Η αυξημένη σωματική δραστηριότητα και ο περιορισμός του χρόνου καθιστικής ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του μαστού στις γυναίκες.
Προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετίσει τη σωματική αδράνεια με τον διαβήτη τύπου 2 και την παχυσαρκία, αλλά η παρατεταμένη καθιστική ζωή μπορεί να αυξήσει και τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, σύμφωνα με νέα αυστραλιανή μελέτη.
Οι ερευνητές του αυστραλιανού Συμβουλίου Καρκίνου στη Βικτόρια της Αυστραλίας, εξέτασαν στοιχεία για 130.957 γυναίκες ευρωπαϊκής καταγωγής, στις 69.838 από τις οποίες είχαν όγκους που είχαν εξαπλωθεί τοπικά και 6.667 είχαν όγκους που δεν είχαν εξαπλωθεί ακόμη.
Η ομάδα ελέγχου αποτελούνταν από 54.452 γυναίκες που δεν είχαν καρκίνο του μαστού.
Οι ερευνητές βασίστηκαν σε μελέτες που χρησιμοποίησαν δεδομένα από την UK Biobank για να διερευνήσουν τη γενετική προδιάθεση για τον χρόνο καθιστικής ζωής, τη σωματική δραστηριότητα και την έντονη σωματική δραστηριότητα.
Οι γυναίκες φορούσαν ανιχνευτές κίνησης στον καρπό για να ελεγχθεί η σωματική δραστηριότητα και η σωματική αδράνεια.
Εκτιμήθηκε επίσης ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού σε σχέση με την εμμηνόπαυση, τον τύπο του καρκίνου, το στάδιο και το βαθμό.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι η έντονη σωματική δραστηριότητα/κινητικότητα τουλάχιστον τις τρεις μέρες της εβδομάδας, σχετιζόταν με 41% μικρότερο κίνδυνο επιθετικού καρκίνου του μαστού και 38% μικρότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού γενικά.
Ο μεγάλος χρόνος καθισιού σχετιζόταν με κατά 104% μεγαλύτερο κίνδυνο τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού (είναι δύσκολα θεραπεύσιμος και έχει πιο δυσμενή πρόγνωση).
Οι ερευνητές τόνισαν ότι υπάρχουν πλέον «βάσιμες ενδείξεις» πως η περισσότερη σωματική δραστηριότητα, σε συνδυασμό με τον περιορισμό του καθιστικού χρόνου, πιθανότατα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, γι’ αυτό συνίσταται ως μέτρο πρόληψης.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο British Journal of Sports Medicine.
Πηγή