας τη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, ένα σημαντικό έναυσμα για κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας.
• Συσσώρευση γαλακτικού οξέος: Η άσκηση υψηλής έντασης αυξάνει τα επίπεδα γαλακτικού οξέος, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την απέκκριση ουρικού οξέος.

Πώς να περπατάτε με ασφάλεια αν έχετε ουρική αρθρίτιδα:

• Φορέστε υποστηρικτικά παπούτσια, για να μειώσετε την καταπόνηση των αρθρώσεων.
• Πίνετε νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη βόλτα σας.
• Κάντε μέτριας απόστασης περιπάτους αντί για έντονες, παρατεταμένες συνεδρίες.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να πέσει το ουρικό οξύ

Δεν υπάρχει μια ενιαία απάντηση, καθώς εξαρτάται από το σχέδιο θεραπείας και τις αλλαγές στον τρόπο ζωής σας. Εδώ είναι τι μπορείτε να περιμένετε:

• Με φαρμακευτική αγωγή: Εάν παίρνετε φάρμακα, όπως αλλοπουρινόλη ή φεβουξοστάτη, μπορεί να δείτε τα επίπεδα ουρικού οξέος να πέφτουν μέσα σε 2-4 εβδομάδες, αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες για να φτάσετε στο επίπεδο-στόχο (κάτω από 6 mg/dL).
• Αλλαγές στον τρόπο ζωής μόνοι: Η διατροφή, η άσκηση και η ενυδάτωση μπορούν να βοηθήσουν, αλλά οι αξιοσημείωτες αλλαγές μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες έως μήνες (ειδικά χωρίς φάρμακα).
• Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης: Τα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να κυμαίνονται κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης. Έτσι, μερικές φορές εμφανίζονται φυσιολογικά επίπεδα ακόμα και όταν υπάρχουν κρύσταλλοι στις αρθρώσεις.

Συμβουλή: Μείνετε συνεπείς. Οι τακτικές επισκέψεις στον γιατρό σας και οι συνήθεις εξετάσεις αίματος είναι το κλειδί για την παρακολούθηση της προόδου σας.

Σύνοψη

Κατά τη διαχείριση της ουρικής αρθρίτιδας, το κλειδί είναι να γνωρίζετε πότε να ξεκουράζεστε και πότε να κινηθείτε.

• Κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης: Ξεκουράστε την άρθρωση και ελέγξτε τη φλεγμονή.
• Μετά την έξαρση (και πριν την επόμενη): Κινηθείτε με ήπιες ασκήσεις, όπως το περπάτημα, για να διαχειριστείτε τα επίπεδα ουρικού οξέος και να μειώσετε το πρόβλημα.

Ενώ το περπάτημα μπορεί έμμεσα να βοηθήσει στην μείωση του ουρικού οξέος, αν το παρακάνετε μπορεί να ασκήσει πίεση στις αρθρώσεις σας, προκαλώντας πιθανώς εξάρσεις. Η καλή ενυδάτωση, η χρήση κατάλληλων υποδημάτων και το μέτρο στην ένταση είναι απαραίτητα στοιχεία.

Πάντα να συμβουλεύεστε τον γιατρό σας για εξατομικευμένες συμβουλές.

Πηγές: pmc.ncbi.nlm.nih.gov, verywellhealth.com, healthline.com, harvard.edu