Η ουσία στα «μαγικά μανιτάρια» που βοηθά στη θεραπεία της κατάθλιψης & οι πιθανές παρενέργειες

Νέα έρευνα δείχνει ότι η ψιλοκυβίνη έχει παρόμοιες επιδράσεις με τα παραδοσιακά αντικαταθλιπτικά και ότι αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική θεραπεία για άτομα με άγχος και ανθεκτική στα φάρμακα κατάθλιψη.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι ψυχεδελικοί μύκητες μπορούν να έχουν θετικές επιδράσεις στους ασθενείς που πάσχουν από ορισμένες ψυχικές παθήσεις, αλλά ένα βασικό ερώτημα παραμένει: Είναι η ψιλοκυβίνη μια ασφαλής εναλλακτική λύση στα παραδοσιακά φάρμακα;

Νέα μετα-ανάλυση από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια δείχνει ότι μπορεί να είναι.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν χορηγείται ως θεραπευτική εφάπαξ δόση, η ψιλοκυβίνη έχει παρόμοιες παρενέργειες με τα παραδοσιακά αντικαταθλιπτικά φάρμακα. Αυτές οι παρενέργειες περιλάμβαναν πονοκέφαλο, ναυτία, άγχος, ζάλη και αυξημένη αρτηριακή πίεση.

Όμως αυτές οι παρενέργειες ήταν γενικά καλά ανεκτές από τους συμμετέχοντες και εξασθένησαν μέσα σε 24 έως 48 ώρες.

«Οι οξείες παρενέργειες είναι αυτές που περιμένουμε από τα παραδοσιακά αντικαταθλιπτικά, επειδή αυτά τα φάρμακα λειτουργούν με τρόπο παρόμοιο με την ψιλοκυβίνη. Και τα δύο στοχεύουν στους υποδοχείς σεροτονίνης», δήλωσε ο Joshua Caballero, συν-συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Κολέγιο Φαρμακευτικής του UGA.

«Είναι πολύ ενθαρρυντικό επειδή οι μελέτες που εξετάσαμε αποτελούνται από μία ή δύο δόσεις ανά ασθενή και διαπιστώνουμε ότι τα ευεργετικά αποτελέσματα της ψιλοκυβίνης μπορεί να παραμείνουν για μήνες κατά τη θεραπεία της κατάθλιψης».

Άγνωστες οι μακροπρόθεσμες παρενέργειες της ψιλοκυβίνης

Η ψιλοκυβίνη έχει παραισθησιογόνο δράση και οι ουσίες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία έχουν συνήθως υψηλό δυναμικό κατάχρησης.

Ωστόσο, τα μανιτάρια ψιλοκυβίνης και άλλα παραισθησιογόνα, χρησιμοποιούνται εδώ και γενιές από αυτόχθονες πολιτισμούς σε θρησκευτικές ή πνευματικές τελετές. Και ήδη από τις δεκαετίες του 1950 και 1960, οι ερευνητές άρχισαν να εξετάζουν τις πιθανές ιατρικές εφαρμογές τους στη θεραπεία διαταραχών χρήσης ουσιών και ψυχικών ασθενειών, σύμφωνα με τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ.

Από το 2019, ορισμένες πολιτείες έχουν αρχίσει να αποποινικοποιούν το ψυχεδελικό ναρκωτικό, καθιστώντας δυνατή τη διεξαγωγή περισσότερων ερευνών σχετικά με την πιθανή φαρμακευτική του αξία.

Μέχρι σήμερα, ωστόσο, οι περισσότερες έρευνες για την ψιλοκυβίνη επικεντρώνονταν στην αποτελεσματικότητά της.

«Κάποια στιγμή, πιστεύω ότι η ψιλοκυβίνη θα αποτελεί μια θεραπευτική επιλογή, και όταν γίνει αυτό, πρέπει να γνωρίζουμε ποιες είναι οι παρενέργειες και οι πιθανές μακροπρόθεσμες επιπλοκές. Θα συνιστούσα προσοχή στους ανθρώπους που νομίζουν ότι πρόκειται για μια μαγική θεραπεία και καταναλώνουν υπερβολικά μανιτάρια. Χωρίς την κατάλληλη παρακολούθηση, δεν θα γνωρίζετε τη συγκέντρωση της ψιλοκυβίνης σε αυτά τα μανιτάρια και μπορεί να βιώσετε κακή εμπειρία ή άλλες αρνητικές επιδράσεις» λέει ο Caballero .

Η χρήση της ψιλοκυβίνης απαιτεί ιατρική επίβλεψη για ασφάλεια

Η μετα-ανάλυση αφορούσε πολλές μελέτες, οι οποίες περιελάμβαναν 528 συμμετέχοντες.

Οι μελέτες που συμπεριλήφθηκαν έλαβαν χώρα υπό στενή επίβλεψη με εκπαιδευμένους θεραπευτές και παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, οι οποίοι καθοδηγούσαν τους ασθενείς και τους κρατούσαν ήρεμους καθ’ όλη τη διάρκεια της θεραπείας.

Ο Caballero τόνισε ότι η επαγγελματική επίβλεψη είναι το κλειδί όταν πρόκειται για δυνητικά επικίνδυνες ουσίες.

«Υπάρχουν ακόμη πολλά που δεν γνωρίζουμε για τις πιθανές μακροπρόθεσμες παρενέργειες και τις πιο σοβαρές σπάνιες παρενέργειες της χρήσης ψιλοκυβίνης», δήλωσε.

Για παράδειγμα, για πολλά αντικαταθλιπτικά ο FDA προειδοποιεί ότι μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτοκτονικών σκέψεων σε νεαρούς ενήλικες. Οι περισσότερες έρευνες για την ψιλοκυβίνη έχουν διεξαχθεί σε ανθρώπους ηλικίας 30 και 40 ετών. Επομένως, δεν είναι σαφές αν η ψιλοκυβίνη θα μπορούσε να έχει παρόμοια επίδραση σε ενήλικες κάτω των 26 ετών.

«Ας ελπίσουμε ότι αυτή η μετα-ανάλυση μπορεί να βοηθήσει τους ειδικούς να παρακολουθούν τις οξείες παρενέργειες που είναι πολύ συχνές και να τους ευαισθητοποιήσουν για πιθανές άλλες. Αλλά αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με ασφάλεια αυτό το φάρμακο σε ελεγχόμενο περιβάλλον, νομίζω ότι θα μπορούσε να είναι πρωτοποριακό για πολλούς ασθενείς που το χρειάζονται» κατέληξε ο ειδικός.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Network Open.