Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι ο εγκέφαλος αρχίζει να γερνάει μεταξύ 44 και 47 ετών

Υπάρχει μια περίοδος-κλειδί για τη γήρανση του εγκεφάλου που συμβαίνει κατά τη μέση ηλικία, μεταξύ των ηλικιών 40 και 60 ετών.

Επομένως θεωρείτια ότι οικονομική οι έγκαιρες και προληπτικές θεραπείες που χορηγούνται κατά τη διάρκεια αυτού του κρίσιμου παραθύρου θα μπορούσαν να αποτρέψουν ή να περιορίσουν τις βλάβες που προκαλούνται από νευροεκφυλιστικές ασθένειες που μπορεί να εμφανιστούν αργότερα στη ζωή.

Η ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, έγινε από ερευνητική ομάδα με επικεφαλής το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Stony Brook.

Σε δύο στάδια η γήρανση του εγκεφάλου

Η μελέτη βασίστηκε στην ανάλυση των εξετάσεων περισσότερων από 19.000 ανθρώπων, η οποία έδειξε ότι η γήρανση του εγκεφάλου δεν ακολουθεί μια σταθερή τάση, αλλά χαρακτηρίζεται από δύο βασικά στάδια: Το πρώτο συμβαίνει μεταξύ των ηλικιών 44 και 47 ετών και σηματοδοτεί την εμφάνιση των πρώτων σημείων, ενώ το δεύτερο εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 62 και 67 ετών, όταν η διαδικασία υφίσταται τη μεγαλύτερη επιτάχυνση. Στη συνέχεια υπάρχει ένα τρίτο στάδιο, μεταξύ των ηλικιών 76 και 90 ετών, κατά το οποίο η αποσταθεροποίηση φτάνει στο μέγιστο όριο και σταματά.

Γλυκόζη, ο βασικός παράγοντας

Τα δύο πρώτα βήματα-κλειδιά φαίνεται να ακολουθούν αυτά που ανακαλύφθηκαν από τη μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2024 στο Nature Aging από μια άλλη ομάδα, η οποία σε ηλικίες 44 και 60 ετών εντόπισε δραματικές αυξήσεις ή μειώσεις σε χιλιάδες μόρια που υπάρχουν στον οργανισμό και προκαλούν ταχεία πρόοδο της γήρανσης.

Ο κινητήριος μηχανισμός της γήρανσης του εγκεφάλου φαίνεται να είναι ο μεταβολισμός, ιδίως της γλυκόζης, του κύριου καυσίμου του εγκεφάλου.

Τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τους συγγραφείς της έρευνας δείχνουν ότι το πρώτο βήμα συνδέεται με σημαντική αύξηση της ποσότητας της αιμοσφαιρίνης που συνδέεται με μόρια σακχάρου.

Αυτή η δέσμευση συμβαίνει όταν υπάρχει υπερβολική συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα και αποτελεί στην πραγματικότητα ένδειξη διαβήτη. Αντίθετα, το δεύτερο βήμα συμβαίνει σε συνδυασμό με βαθιές αγγειακές μεταβολές, οι οποίες αντανακλώνται κυρίως στην αρτηριακή πίεση.